zeg nooit, mijn lief, 'zal ik maar van je houden?' maar hou van me laat je hemelse zinnen zinnelijk zijn als vrije regelvallen. in je hand de spelregels die niet bij je passen, te veel ogen, zeg je, en je gooit de dobbelsteen naar de nieuwe dag. in de kamer groeien geen woorden meer zal ik nu spelen om jouw goddelijk wezen…

gaan wil ik de wereld rond langs wegen waar kirrende en kozende bloeiende kroontjes me geurige sprookjes toefluisteren waar passie troont zoete liefde zich verwoordt leven voluit beweegt schoonheid gedijt als gelukzalige volmaaktheid in een steeds weer herbeleven ongeremd geliefd door jou…

Stap gerust de avond maar in waar de schaduw zo groot lijkt verberg je licht nog even als je de dag weg wil geven en mijn liefde bezwijkt voel op de tast mijn handen doe je ogen maar dicht de waarheid die we vonden vormt een bundel van licht bal een vuist voor de nacht lef om mijn wereld te volgen gericht op liefde die zal…

Toe maar, ik neem ze, die koude toppen en tenen. Steek ze in me en laat mij je verwarmen, geen afgrond voor verlangen mag hier bestaan. Ik neem ze voor lief en versla de kilte in jou. Kom tot mij, kruip dicht tegen mij aan.…

Als ik aan jou denk, stroom ik echt helemaal vol, vol met liefde Genegenheid die zich moet uiten tot zij weer bij zinnen is Mijn liefde voor jou gaat dieper veel dieper dan sowieso ooit geweest Samen met jou, dans ik het voorjaar tegemoet...!…

omdat ik me in je daden niet langer kon weervinden sloot ik me van je af tot ik ging inzien dat jij het was die me toefluisterde mijn instinct niet te negeren een gift van jou die voel en vertrouwen liefde terug in mijn leven bracht…

Spinrag voelen bewegen tussen twee objecten het zal de wind niet zijn, sneeuwvlokken jagen Een woord weglaten als wier en kiezen voor wiens vervolgens studentes veranderen in studenten Laat het begin nu maar, het zaaien van pompoenzaad de duiven van het veld verjagen en wachten tot het groen de lemen aarde kleurt de zon langer…

jij bent ondeugend nog niet afgevlakt maar heerlijk transparant laat mij vol liefde schaduwen ook in je donkere kant glinstert warm in weerkaatsing van het hemels licht de jongste schepping straalt op je al paradijselijk gezicht maar als je ogen donkeren in het aanschijn van de hel rommelt donder flits de bliksem snel en…

ooit hebben we alle talen gesproken waren lichaam en geest samen gesmeed geluidsmodulatie heeft dat doorbroken de stem overheerst alle communicatie tot liefde wil spreken en wij onze talenten aan moeten breken om te laten zien wat dat is mimiek en gebaar de hand met zijn strelende vingers zacht door je haar zo sprankelt woordloos…

wij hebben liefde zien bloeien in lente en zomers geluk bij het oogsten in speelse hoogmoed verboden vruchten geplukt het was paradijselijk met de appel en slang zij maakten ons niet bang onaantastbaar in samen voelden wij ons vrij hadden lak aan ja nee en amen het herfstte in pressie stormde heftig in spel de tegenwind maakte…

Dit is de eerste nacht van ontmoeten hier aan de kust van jouw weke mond worden wij branding in wit en blauw op dat ritme adem ik van jou tot landing Smaakte het zilte ooit zo zoet? En spreken onze lippen zwaargewond? Sussen deze poortwachters onze ziel? Ik geef mij over aan jouw deining, subtiel in kussen als in de ochtend ogen loom…

Soms soms denk ik nog, aan jou.. het zijn van die momenten, die fundamenten, van mijn jeugd. Je haar, dat als een sluier van perfectie, langs de glooiing van je aanzicht viel. Je ogen die, in mij verzonken, altijd naar de wereld lachten. Wachten, kon ik niet.., je had mijn hart, je had mijn ziel. Je had mijn liefde, als een…

Ik heb je zo lief, mijn lief Je zou toch eens moeten weten wat ik allemaal van je hou wanneer ik ga zwerven, roep mij dan terug en lijn mij aan want ik wil niet kwijt Trek mij naar beneden Want ik zie je zo graag En heb je zoveel lief Mijn lief, Maar als ik ga zweven En verdwaal Weet dan mijn lief Dat ik je nooit verliet…

een gelukkige herinnering zul je voor altijd blijven in mijn nachtelijke dromen zo ook overdag dan droom ik je levend laaf ik me aan al het mooie dat je mij voorspiegelt een pas ontloken kelk een blad dat zich ontvouwt waar jij tussendoor tippelt mij uitdaagt tot een dans die ik maar al te graag aanneem…

waar heel nederland als de romeinen ooit onder een hemel vol sterren smachtend lonkt naar een blinde afspraak met kennelijk verzwegen liefde nestel ik mij in het zeker weten van vurige hartstocht doorheen de jaren die zich vlammend wakkerde tot zekere geborgenheid waar in cupido’s vizier met rozerode romantiek de geschoten pijlen…

(Voor Martine) Terwijl ik hier sta zee als aan zand genageld trek ik dan naar jou of neem jij me mee nu de schelpen kraken wij elkaar naderen weet ik van vaste grond onder mijn voeten voel me intens rijk waarom toch verder willen kijken achter me de plek die zo meebepalend was voor me het nog in damp gehulde wat toekomt wat…

Warmte, een arm om mij heen Een drukke winkelstraat Regen, terwijl de zon schijnt Vragen, geen antwoorden Hoeft niet Morgen weer Nu alleen genieten van de zon die ons verwarmd en ons geluk wenst PROOST…

wanneer de wind zijn adem mengt in een regen van verlangen een zee van sterren de nachtelijke hemel spiegelend overheerst dan laat ik mij dromend meedrijven in de saamhorigheid van een mooie werkelijkheid…

We waren twee weken tezamen in een huisje op een camping in Ouddorp-aan-Zee, waar we de kinderen vermaakten met liedjes en Bijbelverhalen, waar ik stiekem meesnoepte van je lach naar de kinderen en waar jij sokken breidde, terwijl de drie heren bier en wijn dronken, zich volop beschonken de drie maakten een stoelenbouwwerk, wat zij…

boven het luchtige wisselen van woorden en stemmen uit hoorde ik ineens een herkenbaar geluid het lichte trippelen van hakken alsof de lente pril en voorzichtig binnen kwam stappen jij helderde zon zwaaide heel even waarin blikken kruisten en jouw ogen de kou voelden die nog in mijn winter huisde…