Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank…

het meest ware woord is niet geschreven het perfect volmaakte schilderij blijft voor altijd achterwege het alles zeggende is in geen enkel gedicht tot vandaag de dag beschreven en het zal nooit lukken in geen enkel mensenleven want wie perfectie niet bezit kan dat ook niet aan iets anders geven maar wat wel prachtig is is dat dat…

In het holst van de nacht, haalt iets me uit mijn droom, terwijl ik lekker slapen wil. Is het een vrouw? Is het een man? Ik overweeg dat het een dromer is. Hij dwingt me om te gaan denken, omdat hij zonder verse gedachten, met zijn droom niet verder kan. Nadat ik hem met hersenspinsels heb gevoed, kan ik mijn nachtrust niet langer vatten…

zonnebloemen in een aarden vaas stilleven in drie tinten geel vernislagen vermengden zich onlosmakelijk met wie je van origine bent bewogen over verre grenzen reizen uit de comfortzone het fragiele overschrijdt niet langer grenzen het kostbare oude verplant men niet zonnebloemen in een aarden vaas stilleven…

zoveel gronden om te liggen in een veld van lavendel op een pindakaasvloer of op een tapijt van porseleinen zonnebloempitten neerstrijken op vloeiende vloeren van blauw roze en perzik of op het witte tapijt lig je graag op een met zout bestrooide vloer of land je liever op gebroken vensterglas het is een kunst om de…

Een kunstenaar lost de worsteling met zichzelf op in materie, letters of klanken. Versluierd zet hij zich in de verf. Kunst is zijn enig bindmiddel met geluk.…

tussen de blauwe slaap en het verlicht ontwaken ligt het zachte naakt een symphonie in wit takken van kale kromme bomen reiken naar bleek winterlicht alles wacht op de dans van het leven in glanzend zonnelicht…

Dat mensen op aarde aanwezig zijn, kunnen dove mensen zien. Kunnen blinden horen. Waarom mensen op aarde rondlopen, kunnen alleen artiesten ons vertellen. Een artiest kan van toeval bedoeling maken. Onzin kunnen ze veranderen in zin. Van gedachten maken ze beelden. Van chaos harmonie. Mensen die leven zin durven geven, zijn vriendinnen…

Dit spreekt me wel aan. Hoe kom je er op. Zoiets schiet mij nooit te binnen. Waar draait het hier om? Rebelleer je ergens tegen? Zit je daar over in? Je spreekt je niet uit. Je laat het aan mij over. Maar je weet het wel. Ondertussen. Helaas zit je er naast: ik voel me door en door geprest om jouw concept van boven tot onder met 'tjonge-jonge…

ik was verliefd op mijn atelier hield van licht en donker in vleugjes magie en mystiek ook van de vaten energie die ik mocht gebruiken met pigment en kleur uit de boekenrij vol alchemie van nader vast te stellen tijden vaak waart hier de wereld van hiernaast nog rond met verbaasde ogen zonder mond zij golven hun voelbare muziek…

vanaf de hoogste top, kraait de gouden haan, bejubeld door gegoten klokken, de boodschap van de Heer, het kunstwerk aldaar vertelt zijn verhaal in alle stilte en eenvoud, daar kan men schuilen, en praten, zonder meer lichte wolken als witte vlokken verbinden beiden ieder geeft op zijn wijze beschutting weer…

ik heb de geluiden uitgeplozen die de wind waait in tal van kleine hozen de werveling van hoge tonen komt nooit uit het ruizelen van grote bomen zij dekken alles toe met een groene plasticiteit beletten ons openheid lief en empathisch trekken ambachtelijke sporen hun melodieën door de smeltkroes van het leven daar waar de…

De route die ons leidt, van kijken naar zien. De weg die mensen volgen, van horen naar luisteren. Van praten naar schrijven. Het pad dat ons mensen leert zien, is een wonder. Wanneer steen beeld wordt. Verstarring beweging. Letters een gedicht. Verf schilderij. Metaal juweel. Geluid muziek. Het is een wonder, wanneer toeval bedoeling…

voor Jan Fabre een vleesgeworden kunstwerk de pilaren beplakt met gandaham vliegen hebben massaal de weg gevonden naar de Volderstraat in de universiteitsstad Gent bij bosjes strijken ze neer op het gewillig vlees bedrijven er de liefde leggen er hun eitjes en danken de god der vliegen op hun blote knietjes voor dit paradijslijke…

Het morgenlicht opent het schetsboek van de dag Ach, winter toont zich meester in het vullen van vlak en vlokje leest er over toegepaste kunst.…

Rimpelig maanlicht van de tijd Wind fluistert een mooie melodie Huiverende artiesten onder floodlight Kunstenaars in het land en kolonie Ogen die de diepste pijn verzwijgen Breken toekomst open met licht dooraderd Van kleur vorm weer gevoel energie krijgen Gevoed leven wij door boeken gebladerd Goddelijke poëzie die als een symfonie…

morgen start de zevendaagse neen, niet op de fiets of te voet het is bedoeld voor menig dichter die dan extra aan de 'poiesis' doet . dat is in het grieks het woord voor "dichten als kunst" nu weet ieder wel zijn hemd te lichten zoals men dat in de volksmond zegt maar in dit geval "schept" men iets met potlood op papier letters die woorden…

Mocht ik ooit nog het geluk van mijn beste jaren, van '88 tot-en-met de vroege ochtend van 27 september 1990 gaan mogen ervaren graag, wees dan mijn getuige deze tijd leerde mij vrouw en wereld liefde ten opzichte van haar en haat jegens mijn levenslange ziekte kennen in een bedrijf van een machtsbeluste dictator* die puur voor eigen…

het regent katten hier en daar een hond beestenweer is het weer ik maak een grote gele ronde zon van spiegels en lampen ik creëer ochtendmist zelfs het zonlicht breekt de bui het is warm werkelijk warm als ik baad in het aanzicht van mijn mooie onbeschrijflijke zon ik ben buiten als ik binnen ben stralend…

als dit roestige paard een naam moet hebben zal het er één zijn van lichtvoetigheid doorluchtig vooral zoals fragiele paarden zich door 't leven begeven en hoog op willen springen tot pakweg de zevende hemel…