inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.423):

Tortelen

Ze koeren zo onmogelijk vroeg
dat ik ze uit de boom wil schieten.
Voor even zijn het grijze bandieten
die ik zware verwensingen toevoeg.

Doch zie ik ze samen in hun boom
met halsbandjes zo dun en zwart,
vergeef ik ze met heel mijn hart
en gun ze mijn doorbroken droom.

De kopjes in hun teder neigen
zo passend bij die tere klanken,
drukken louter ware liefde uit.

Genegenheid verdient geen zwijgen,
maar zangen om daarvoor te danken
in jubelende tonen, vaak en luid.

Schrijver: Gerard Vlaar, 6 mei 2012


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 152

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)