Harpenaren

Mijn peinzen drijft
mij naar 't nachtelijk uur
ik voel hoe donker en wit
te voorschijn komen
in een wisselkoor van klanken
de wijnstok en de ranken
gehurkt in ootmoed

Zijn adem is levenskracht
och levensgeest, liefde mild en puur
witte zon in 't hart van de aarde
onder de wolken de wensen van mensen

Vurig klinkt het gestamp van paarden
langs lucht van waarheid en schijn
de wijngaarden met de harpenaren
en dat wat aan de aarde kleeft, 't is
God die waakt, Zijn arm die over alles gaat

Biografie van deze schrijver

Wisselkoor Klanken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 57