ik ken niemand en niemand kent mij ik zie iedereen en iedereen ziet mij vreemd, ook een niemand is een iemand dit beseffend gooi ik mezelf te grabbel breng ik mezelf te berde is er dan toch een derde…

Kuala Loempoer zegt u Maar chauffeur ik had de bus naar Grootegast genomen Zolang heb ik toch niet zitten dromen Wat moet ik nou in vredesnaam in Kuala Loempoer doen Ah….wacht eens even buschauffeur u neemt mij in de maling u bent die Bauer zeker met een camera in uw navel en die gespleten pisang straks op uw kop Ja...ik heb u door…

de verwondering voldoen aan de verwachting en dan ga je dood…

Naarmate de tijd voortschrijdt En ik nog vaker de ochtenden tel Dan wel dagen overwin op het licht Doorzie ik de beslagen schoonheid Van ieder elegant vrouwelijk wicht Ook al ziet men mij als oud vel Dat steeds dichter de aarde nadert Dan denk ik heimelijk doch opgelucht Wacht maar totdat de roest ook jullie betast En uw spannend vlees…

Nog zie ik achter in mijn vaders boomgaard die ene boom met al zijn aanlokkend fruit als pronkstuk van kunstenaar zag hij eruit met takken door tal van vruchten verzwaard en met het schoon vooruitzicht dat ons streelde een rijke oogst van gezondheid en genot dachten wij nog niet aan het vergank’lijk lot dat menig mensenkind onze begeerten deelde…

ik bewaar mijn angel voor morgen ik zal u steken maar maakt u zich geen zorgen het doet even pijn en daarna mag u er weer zijn…

Toen At met Ad patat met at zei hij tegen Ad dat hij liever zonder at. Ad, die At niet begreep verliet At, at verderop zijn patatje met zonder At. At keek niet begrijpend naar Ad met zijn patat wat te snel koud geworden was. Daarom at At zijn patat liever zonder.…

ik heb de deur van menig heilig huisje ingetrapt mezelf onderuit gehaald en goden geschoffeerd ongenadig heb ik gechargeerd maar ook heb ik u de zon laten zien en een lied geoffreerd nu kruip ik terug in de vertrouwde schulp en drink op vergeving…

Dikwijls kan ik de gedachten in mijn woorden niet kwijt kan ik nog slechts wachten op iedere zin die om voorrang strijdt wachten op verlossende woorden die mijn onrust op doen klaren in talrijke klankvolle akkoorden mijn brein voor rampspoed bewaren dan spreek ik als volleerd redenaar de bühne vol gloed betredend iedere tegenspraak overredend…

Hij is oud Maar heeft nog wel eens een willetje Het steigert echter niet zo meer Daarom grijpt hij veelal naar het pilletje Bokkend grommend kreunend hijgend En bijna een hartinfarct krijgend Werk zich al doende in het zweet En dat alles schaamteloos in zijn blote reet Om dan na de daad in de spiegel te kijken Naar zijn afnemende prestatie…

Ik voel de kriebels in mijn buik het borrelt nu naar boven en dat het niet besmettelijk is kan ik je niet beloven Een eerste hi borrelt in mij op en ook de ha komt er al aan maar ook een ho, een he, een hu zitten nu al bovenaan En daar komt de eerste ha ha ha en alles schudt nu mee Het is niet meer te stoppen deze eindeloze schaterzee…

De keeper zei na zijn ontslag: “Erg, dat ik niet meer keepen mag, maar erger straf kon men niet geven dan dat ik doelloos voort moet leven.”…

Een merrie op stal te Maasbracht, uitte onlangs de droevige klacht: ik ben op 't perron van een K.I.-station met een paardenmiddel verkracht.…

als de liefde stuk loopt en hormonen niet meer gieren door eens dampende lijven doe dan een stap naar het verleden en bedenk hoe hard je voor diezelfde liefde hebt gestreden niet dat het er iets toe doet, als man wens je lekkere wijven voor de seks ga je soms terug naar je ex…

op een bepaald moment neem je jezelf de maat spiegel je liefde en haat het verdriet op je gelaat kijkt de andere kant op uiteindelijk rijmt het niet maar het dicht wel, zulks is alom bekend…

lang was de aarde plat en draaide de zon, overuren in de zomer waar de dageraad overging in nachtelijk buiten westen ondergedompeld in de zee zij verdween en dacht ik schenk u de nacht zodat ik u morgen weer mag oplichten langs de grens want, allicht ben ik uw wens nog eenmaal steeg zij ter kimme in vlammend betoog maar omdat de mens…

als twee druppels gelijk een vis tegen de stroom in -val en -huishouding ik spetter er op los in het pierenbad…

En zo zongen we ons liedje met een zomer in verschiet van een wagen vol geladen en van wiedewiedewiet van we gaan nog niet naar huis en krijg toch allemaal de kleren van een tante in Marokko zag twee beren broodjes smeren Want we gingen er naar Frankrijk om er weken te kamperen hadden hagelslag er bij een poppenhuis en speelgoedberen een…

Nu mijn zitbank was versleten moest ik wel een nieuwe kopen trok de winkeldeuren open van de meubelboulevard hoorde achter mij een hijgen hoge hakken sneller lopen almaar sneller en maar sneller tot ze kwamen bij elkaar Kan ik U helpen hier misschien klonk er haar stem wat uitgeschoten zoekt U stof of iets van leer iets voor een bad of…

als de avond valt dan begroeten mensen met andere grenzen het licht als de avond valt dan valt ergens anders de morgen…