Hier, in onze tuin
Hier, in onze tuin.
Gewoon, zoals zo vaak.
Ik zit alleen en doe...niets.
Het begint te waaien.
Bijna onmerkbaar.
Zacht als strelingen.
Ineens verschijnt rust.
In mijn centrum van onrust.
Onaangekondigd.
Alledaagse geluiden verstillen.
Stemmen van de straat.
Gekras van torenkraaien.
Gezoem van bijen.
Fluisteren van bladeren.
Mijn hart luistert.
Het duurt zolang het duurt.
Deze heilige vorm van leven.
Hier, in onze tuin.
Geplaatst in de categorie: mystiek