Versluieren
de vrouw die mij negen maanden
binnenin droeg, zij die mij zo gewenst had
mij heeft leren lopen, doen vallen en weer opstaan
raakt meer en meer verstrikt
in een onontkoombaar web vol leugens
wast haar dagen in tranen
verdoezelt staar de naakte waarheid
gaat ze voort op de tast
houdt ze zich vast aan geschreven patronen
die ze iedere minuut herhaalt, nu het zeker weten wegebt
evenals de verf op de deurpost
blijven boeken voorgoed gesloten, die ze vol liefde
verkocht, in een vorig leven
verbanden leggen laat ze links liggen
kijken lege ogen mij aan, iedere keer opnieuw
zonder dat ik haar bereiken kan, vaart ze stilletjes
naar een wereld, waar eenzame golven
haar opwachten, het vinden van een koers
niet meer relevant kleurt
ze langzaam wordt versluiert door een mantel vol mist
... ~ Voor Haar ~ ...
Zie ook: https://vandervegtmarjon.blogspot.com
Schrijver: LadyLove, 2 augustus 2021
Geplaatst in de categorie: ziekte