Netgedichten

netgedicht (nr. 69.714):

Nog altijd klinken de namen (102.000)

laten wij ze voor altijd blijven noemen
de namen van hen
wiens levens abrupt, werden afgekapt

het lezen van
gaat met horten en stoten
men schiet vol, even maar

soms voegt iemand iets toe:
‘mijn moeder’ of ‘broer’
zij dragen nog altijd

de littekens
van deze geschiedenis
mee in hun hart

... ~ We spreken de 102.000 namen uit, opdat we ze niet zullen vergeten in Westerbork ~ ...

Zie ook: https://vandervegtmarjon.blogspot.com

Schrijver: LadyLove, 25 januari 2020

vandervegtmarjon

gmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: oorlog

denken

herdenken

gedenken 102.000 namen

5.0 met 2 stemmen

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: LadyLove
Datum:: 29 januari 2020; Beste catrinus, dat verwoord ik in mijn gedicht 'Nooit meer '. Er is nog nooit wereldvrede geweest, het antisemitisme laait op. Twaalfjarigen lopen met messen over straat, steken anderen neer,... Het lijkt alsof we steeds gekker worden. De grootste schande is, dat velen niets geleerd hebben van Auschwitz. Ik, daarentegen, verspreid nog altijd de liefde, waar ik kan, nog meer sinds ik in Auschwitz ben geweest, en hoop zo zaadjes te planten.

Naam:: catrinus
Datum:: 29 januari 2020; Na de herdenkingen van afgelopen dagen en het ouder worden van mezelf, komt wat toen is gebeurd, steeds harder binnen, Het is zo on-on-on-onvoorstelbaar dat de ene mens dat de ander kan aandoen. Helaas we zien dat het nooit stopt, zowel op kleine als grote schaal. De mens verbergt diep in z'n hart nog steeds duistere machten en krachten. Misschien veel minder diep dan we durven toegeven.

Naam:: LadyLove
Datum:: 26 januari 2020; Ik voel hetzelfde Gabriela, ik voel het ook,...

Naam:: Gabriëla Mommers
Datum:: 26 januari 2020; De leeftijden worden ook genoemd.
Dan hoor ik: "vijf maanden".
En er breekt iets in mij.

Geef je reactie op deze inzending: