ik en koffiedik
stuur ik nog wel
op dat wat komt
of lig ik aan een infuus
dat mijn bewustzijn verstomt
verlies ik de grip,
zo die bestaat,
op dingen van belang
lijkt het maar zo
en gaat het onvoorspelbare
gewoon zijn eigen gang
het lijkt uitkijken
naar iets dat een mens verwacht
maar waar de tijd meester is,
en mij als onderdaan veracht
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 16 september 2009
Geplaatst in de categorie: filosofie
Onze niet materiële kant, de ziel, de geest staat buiten tijd en ruimte.
Wie snakt er niet naar een moment om even buiten de tijd te kunnen stappen. Drukte, stress, de tijd lijkt steeds sneller te gaan. Als je regelmatig even uit de tijd stapt, dmv. meditatie bijvoorbeeld, zal je inzien dat tijd en ruimte niet alleen omstandigheden zijn waarin we leven, maar vooral manieren waarop we denken. Denk je op een andere manier, dan leef je ook anders.
Tijd is dus reëel en bestaat op het niveau van materie, maar een illusie op niveau van de geest.
Je kiest er zelf voor vanuit welke realiteit je wenst te leven.