1.087 resultaten.
ROEPING
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
371 Woest kapt ze de lianen
Haar missie is een doel
Zij, een al gevoel
Wil zich koelbloedig wanen
Haar witte vendelzwaaien
Ontvangt de meute koel
Ze heeft, zo denkt ze, smoel
Zij zou niet overwaaien
Als zijnde vis nog vlees
Hoe kon ze zich verklaren
Tekort schoot elke taal
Toen het voor haar verrees
Het simpelweg bedaren
Had ze haar heilige…
het doorgangsland
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
340 wie heeft nog nood aan poëzie
als het gaat
om zichzelf aan de hand slaan
en de lichtvaardigheid zwaar over de rand tolt
wie wijst me het ongenaakbare aan
met vingers van vertrouwen
en het geweten van de onderbuik
van al wat is ligt met de bezwangering
op de maag en ook daar is doorgang
van moeilijk te verteren
metaal trekt zware strepen…
PROSPERITEIT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
363 De hemel hangt ontroerd
Boven novemberweide
Ik wijk niet van zijn zijde
De doodsdrift is ontvoerd
Met peperkoek gevoerd
Niemand kwam tussenbeide
Zij kreeg een vrijgeleide
Die knibbel knabbel koert
Ik voel me, hemel, zo content
En kijk u zielsgelukkig aan
Skeletten vol ontbladering
Staan met mij in omkadering
Van grenzen in een nieuw…
In de schommelschuit
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
323 Buiten regent pijpenstelen
schemert pittoresk
de oude straatlantaarn
In café de malle molen
pronkt een gladiool in zilver
dronken van de wijn
Rood als karmozijn denkt hij
in een schommelschuit te zijn
proost op kotters en galjoten…
ARTIKEL 147
netgedicht
1.8 met 6 stemmen
393 Het staat nu zwart op wit
Geschrapt wordt het verbod
Op lastering van God
Wie delft het onderspit
Zou ’t goddelijke Licht
Even hebben geweend
Of even zijn versteend
Schreef het soms een gedicht
Van Goliath op klompen
In ’t Alziend Oog een muisje?
Op een piepklein planeetje
Verzuipt het en blijft pompen
Negeert zijn bedehuisje
Voert…
Trotzdem
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
402 ( voor Jan Arends )
Hij had de eeuwigheid lief, die cent van grote waarde,
dat lachen boven al het aardse, de kronkelwegen van
aardverschuivingen boven het melkwegstelsel, gesteld
dat we daar eens wodka van maken en klinken met God
op zoiets als de genade voor allen en het temperament
in volle extremiteit. Het moeras van de waanzin ligt
besloten…
Pessoa
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
479 Er liep een dronken sjamaan
door de straten van Lissabon,
kijk eens aan, hoe profaan
deze man zijn hel overwon.
Pijn was niet te tellen
als de steken in zijn rug,
nu kan niets hem kwellen
en komt hij in mij terug.…
Stormachtig is mijn ziel
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
367 Stormachtig is mijn ziel,
bij vlagen gegrepen
slaat het leven op mij neer.
Al ver voor het eerste blad viel
knakte iets mijn diepste wezen.
Als een losgeslagen boomtop
die voortgedreven door de wind
voor stormschade doet vrezen.…
Vaarwel kerkhof
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
459 (voor Lucebert)
Ik zie het lege pad,
de keurige graven
met hier en daar
een oude bloem.
De doodgraver rolt een sjekkie
bij een pas gedolven graf. Hij
fluit een wijsje zonder ritme
of gevoel. Hij groet me alsof
ik een feestpark betreed. Ik
knik hem somber toe, zo doe ik
dat met rouw en daarbij hij
lijkt in trouwe dienst.
Aarzelend…
Bonheur-du-jour
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
337 Wanneer bomen zijn ontbladerd
dagen bleek in grauwe ramen staan
zit zij het opgejaagde hert
verscholen in de stilte op haar
taboeret voor haar bonheur-du-jour
Zij schrijft niet fragmentair
houdt van fraicheur en franchise
Een gedicht met licht in het land
van de eenzamen. Een vrolijke noot
een dans als een Franse quadrille.…
Niemandsland
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
412 Vierentwintig stappen,
toen ik verkleumd was
drie er bij,
groter geworden,
één stap minder.
Vandaag ben ik
een half uur vrij.
Ik graaf naast moeders graf
mijn colablikje in,
het opgerolde briefje
gaat over oma’s Bijbel,
mijn vraag aan God en
wat ik mis van ons gezin.
Hoeveel adressen
heb ik nu gehad,
hoe vaak ging ik als slak
met mijn…
Zeester
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
402 (voor Bob van Tiel)
Blind en te broos zijn wij voor
de ware vruchten van de geest,
nieuwe heelallen doemen op in jouw
onbevangen oogbollen van profetessen
uit een ver, onzichtbaar gebied, blind
ben ik, om te zien waar jij uit voortkomt,
grens ik wellicht, maar kan niet spiegelen
wat op zich te breekbaar is, te zacht, of
het kan in stilte…
Fossiel uit 1952
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
301 ( voor Hans Faverey )
Ook al lijkt mijn lichaam expressie te zijn,
je kunt niet bij mijn hart naar binnen,
de dromen hebben zich aaneengeregen tot
een weergaloos harnas, in mijn verslapte
spieren woont de koning van de stilte,
de drum wordt aangeslagen door een
vermoorde sjamaan, de zandkorrels op de
paardevel aan de rand van de Seine
schieten…
Postscriptum
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
322 GEHEUGEN SPREEK*
De waarheid. De waarheid
Geen quatsch. Geen leugen
Slechts eerlijk spel
GEHEUGEN SPREEK
Mijn speurtocht. Mijn queeste
Gesmoord in fabel
Verworden hel
GEHEUGEN SPREEK
Verzinsels en sprookjes
Verdraaiïngen ook
Echt lekker stel
GEHEUGEN SPREEK
Dat jullie in mijn plaats
Het archiveren
Moeten laten
GEHEUGEN…
Hemeltergend
netgedicht
4.2 met 13 stemmen
625 in de balzaal van de hemel
drinken saters met goden
scharlaken rood hun dijen
van kletsen met de katers
ridders en rapalje vechten
om de verloren eer
van liefdesgodinnen
die hun hongerige lijven
in naakt verval draperen
rond de noeste appelboom
zijn vingers geschikt
voor huiverend begeren
petrus sluit ontluisterd
het hemels café…
Eldorado
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
316 Er is een land
waar illegalen
thuisgekomen zijn,
verdreven overlevenden,
eeuwig onderweg,
drijvenden
die wilskrachtig streden
in de golven
van de ruwe zee,
zoekend naar houvast
hoop zagen varen,
zingend ten onder gingen
in het tumult
van water, wind
en regen,
door smekende blikken gedrevenen
die grensoverschrijdend streden
vasthoudend…
Congeniaal
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
403 (voor Jotie)
Een lange nacht in Gent
om een dode vriend te eren
wat god wat een dwaasheid is
maar de armen doet groeien
in een slagveld met de duivels
die verloren wordt
opnieuw
zoals hij openbaarde
en ik een in memoriam
er achterna uitvecht
niet ver van Oudenaarde
gedeeld in bloedende letters.…
Absalon
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
337 ( voor Adriaan van Dis )
Adriaan, mijn zoon, wat kan een mens
diep wegzinken in zijn ellende
in zijn schrijfkamer, de zeewind
giert door de holten in je hart,
naar de bossen van Indië, waar ik
mijzelf heb verhangen of ben jij het?
Ja, mijn lijdzame disgenoot, trouwe
viervoeter, nu ik je edele kop weer
zie op die ordinaire kijkkast, vermoed…
Goudzoeker
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
285 ( voor Jeroen Brouwers )
De derwisj danst
sierlijk door de ruimte, magie
wil zijn en niet vervolgd worden.
Zoals een donkere vrouw hem
krankzinnig kan maken, zo is de dood
een wervelstorm die aanhoudt.
Jouw liefde voor de onderwatergrotten
van de menselijke ziel
is buigzaam als natte klei,
een vloeiende golflijn van
de Indische Oceaan.…
Smakeloos
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
309 Als je wordt
gegeten
kruip je
in de waan
smaakvol te zijn.
Ze slikken je door.
Het speeksel
rest
waarmee ze je
bespuwen.…