inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 13.575):

Een boompje aan een paal

Een boompje aan een paal gebonden
staat bang te rillen in de wind,
en nu de storm raast door de hagen
voel ik me als een eenzaam kind.

Het boompje zwiept weerbarstig stilte
en heel de lucht weent tranen grijs.
De paal heeft wel geen wortelwaarde
maar maakt het boompje aardewijs.

Het samenspel van vele dingen,
het weefselwerk van 't tafeldoek,
het doet mijn hart van vreugde zingen

al kent het spijt en smart en vloek,
al moet een paal mijn vrijheid ringen,
al moet ik spellen 't levensboek.

Schrijver: Adeleyd, 6 december 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

4.7 met 29 stemmen aantal keer bekeken 695

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)