Vogelgezang

Het ochtendkoor zingt
weeft door het zachte zonlicht
harmonie ontwaakt


Van ochtendgloren tot het
zachte vallen van de nacht zingen vogels hun
verhalen in flarden van licht. Aubades drijven als dauw door het
ontwakende landschap, terwijl serenades sterven in een schaduw van vergezicht.

De fluiter spreidt zijn zanglijn
als een sluier van verlangen, een teder lied dat
bloeit op het ritme van de lente. Wanneer de zomer haar warme
handen uitstrekt over het land, kleurt het samenzijn met klanken die in zonlicht wentelen.

Stemmen stijgen op — als sublieme
solisten, als geliefden subtiel in duet, of als koren
die het zwerk vullen met hun gouden lijntjes. Aan de waterkant, in stilte,
houdt de wereld even halt en weerklinkt een stroom van emoties in trillende refreintjes.

Van jubelend hoog tot wiegend laag,
van sprankelend kort tot dragend lang, zingen vrije
kunstenaars met snavel en ziel hun toon. Zo breekbaar en verfijnd hun
lied, en toch met zoveel kracht, dat elke melodie als een fluistering onder je huid gaat wonen.

Biografie van deze schrijver

Vogelgezang vogel vogels

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 10 stemmen 165