Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 87.035):

artistieke zinzoeker

dit wordt er nooit bij verteld
bedacht ik dus
door die nat wordende schoenen
op een grasveld
tijdens zo’n laatste hondenronde

terwijl
ik keek naar Cassiopeia
trachtte me te herinneren
om hoeveel kinderen
mooier dan de drie Nereïden
en zonder blauw haar getooid
zij, een moeder
haar eer
in de strijd om erkenning
en waardigheid (weer!)
in de waagschaal had gegooid

het bleek er slechts één
Andromeda, maar
Poseidon was het niet eens
met de hybride hybrisdaad
van haar, Cassiopeia dus
hij, Poseidon in dit geval
werd kwaad
stuurde het zeemonster Cetus
naar de kust van Ethiopië
waar zij blijkbaar koningen was
(in Joppe of Joppa of Jaffa of
je-weet-wel
ergens in het huidige Israël)

ondertussen
zag ik in een smoezelig hoekje
van mijn werkende brein
(toch fijn dat
dat magnetisch bewezen schijnt)
een poezelig plaatje voor me
door me
te focussen op
die mentale verbeelding
verdacht ook ik haar
Cassiopeia wederom
van domme overmoed

goed
gelukkig voor haar was daar
Perseus
maar dat is een noot die ik graag
de volgende laatste ronde kraak

(ik denk dat ik nu eerst
mijn schoenen schoonmaak)