Eurydice,
Tussen lippen van de eeuwigheid,
smart gestort in rijpe morgenstond,
uit mond en schone luit vloot zelfbeklag,
gedoopt in Orpheus smart, tot de veerman
immer als terugkerend zelfverwijt,
smeekt in bittere klacht, slechts éénmaal
z’n hand over hart te strijken, het meest
beminde uit de onderwereld terug te halen,
blijft geloven in dit ultieme verzet, moet
hiervoor de hoogste tol te betalen, het
leergeld om nooit meer om te kijken, in tijd
geloofd, wat geen enkel mens waar kan
maken, kost uiteindelijk iedereen het hoofd.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 23 januari 2009
Geplaatst in de categorie: liefde
In de liefde is niets voorspelbaar!