inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.179):

Verdraaien

De woorden zijn stenen
die vallen
in de cirkel
van beloftes
die nooit breken in
de
verlaten
schaduwen

van vrienden
die niet in vijanden geloven

en minaars
die alleen
hun eigen eenzaamheid
beminnen.

Schrijver: victor, 25 november 2002


Geplaatst in de categorie: moraal

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 513

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)