de ijs-oude vergetelheid (L.O.V.E.)

Het zal wel weer zó moeten:
vergoed ons
met verlaat bloeden,
de late boete voor
de ongegronde zonde,
tijdens de o zovele schrijfronden,
van verwerpelijk (en vergeefs ;-)
verwijderde vrijheid
van creativiteit en vakmansgeest.

Uitgedaagd (door een knuffelfeest?);
klaar om ons,
in bespottelijk meervoud,
terug te douwen
in één hokje,
vanaf die cloud
van boude rancunedampen?

Wie strooit dan
met gestampte muiters van goud?

Lieden,
-huiver voor dit ge-advocateer-
rechten jullie de rug maar,
daar
-hier gaat het zuiver om beleid-
achter die muur van
een dichtgemetselde realiteit,
die dikke spacey specievingers
vervuld van ijdelheid.

Weet,
-dit gaat lukken-:
‘all around your brains’
zweeft het stemmetje dat
geweten heet,
dat niet te bescheten is
als het om oprecht blijven gaat,
dat niet vergeten wil
hoe waarlijke begeerte
en pijn
zijn,
en woorden zoeken voor een werkelijkheid,
elke (bedachte) (lees)ervaring,
fijn heten mag;
dat er verschillende perspectieven bestaan
waar een dichter zich
in verdiepen kan.
verliezen kan;

dat er een grens is ‘an
welk beeld op het plein mag blijven
staan:

alles in strijd met Artikel 1
moet rapper dan snel heen-
gezonden worden naar
de ijs-oude vergetelheid.

En,
in alle bescheidenheid,
kunnen wij,
nog altijd tezaam’,
in volle openheid
of,
voor jullie gevoel van veiligheid
via besloten kanalen,
onze boodschap van
vrijheid van
creativiteit herhalen,
en jullie visie
op afgekeurde documenten
onderuit-
halen
met keurige argumenten,

als ordentelijke mensen.

Schrijver: R.E.N.S., 14 augustus 2025

RENSgedichtenoutlook.com

Biografie van deze schrijver

L.O.V.E.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 37