inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over verdriet

netgedicht (nr. 1.114):

Zwijgende vogels

Het dromen begint angstaanjagend
in een verborgen wereld
waar zwijgende vogels
de hemellucht verkennen

terwijl je eenzaam
uit jouw schaduw stapt
niets meer over
van de glorie en het geluk

stilte neemt je mee
naar nieuw dieptes
waar het de heimwee is
die nu dicteert

in de nachtelijke uren
van verdriet en wanhoop.

Schrijver: Hector Havermout
28 juli 2020


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 75

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)