Licht streelt de zefier kattenstaart: aan zijn stengel beiert haagwinde. Hete nazomer: dicht loof verbergt nog een bloem van de magnolia. In al zijn pracht rust de pauw tevreden op een mesthoop.…

Vandaag brengt zonnig zomers weer. Gele bloemen spelen stil trompet. Wolken flarden witte rook omhoog. De zon kijkt op ons mensen neer. Vandaag wil iedereen luisteren. Merels zijn gestopt met zingen. Een Airbus zet stil zijn daling in. Alleen bomen blijven fluisteren.…

Lang is het droog gebleven smoor is het heet geweest in deze bezwete nacht maar nu klinkt er geruis buiten de eerste druppels proberen voorzichtig hun weg te vinden alvorens ze verdampen bloot ren ik de tuin in voel de druppels verkoelend prikken op mijn oververhitte lijf de bliksem flitst een helder licht ik voel me als een spook…

nog pluist het in het pluizige pluisgras waar jij met jouw allergische status vertroetelde met een niezige kus zonder enige schroom de leidster was gewas laat veelal scherpe sporen na als je er overgevoelig voor bent een warme lentedag die ons verwent rollend door grasland en de slag daarna paardenbloemen pollen geen lentefeest vergalopperen…

Onder glanzend blauw staan hoge dennen roerloos, kraken welluidend. Vermaak in stuifzand: speels lachend knielt de moeder bovenop haar zoon. De fazant snelt heen: een wijnrode vlek verzinkt in het hoge gras.…

Zwierige zwaluwen bezweven het zwerk Krassende kraaien bezoeken een kerk Maar komen er niet voor Gods woord. Fluwelen vlinders fladderen voort Slechts bezige bijen zijn aan het werk Er is niets dat de rust nog verstoort.…

Zo worden we wederom geconfronteerd met de geneugten van het weer, of moet ik zeggen, grilligheden, water in overvloed, bijkans de zondvloed, bliksem die warempel insloeg en tussen de buien door, jawel, schijnt de zon!…

binnen sta ik en ik kijk naar buiten de brug gaat open en dan weer dicht een schip vaart voorbij auto's en fietsers wachten en trekken dan weer op dit alles in een verpletterende regen zo anders dan in een lekker zonnetje in mei…

alle bomen zijn al met bladeren begonnen dus waar wachten we op jij en ik…

Grijze bloesem aan de bomen Want de zon is nogal lui Wind zorgt voor een blaadjesbui Dat ik het zover liet komen Nog geen stelling heb genomen Lentevogel in de rui Schuilt onder een groene pui Zit daar koortsig weg te dromen Wisselend de temperatuur Eerder niet zo een seizoen Vreemd en anders bij mijn weten Matzes zijn bepaald niet…

Het warme land dat in de nacht verkoeling zoekt, grondmist met daarboven paardenhoofden zij hinniken zacht en snuiven Er staat een man te kijken een jachtgeweer gebogen om zijn arm, een hond afgericht spiedt zwijgend mee Alsof iedereen wacht op de wind die hen bijeen zal drijven, de man de hond, de paardenhoofden en de mist…

moet ik telkens weer het verleden begraven op het snijpunt van zon en winternacht op die vroege dagen moet ik telkens weer verleidingen in de knop weerstaan mijn last torsen tot voldragen…

heb de wolken zien kleuren tot een buiig geheel de frontale wind zette hen het mes op de keel de zomer school achter sluiers met regen frivool doken nog vogels de omslag hield ze niet tegen het zwart is verwaaid tot het rafelige wit zij geven oplossend de zon weer zijn lichtend gezicht…

Tegen 't blauwe van de hemel prijken pril groen blad en blije bloesem. Kikkerdril in droesem bereidt zich voor op een kakafonie, een vermengen, tijdens dagen die maar lengen. Vogels nestelen en tjilpen, fluiten, willen jubelend hun liefde uiten. En in de tuinen, langs de weg, als hingen om te vieren, tere bloemenslingers te sieren…

luister naar mijn dromen als ik jou andermaal vertel met een zachte stem wat je toe mag komen neen, ik verdraai het daglicht niet ben ook geen schaduw die woont in de nacht, voel maar de bries van tederheid die de nieuwe aarde verzacht ik ben het, de lente die je naar binnen brengt en ook naar buiten geleidt diep in jou bevindt zich…

Hoe jij je tanden wit houdt ondanks het roken, mij oproept verlangend jou te kussen en dan heel voorzichtig tussen wimpers kijken of je nieuwe blaadjes krijgt op onverwachte plekken. Je hand pakken en die strelen tot je blos van kruin naar beneden gaat weer zichtbaar wordt bij de naakte voeten Bloot het verhaal van de aarde vertellen de…

er hangt voorjaar in de lucht alles wijst erop neem de lammetjes die zo dartel in de weide hun sprongetjes maken en zodoende de daad bij het woord voegen 'spring is in the air' beter kan ik het niet verwoorden…

vanaf vrijdag gaat de temperatuur de temperatuur gaat zoals altijd, bijvoorbeeld 1942 toen het zo koud was dat de oorlogsauto's over het ijs reden inderdaad de Duitsers had ik het met m'n moeder over zij dacht dat het in de hongerwinter was maar het was 1942 en niet 1945 zij herinnert zich dat nog goed en kijk hier een paar…

Nog voor ik afscheid heb kunnen nemen voel ik al het gemis van een winter die niet komen wou. Mis de oneindigheid van oogverblindend wit Gedempt en verstild alleen het knerpend geluid van samenpersende verse sneeuw onder warme wandelschoenen Mis m'n rode oren gegeseld door rondgierende wind en jeukende tenen na een te lange winterwandeling…

Het lentebos glanst van vele tinten jong groen. Daartussen gierlucht. De citroenvlinder vliegt langs een gele narcis, blinkt een beetje op. De grauwe voorjaarstuin glanst, dankzij één forsythia.…