951 resultaten.
Dirigeren
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
289 in dit pak zal ik dirigeren
ken elke maat
bevrijd het land van juk
en tirannie
groots zijn de melodieën
waar de wind zich aan vergaapt
steden in puin legt
en zich verlustigt op het land
ik ken de klank
van opwaaiend zand
ze is het lied
dat bij eb sliep…
De Vliegende Hollander
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
324 Hoog op de golven met rode zeilen
Vaart de vliegende Hollander zijn
Stuurloze mijlen. Hoog op de golven
Met de kop tegen de wind vaart de
Vliegende Hollander door de duivel
Verblind.
De spookachtige legende verschijnt
Bij de Afrikaanse Kaap onverwacht;
Daar waar de Hoop niet goed is voor
Wie niet op zijn onheil is verdacht.
De Vliegende…
Wetenschap
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
335 De wetenschap dat leven kort is benauwd me,
de illusie dat ik onsterfelijk ben is verdwenen.
De zekerheid dat ook ik mijn laatste adem uit zal blazen
is aan de ene kant angst, aan de andere kant opluchting.
Met aan zekerheid grenzende wetenschap heb ik
de langste tijd op aarde nu echt wel gehad!…
Scherp afgetekend
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
306 het is mijn keuze niet
waar in het donker
scherp afgetekend
de vleermuis vliegt
waar spinrag hangt
en zompige aarde
vol groene varens
mijn voetstap vangt
een zuigend contact
dat iedere pas
moeizamer maakt
naar het inktzwarte ven
dat spiegelend
laat zien wie ik ben
stilte doet rimpelen
in golfjes schrik
van die plek word ik gek…
Wensen...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
363 Wanneer we niets meer te wensen
zouden hebben,
zou ons leven dan compleet zijn?
Wanneer we alles hebben
wat ons grote hart begeert,
zouden we dan tevreden zijn?
Wanneer we pure gelukzaligheid
tentoon spreiden is dat dan
vanwege puur geluk,
of is het maar schijn?…
Door wie toch. Of door wat?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
344 Het voelt alsof,
er iemand met mijn oren luistert.
Het is net alsof,
er iets door mijn ogen kijkt.
Het idee dringt zich in me op,
dat er in mijn brein wordt meegedacht.
Maar door wie toch.
Of door wat?…
De Luisteraar
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
402 Eerst dacht ik even
dat hij een levend standbeeld was
zo stil als hij daar stond
op het pleintje
voor de grote kerk
de beruchte grote kerk
met de zwarte kousen
terwijl de zware klanken
over het dorp galmden
zoals ze voor vreugde en verdriet
onaangedaan
al eeuwenlang
hun klinkende taak verrichten
Dichterbij gekomen
zag ik de intense…
De stilte van mijn thuis
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
299 in ieder woord
spoort mijn trein
naar verre oorden
ongehinderd door
station en rails reizen
geest en associaties mee
passeer steden en culturen
zigzag landen en verpoos
op tal van mooie stranden
voel de mantra’s van op weg
waarbij tijd gebeden zegt
die tussen bielzen zijn gelegd
pas als de woordenvloed
is opgedroogd rangeer ik…
Tussen Waken en Slapen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
346 Wat is het toch onbedoeld heerlijk,
wanneer ik nog niet kan slapen.
Ik hoor mijn angst uit snurken gaan.
Ik voel mijn levensmoed ontwaken.
Ik zie gedachten uit het niets ontstaan.
Woorden gaan naar woorden zoeken.
Wat is het toch onverwacht heerlijk,
wanneer je in je ziel kunt kijken.
Totdat de slaap je vreedzaam overmant.…
Zacht zingend op weg
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
333 Sêft sjongend op ’en paad
Sêft sjongend gie ik op ’en paad,
al lichter wjukke it liet nei it
ferhaal fan in feilige haven.
Noch núnderje ik yn it hûs fan eartiids
foar him, dy't yn koele lekkens
syn lichem nei my útskoot,
it blomket blanke tederens.
Ik sjoch mei kleare lust
nei it skaad om syn mûle,
de mulfinger folget linen
dy't…
In nirwanablauw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
269 heb mijn mozaïek gelegd
in de kleuren van het leven
nog zit ik met een handvol glas
waaruit liefde en verlangen lacht
nog eenmaal het ultieme rood
als ster die oplicht aan het firmament
zijn staart uiteenspattend
in het mooiste buitenaards pigment
oprijzend uit het prille groen
dat seizoenenslang als
donker loof in warme zomers
koelte…
Geen hier of daar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
350 Er is geen hier of daar, geen vroeger of later.
Als golven worden wij weggeworpen
en stromen weer terug en weer en weer.
Geen wonen hier, geen gisteren of morgen
maar enkel nu en daarin geborgen.
Tot geen woorden bereid, enkel een vuur
dat niets verbrandt en toch blijft branden.
Geen beeld of teken, enkel niets.…
Gek als Crazy Horse
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
270 De Oglala Lakota krijger Crazy Horse
streed met losse haren als van een hippie
en hij had een bliksemschicht op zijn
voorhoofd geschilderd
wat deed denken aan de Noorse God Thor
Gek Paard was zo gek nog niet
en hij won menige strijd met de blanke
cowboys en cavaleriesoldaten
totdat ze hem op zijn zevenentwintigste
met laffe kogels de grond…
Licht
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
313 Ik hoop op Hem
roep op tot de strijd
beef van angst
gord je wapens aan
het verbond
zal nergens toe leiden
wees niet bang
voor
wat angst aanjaagt
de Rots
waarover
ontzag struikelt
Hij houdt zich verborgen
Die op Sion woont
vraag de doden
om raad
voor
de levenden
nacht overal…
Arcanum XVIII De Maan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
453 in het holst van de nacht
drijft een bootje stuurloos
stroomafwaarts
naar het onzekere onbekende
als maanstralen priemen
door een gat tussen de wolken
verbleekt de nacht
tot onwezenlijkheid
want maneschijn is schijn
weerspiegeling
die terugkaatst op het zwarte water
op de linkeroever blaffen honden
op de rechter huilen wolven…
Water en Bloed
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
351 Leven is als een eeuwige oceaan,
waarnaar water altijd terugkeert.
Bloed, dat terugkeert naar het hart.
Zonder water kan geen vis zwemmen.
Zonder bloed kan geen mens bestaan.
Als kind genoot ik al van fonteinen.
Als oude man besef ik pas waarom.…
In het donker liep ik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
313 De weg kwijt, ik liep maar door,
steeds rechts en steeds naar voor,
maar mijn voeten droegen niks.
'k herkende geen huizen,
geen stoepranden alles
was compleet verlaten,
een spook stad gelijk.
Ik keek naar alle kanten,
want weet je:
normaal weet ik van wanten
maar NU was ik de weg kwijt.
Bleef hopen op een bordje
of anderszins…
Arcanum XVI De Toren
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
425 De toren die ik bouwde
steen per steen
van binnenuit en
om me heen
uit het zicht
en uitzichtloos
is ingestort
de koperen koepel
die hem kroonde
weggebliksemd
door hevig hemelvuur,
woeste storm- en hagelbuien
vlammende tongen
verkruimelen
de wankele muren
van mijn zekerheden
ik ben herboren,
uit chaos en verwoesting
in…
Foto bij de Rijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
339 Vanachter een spiegel van fixeer
kijk jij mij vragend aan.
In de gewichtsloze sfeer
spel ik zachtjes je naam.
Samengebald licht op papier,
voor altijd spelen we hier.
Een konvooi van beelden flitst voorbij,
één ogenblik sluit de rij.
We mediteren op de rivier
waar de zon opbloeit uit het water.
Vissen schilderen ons plezier,
de…
Arcanum XIII De Dood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
419 de zon kleurt de einder rood
.in het teken van de roos
op een maagdelijk witte merrie
rijdt de dood,
die nooit gehaast is,
gezapig door het landschap
zwart geharnast en ongenaakbaar
gekroond
met de witte kroon van Osiris
die heerst over de onderwereld
rondom hem dansen geraamten
obligaat hun knekeldans
de zeis hakt knopen door
en…