inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.238):

het verharde licht

wanneer stilte jou niets meer vraagt
het dwarrelen aan de bomen staakt
herfst een steen keilt over het water
onbeschermd en bedoeld voor later

schrijf je dan nog in de taal van liefde
of doe je, geveld, je dromen dicht
windverloren door al wat griefde
in de magerte van dit vergezicht

zal winter koude stemmen brengen
een rouwband dragen rond de maan
of wil je het noodlot met de nacht verlengen
omdat ook de dood verlangt naar een bestaan

hier en nu
en in alles wat op de toekomst zal slaan

Schrijver: kerima ellouise, 29 november 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 187

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Astridv
Datum:
1 december 2010
Email:
astridvoermanhotmail.com
Heel mooi, jij schrijft nog in de taal der liefde, uit liefde voor de woorden die zoveel gevoel weergeven! Weer een prachtig gedicht, vooral de vierde strofe.
Naam:
julius dreyfsandt
Datum:
29 november 2010
prachtig vers

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)