- Stormen vormen de zee -
Storm op zee, het avondlicht was ..
gemanifesteerd en zoet vastgeklampt
niets meer kan het tegenhouden,
geen port, geen toegang
doen diep gewoel in sluizen zwijgen.
Krachtig, soms beangstigend,
volgt de felle storm,
die droevig hard kan rijzen
onbewust aanwezig in de verre onrust
van een dag die windstil was.
Volkomen weggevaagd, volkomen onverwacht
als in een sterke zware storm
beland op golvende zee,
gedeprimeerd valt het sonore zware geluid,
valt enkel mee..op zee.
De roep van diepe sinistere schaduw zo kortbij
de lange doodsstrijd, geheel bedekt
geheel vernield, wat er kon zijn
in de zwaarste stormen op aarde
dapper doodgevochten en beangstigend
blijven lange schuimstrepen achter
vol intensiteit ..
terwijl de ondergang
die het zicht beperkte
door windstoten en snelheden
realiteit is.
Geplaatst in de categorie: filosofie