Samensmelten
Daar waar aan de einder
mijn landweg versmelt
met de mengeling van blauw
wit en veelkleurig zwart
en in meedogenloze variaties
het verhaal wordt verteld
over het schijnbaar gewin
van het zo geschonden hart
Daar kiemen onzichtbaar
voor het verbogen licht
de trillenden handen
van verloren gezichten
bij iedere moeizame tred
verheldert het zicht
op versnipperde wolken
van verscheurde doodsberichten
Als ik inslaap over de dunne lijn
ontwaken we in een samenzijn.
Geplaatst in de categorie: overlijden