inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.472):

- Stormen vormen de zee -

Storm op zee, het avondlicht was ..
gemanifesteerd en zoet vastgeklampt
niets meer kan het tegenhouden,
geen port, geen toegang
doen diep gewoel in sluizen zwijgen.

Krachtig, soms beangstigend,
volgt de felle storm,
die droevig hard kan rijzen
onbewust aanwezig in de verre onrust
van een dag die windstil was.

Volkomen weggevaagd, volkomen onverwacht
als in een sterke zware storm
beland op golvende zee,
gedeprimeerd valt het sonore zware geluid,
valt enkel mee..op zee.

De roep van diepe sinistere schaduw zo kortbij
de lange doodsstrijd, geheel bedekt
geheel vernield, wat er kon zijn
in de zwaarste stormen op aarde

dapper doodgevochten en beangstigend
blijven lange schuimstrepen achter
vol intensiteit ..

terwijl de ondergang
die het zicht beperkte
door windstoten en snelheden
realiteit is.

Schrijver: Sabrina Bielac, 23 maart 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 202

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
23 maart 2010
Email:
henkknibbeler1949yahoo.com
Wat mij betreft had je de storm nog wat krachtiger mogen neerzetten, nog meer gedonder, water is in al zijn heftigheid zo machtig, daar moet een dichter(es) goed over nadenken. Je zit in ieder geval dicht bij het oog!
Naam:
pama
Datum:
23 maart 2010
Email:
pebmartenskpnmail.nl
Lijkt op een diep menselijke emotie, wat pathetisch maar toch heel mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)