inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.563):

Vuurdans

Twee ongelijke stenen
in melkwegen vol vuur
ontstaan in een tomeloze
energie van warmte, de
ijskristallen waarmee ik je
huid bespeel, kippenvel
ontdooit op den duur,
verbrandt de littekens uit
de as van het verleden,
alleen de vonken houden
stand, trekt de werelden
strak, vrijwillig verlangen
in onzichtbare tekens, van
kwetsbaarheid ontbloot,
steelt verwondering naar
elkaar, in een tijdloos
liefdesuur waaruit de passie
van de levensbron ontspringt,
voorbij de vage dood, die
in eigen lied verzinkt, kies
de vuurdans van het leven,
in dat éne glorieuze moment,
al was het maar voor even.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 9 mei 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.2 met 12 stemmen aantal keer bekeken 308

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Wim, 15 jaar geleden
Je weet je temperament goed te verpakken en uit te dichten.
Mooi gedicht.
Conny, 15 jaar geleden
Prachtig gedicht werk motiverend en weer met genoegen gelezen.
Anna, 15 jaar geleden
Aanstekelijke passie en goed neergezet dichter!
Hans, 15 jaar geleden
Heerlijk gedicht met veel temperament geschreven.
Lea, 15 jaar geleden
We zouden het ons allen gunnen, komt het zover? Mooi passioneel gedicht.
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Een mooi vurig schrijven, ook de afbeelding is prachtig!
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Dansend met de vlammen, de kracht van het vuur.
Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)