Netgedichten

netgedicht (nr. 39.723):

verandering

het is niet meer
ik haal je tevoorschijn
op een doordeweekse dag

dit moment wordt korter
niets is nog bezig, haastig of hongerig
zichzelf te blijven

ons begrijpen
verlegt zich, het zal ook vreemd blijven
jij die de bladeren scheurt, zo mogelijk
en opnieuw

het is daarom
dat ik niet meer glimlach, geen vogel geef
of lente

aan de boom, zijn takken onder
een onberedeneerde maan

de avond grijpt mij
zonder zwaaien

ik leg het leven neer
op alles dat naar boven komt

Schrijver: kerima ellouise, 23 juni 2011

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

verandering

3.5 met 28 stemmen

411

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

AstridV, 14 jaar geleden

Wat een wondermooie woorden en zinnen tover jij te voorschijn, op een doordeweekse dag!

katty, 14 jaar geleden

En toch zijn er steeds de jonge bloesems die je omvademen....

Joanan Rutgers, 14 jaar geleden

Een vrouw die depressief is, is dubbel depressief, 'het is niet meer' is een prachtig-verdrietige openingszin, het slot wenst geen lente meer, tragisch.

Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden

De verwijdering voelbaar en eigenzinnig goed beschreven!

Martien Montanus, 14 jaar geleden

Zonder glimlach verlamd het leven....prachtig gedicht Kerima!

jan haak, 14 jaar geleden

Stemmig gedicht met prachtige laatste zinnen.

Wee, 14 jaar geleden

Een donker, wondermooi gedicht weer!

Marije Hendrikx, 14 jaar geleden

Hoe jij het leven neerlegt op alles wat omhoog komt en -hij de bladeren scheurt en vallen laat .......ja.....

yvon, 14 jaar geleden

Hoe jij ook schrijft, de taal van binnen naar buiten beheerst. Ik lees je, in herhaling. Het doet mijn verveling sterven. Mijn gedachten leven. Ongeacht het thema.

Geef je reactie op deze inzending: