inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.677):

Samensmelten

Daar waar aan de einder
mijn landweg versmelt
met de mengeling van blauw
wit en veelkleurig zwart
en in meedogenloze variaties
het verhaal wordt verteld
over het schijnbaar gewin
van het zo geschonden hart

Daar kiemen onzichtbaar
voor het verbogen licht
de trillenden handen
van verloren gezichten
bij iedere moeizame tred
verheldert het zicht
op versnipperde wolken
van verscheurde doodsberichten

Als ik inslaap over de dunne lijn
ontwaken we in een samenzijn.

Schrijver: kees keizer, 18 mei 2004


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.643

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)