inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.628):

Mens op de grens

als uw gedachten gaan zwerven
woorden als sneeuwvlokken smelten
onbereikbaar de wereld in wazen

u tracht om helder te zijn
doch uw ogen verschralen
achter groezelige brillenglazen

o wens…

mochten dan daar in de stilte
onze harten elkaar aanraken
nog even ver van die andere grens

in dat ogenblik, een beetje voelen
vasthouden aan dat wat blijft
de unieke mens

... Bij dementie ...


Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 13 januari 2014


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 379

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

julius dreyfsandt zu schlamm, 11 jaar geleden
goed hoor
Imiza, 11 jaar geleden
van glas geschreven, breekbaar en helder
kerima ellouise, 11 jaar geleden
het willen vasthouden, ook dat wat onzichtbaar omarmt...mooi.
Jan Haak, 11 jaar geleden
Mooie, tere ontmoeting tussen Iemandsland en Niemandsland

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)