inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.919):

mijn fototoestel

Ik kan hem niet meer missen.
Ik heb hem nodig, om mijn geheugen,
weer wat op te frissen.
Al jaren is hij mijn vriend,
dat heeft hij zeker verdiend.

Bloemen, landschappen, watervallen,
alles kan hij in zich onthouden,
zijn allesziend oog laat niets ontvallen.

Mooie groene valleien, hoge bergtoppen,
gaat hij in zijn geheugen verstoppen.
Ik neem hem zacht in mijn hand,
schrik dat ik hem laat vallen.

Hem vergeten, hem kwijtspelen of
in het ergste geval hem breken,
dan moet ik al het mooie,
laten voor bekeken.

Door zijn alziend oog,
fotografeert hij zelf een regenboog,
of een bliksemschicht
met zo’n fel licht.

Bloemen tonen hem heel hun hart,
wielrenners tonen hem hun start.
Kinderen hun kattenkwaad,
ook mijn gezin en mijn beste maat.

Laat ik hem houden en dat hij nog lang mag leven,
zodat ik er veel genoegen aan hem kan beleven.

... Ik denk dat iedereen zo denkt als ik! ...

Schrijver: claire vanfleteren, 26 januari 2018


Geplaatst in de categorie: fotografie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 302

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)