inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.773):

Jij, in de stilte van mijn dagen

Je stem in de wind
zelfs in stilte blijf je daar
zoals avondlicht


Jij, die tussen mijn gedachten beweegt als een fluistering in de wind,
een aanwezigheid zonder woorden, maar altijd voelbaar dichtbij.
Geen tijd wist jouw contouren uit, geen afstand maakt je minder echt,
want zelfs in stilte blijft jouw stem een zachte echo in mij.

Ik herken jou in de traagheid van de ochtend, in het ritme van mijn hart,
in de blikken die iets langer blijven rusten, in de adem die zich aanpast.
Wij bestaan niet in grootse gebaren, niet in schreeuwende verklaringen,
maar in alles wat niet gezegd hoeft te worden om begrepen te zijn.

Ik hoef je niet als vuur dat brandt en verteert, maar als een licht dat blijft,
niet grillig of vluchtig, maar standvastig als de horizon aan zee.
Zelfs als het leven ons soms uit elkaar trekt als golven in de tijd,
weet ik dat wat wij zijn nooit verloren zal gaan.

Als liefde een richting is, ben jij de wind die mij zachtjes beweegt,
niet dwingend, niet vragend, maar onmiskenbaar en zonder twijfel.
Wij zijn geen gesloten hoofdstuk, geen vervagende herinnering,
maar een verhaal dat altijd opnieuw geschreven wil worden.


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 14 februari 2025


Geplaatst in de categorie: bedankt

2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 233

Er is 1 reactie op deze inzending:

Ralameimaar , 2 maand geleden
Mooi,
never ending story!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)