labyrint
verdwaal in mijn gedachten
ze zijn aan jou gewijd
door onderhuidse krachten
verloor ik alle tijd
verdwaal in mijn vertrekken
de deur staat op een kier
ontzie de zere plekken
‘k bewaarde ze steeds hier
verdwaal in al mijn woorden
ze zijn aan je besteed
omdat ze jou niet stoorden
wat het bij and’ren wel deed
verdwaal in mijn gedachten
ik kom er zelf niet uit
blijf even op mij wachten
voordat de deur weer sluit
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: emoties
labyrint 3.0 met 9 stemmen 
870
870
Geef je reactie op deze inzending:
Ik weet dat je al die juweeltjes vanuit je eigen gedachten en gevoelens schrijft, maar volgens mij heb je t stiekem over die van mij.:).
Prachtig, ga alsjeblieft zo door, als je n mailinglijst heb ofzo: ik hou me aanbevolen!!
Dit gedicht is één van mijn favorieten...
We zitten steeds op één lijn lijkt wel, delen we dezelfde drempel???
- Mocht je er niet uitkomen; er is openheid, daar waar het tocht -