inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.045):

op dood spoor

ergens verblijft er op
het leeg terrein nog een puntje
schemerlicht, zelfs is het nog in
staat een schaduw te werpen

niet langwerpig, maar krom gebogen
door de kou die het ondervindt in
een ruimte waar de echo met een opgezette
kraag tegen de wanden hangt te kleumen

gisteren waakte de tijd nog met gelaarsde benen
doch vandaag lijken de zolen aftands, bezweken
door de grote maat, stappen willen vluchten naar morgen,
helaas de wind keert de gong

en klanken zijn voor altijd overbodig

Schrijver: elze, 11 februari 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 125

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)