inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 20.947):

Gebroken

jouw stem kon mij strelen
in jouw ogen zag ik
zuiver wie ik was
wat nu van die spiegel rest is glas
in scherven op de grond
als ik die laat liggen
draait mijn wereld nooit meer rond

dus rapen maar en lijmen
tot een kleurig mozaïek
waarin de stukjes weder schijnen
barstens vol geluk
verdriet
al hetgeen ons samenbond

ik kus ze als kuste ik
de liefde uit jouw mond

Schrijver: Ludy Bührs, 7 juni 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 35 stemmen aantal keer bekeken 1.057

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)