inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.250):

Als een vlinder

Wat leven ons leert
genieten van het moment
zoals een vlinder


Zo licht als een veertje en zo broos als
glas komt er een eenzame vlinder voorbij in de tuin
waar haar glinsterende vleugels dansen met een zachte wind
Zwenkend langs de zon houdt ze halt bij een bloem om het zoet te proeven.

Als bijzonder wonder is ze leidraad in elke
droom waar haar schitterende kleuren verhalen vertellen
Geboren uit de schaduw van een cocon leidt ze een vluchtig bestaan
die ieder van ons herinnert dat schoonheid verborgen zit in de kleine pure dingen.

Hoe onbezorgd en speels ze door het leven
gaat waarin haar delicate vleugels zweven onder de open
hemel die fracties bewondering verwondering aansteken, magie nabij
Wanneer schemering komt en dag ten einde loopt, landt ze in rust; droom voltooid.

Vlinder, symbool van nu, die ons uitnodigt om
elk moment diep intens te beleven en veel moois te ervaren
Met haar sierlijke vlucht schrijft ze een stil gedicht in de ether tezelfdertijd
toont ze het pad van transformatie: van beschermend omhulsel naar vrije ontsnapping.


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 19 juli 2024


Geplaatst in de categorie: bedankt

3.3 met 27 stemmen aantal keer bekeken 1.125

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

CB, 7 maand geleden
Een vlinder is nu eenmaal een wezen dat me sterk aanspreekt. Dank je wel voor jullie mooie reacties.
Xander , 10 maand geleden
Een vlinder is in zekere zin symbool van een rusteloze ziel. Mensen zijn even rusteloos, soms dolende zielen, soms verkeren ze in de zevende hemel, de ether (niet: het ether...onthou dat nou).

Aether is de Griekse god van
de atmosfeer, de bovenste luchtlaag.
De goden ademen, in tegenstelling tot de 'gewone' stervelingen, de lucht uit de bovenste laag van de atmosfeer in, wij stervelingen ademen aardgebonden lucht in (Grieks: aër).
Volgens de oude Grieken was Aether de substantie waaruit zich licht vormde...

...het licht van hooger honing, als in het lied der dwaze bijen van Martinus Nijhoff, waar rusteloos fladderende vlinders hun dood vinden...
Belle van Zweymeltael , 10 maand geleden
Was het maar waar, JJ, was het maar waar...
Jan Jacob Krediet van den Bos, 10 maand geleden
Je raakt niet uitgevlinderd!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)