709 resultaten.
impressie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
292 tussen de blauwe
slaap en het
verlicht ontwaken
ligt het zachte
naakt een
symphonie in wit
takken van kale
kromme bomen reiken
naar bleek winterlicht
alles wacht op de
dans van het leven
in glanzend zonnelicht…
Levenskunst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
355 Dat mensen op aarde aanwezig zijn,
kunnen dove mensen zien.
Kunnen blinden horen.
Waarom mensen op aarde rondlopen,
kunnen alleen artiesten ons vertellen.
Een artiest kan van toeval bedoeling maken.
Onzin kunnen ze veranderen in zin.
Van gedachten maken ze beelden.
Van chaos harmonie.
Mensen die leven zin durven geven,
zijn vriendinnen…
Voorzetselbevlieging (II)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
384 Dit spreekt me wel aan.
Hoe kom je er op.
Zoiets schiet mij nooit te binnen.
Waar draait het hier om?
Rebelleer je ergens tegen?
Zit je daar over in?
Je spreekt je niet uit.
Je laat het aan mij over.
Maar je weet het wel. Ondertussen.
Helaas zit je er naast:
ik voel me door en door
geprest om jouw concept
van boven tot onder
met 'tjonge-jonge…
Alchemie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
307 ik was verliefd
op mijn atelier
hield van licht en
donker in vleugjes
magie en mystiek
ook van de vaten energie
die ik mocht gebruiken
met pigment en kleur uit de
boekenrij vol alchemie van
nader vast te stellen tijden
vaak waart hier de wereld
van hiernaast nog rond met
verbaasde ogen zonder mond
zij golven hun voelbare
muziek…
Hemel en aarde
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
319 vanaf de hoogste top,
kraait de gouden haan,
bejubeld door gegoten klokken,
de boodschap van de Heer,
het kunstwerk aldaar
vertelt zijn verhaal in
alle stilte en eenvoud,
daar kan men schuilen,
en praten, zonder meer
lichte wolken
als witte vlokken
verbinden beiden
ieder geeft op zijn wijze
beschutting weer…
Smeltkroes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
303 ik heb de
geluiden uitgeplozen
die de wind waait
in tal van kleine hozen
de werveling
van hoge tonen
komt nooit uit het
ruizelen van grote bomen
zij dekken
alles toe met een
groene plasticiteit
beletten ons openheid
lief en empathisch
trekken ambachtelijke
sporen hun melodieën door
de smeltkroes van het leven
daar waar de…
Onze kunstroute
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
353 De route die ons leidt,
van kijken naar zien.
De weg die mensen volgen,
van horen naar luisteren.
Van praten naar schrijven.
Het pad dat ons mensen leert zien,
is een wonder.
Wanneer steen beeld wordt.
Verstarring beweging.
Letters een gedicht.
Verf schilderij.
Metaal juweel.
Geluid muziek.
Het is een wonder,
wanneer toeval bedoeling…
over the edges
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
537 voor Jan Fabre
een vleesgeworden kunstwerk
de pilaren beplakt met gandaham
vliegen hebben massaal de weg
gevonden naar de Volderstraat
in de universiteitsstad Gent
bij bosjes strijken ze neer
op het gewillig vlees
bedrijven er de liefde
leggen er hun eitjes
en danken de god der vliegen
op hun blote knietjes voor
dit paradijslijke…
Tekenpapier
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
346 Het morgenlicht
opent het schetsboek
van de dag
Ach, winter
toont zich
meester
in het vullen
van vlak en vlokje
leest er
over toegepaste kunst.…
Floodlight
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
328 Rimpelig maanlicht van de tijd
Wind fluistert een mooie melodie
Huiverende artiesten onder floodlight
Kunstenaars in het land en kolonie
Ogen die de diepste pijn verzwijgen
Breken toekomst open met licht dooraderd
Van kleur vorm weer gevoel energie krijgen
Gevoed leven wij door boeken gebladerd
Goddelijke poëzie die als een symfonie…
zeven
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
393 morgen start de zevendaagse
neen, niet op de fiets of te voet
het is bedoeld voor menig dichter
die dan extra aan de 'poiesis' doet
.
dat is in het grieks het woord
voor "dichten als kunst"
nu weet ieder wel zijn hemd te lichten
zoals men dat in de volksmond zegt
maar in dit geval "schept" men iets
met potlood op papier
letters die woorden…
Stompzinnigen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
295 Mocht ik ooit nog het geluk van mijn beste
jaren, van '88 tot-en-met de vroege ochtend
van 27 september 1990 gaan mogen ervaren
graag, wees dan mijn getuige
deze tijd
leerde mij vrouw en wereld
liefde ten opzichte van haar en haat
jegens mijn levenslange ziekte
kennen in een bedrijf
van een machtsbeluste dictator*
die puur voor eigen…
Stralen
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
348 het regent
katten hier en
daar een hond
beestenweer
is het weer
ik maak een
grote gele
ronde zon
van spiegels
en lampen
ik creëer
ochtendmist zelfs
het zonlicht
breekt de bui
het is warm
werkelijk warm
als ik baad in
het aanzicht van
mijn mooie
onbeschrijflijke zon
ik ben buiten
als ik
binnen ben
stralend…
horse with no name
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
533 als dit roestige paard
een naam moet hebben
zal het er één zijn
van lichtvoetigheid
doorluchtig vooral
zoals fragiele paarden
zich door 't leven begeven
en hoog op willen springen
tot pakweg de zevende hemel…
Als kunst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
317 nog is het glas
niet gebroken maar
de breuk spiraalt
grillig omhoog
jij hebt kunst
uit je mond doen
ontvlammen in vorm
veelkleurig neergezet
het groeiproces
bleek te gespannen
toen is de kiem voor
een barst al gelegd
we keken en beefden
hoorden het scherpe
geluid van verscherven
hoog boven ons uit
de top was gelukkig
onbeschadigd…
Een laatste dans
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
408 ik vang gedumpte
zinnen die als protest
in bomen en struiken
zijn blijven hangen
lente en zomer hebben
geschreven maar zijn voor
het oogsten door recensies
neerbuigend weersproken
weg uit een groeiend
behagen omdat anderen
hun bloei en succes
niet konden verdragen
in een laatste dans
gaan wij kleuren herfsten
ik hoop dat mijn…
Licht autistische routine
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
318 ik ben geen
meester geworden
in edele kunsten
ook het schoonschrift
der poëzie ben ik
nooit machtig geweest
kon wel schrijven
maar de magische vonk
wilde niet brandend blijven
vaak heb ik gebeden
ben uit mezelf getreden
maar miste pen en papier
die bleven hier in hun
grondstoffelijk verschijnen
konden niet zomaar verdwijnen…
puur
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
350 in de uren
dat hij naar
haar keek
wegkeek en weer
keek zonder te
zien wie zij was
kneedde en schiep hij
tot haar figuur van
elke individualiteit
was ontdaan
slechts haar
contouren resteerden
in de uren
dat hij naar
haar keek
verblindde hij
de ogen met
klonten gips
duwde hij de
armen strak naast
het lijf dat hij…
Gewoon maar genieten.
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
385 Laat kunsten maar groeien
en schoonheid ontbloeien,
de wereld verrijken;
dat wij ze bekijken
en voor en door zichzelf laten spreken
zonder de volheid ervan te verbreken,
eerlijk proberen om ze te doorgronden
zonder de schoonheid ervan te verwonden,
galant te bevatten in heldere woorden
zonder de waarheid erin te vermoorden.
Laat alles…
Gebronsde Muze I
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
326 Zij bruint in het licht van de maan
van de zon wordt zij tot stof
omdat zij eeuwig leeft, nou ja
zo lang als het bestaan
dat op de eeuwigheid beschouwd
verdomde kort kan duren
Voor mij is dat lang genoeg
maar ik vraag niet van haar
dat met onvoorwaardelijke
liefde verder te borduren
* bij een brons van Leny Franken…