Mijmerend over de tijd van weleer, Waan ik me een jonge heer, Die nog geen zorgen kent, Ik nog een speelse jongeling ben. In de zandbak op de kleuterschool Mocht ik als ‘dokter’ in slipjes zien, Bij meisjes daar iets anders school, Later mocht ik ook hun borstjes zien. Was alles nog onschuldige kinderpret, Ging je niet met hen naar bed,…

Aan openbare tafels en op feesten samen door de muziek heen pratend een gele gedachte oranje zien worden open en blozend in het nest van drukte warm vervloeien in gastvrij gemak nat van het leven ongewrongen uithangen in elkaar en dan weer gejast buiten de muziek van de regen in…

Een zachte fluistering, Met ’n verholen hunkering, Bereikt mijn luisterend oor, De stem ik gaarne hoor, Die mijn ten diepste raakt, Mij tot willoos wezen maakt, ’n ultiem euforisch gevoel, Op weg naar m’n levensdoel.…

Geboren in licht proeven wat leven is buitelen en rennen voluit lachen liefst van al en het wiel draait het water rond de aarde en daaromheen winden met wolken en het vuur van de zon het wiel van schoonheid: de seizoenen bamboespruiten en bloesems die allemaal sterven de fladderende vlucht van de veldleeuwerik de wonderen van het bos…

Ze reist de hele wereld rond, Bezoekt ver weg gelegen plaatsen, Van toeristische paradijzen, Tot stille en ver afgelegen oorden. Dat doet zij met de gordijnen dicht, Bij een kleine schemerlamp, In haar knusse luie stoel, Met de reisgidsen in haar hand. Zij kan je verhalen vertellen Over alle windstreken ze bezocht, De mooiste natuur…

Elke dag leg ik steentjes in mijn bloed om mezelf af te remmen tot wat mensen normaal vinden maar ze hebben geen idee van de vleugels die ik had het geluk en het feest dat het leven kan zijn Er valt zoveel te genieten wanneer ik licht ben met open poriën en een ruim lichaam waarvan elke cel trilt op strelingen en muziek de fijnste…

D’levensark vaart voort, De dood is ongewenst aan boord, Het leven viert het leven, Verwacht zo d’dood te overleven. Met d’levensark varen Over d’baren kent vele gevaren, Die ’t leven aan boord bedreigen, Voortdurend in ’s levens nek hijgen. Wijl ’t landden in ’n veilige haven, D’annalen van gewagen, Wind blies d’ark naar d’lage…

Vlinders fladderen om ons heen, Wijl warm ’t zonnetje scheen. Bijtjes zoemen rond de bloemen, Wijl wij zijn aan ’t zoenen. Donkre wolken trekken saam, ’t Is met fladderen en zoemen Gedaan. Wij gaan met zoenen Door, zijn nog lang niet klaar. Dan regen klettert op ons neer, Wij willen wel nog steeds meer, Regen deert ons geen van beî…

Ze kwam hem tegen bij de super, Voor de ijsjes in de vriezer. Ze stootte hem aan en zei: Heb jij er zin in saam met mij? Hij zei haar enigszins verbaasd: Ja, dat wel, maar niet hier! Dat begreep ze niet meteen, Tot haar ’n lichtje opging. Toen klaarde haar gezicht op: Natuurlijk niet hier, maar bij mij! Nou, dat maakte hem erg blij…

Zijn eenzaam hart huilt, Wordt niet door haar gehoord, Wijl zijn onuitgesproken woord, In zijn hart verschuilt. Het onvervuld verlangen, Dat hem nu al zo lange kwelt, Is ’t enige voor hem telt, Kan niet haar aandacht vangen. Voor zijn verlangen bleef ze blind, Nimmer zag ze hem staan, Liet nooit merken ze van hem vindt. Hij plengde…

Zij staarde in de verre leegte, Ontging nabij haar wachtte, Zeer naar aandacht smachtte. Tijd verstreek zonder zij ’t merkte, Wijl ’t smachtend verlangen sterkte, Zonder dat het haar aandacht kreeg. Zo gingen al vele jaren voorbij, Smachten langzaamaan vliedt, Maar haar aandacht gaf zij niet. Het smachten naar haar aandacht, Is nu…

Schrijven om te delen en anoniem te worden gehoord en gelezen Verder niets alsjeblieft Voor mij geen wierook met pluimen, ik deel iets van ons allemaal, ik geef spiegelbeelden van het leven Het zijn stukjes van mijn bestaan, niet van mij Hoogstens een enkele gedachte komt van mij…

Als ik in de verte schouw Met mijn ogen dicht, Zie ik het gezicht van jou, Dat in ’t duister licht. Als ik dan m’n ogen open doe, Verdwijnt jouw gezicht Weer in ’t verre duister van toen, Even terug in dit gedicht. Als ’k jou ook met open ogen zag, Zou ’k je altijd bij me weten. Als dat geluk me overkomen mag. Wil ’k daarvoor alles…

Ik zie de late en de vroege mensen in verlichte kamers waar de gordijnen niet dichtgaan Ik zie in het schemerdonker van de ochtend mannen zitten praten op de banken in de kring van het plein dat dan begint te zingen in de bomen die daar wonen Alles gaat maar door van gisteren naar morgen zonder begin en einde Er is geen richting…

Jong haalde ik de wereld binnen, ik vulde mij En elke dag, gevoed door eeuwenwijze vrouwen was ik blij te groeien, groter dan Alexander de Grote Baruch en meester Kong Ik trouwde en kreeg kinderen Huiselijke gewone jaren van vrede en vervulde wensen Het ging maar door, de mensen met wie ik sprak, de plaatsen waar ik steeds kwam, de…

Veilig op de stoep de straten door, rondkijken en zien wat er is Het als iets bijzonders zien Me warmen aan het vuur en in de vlammen turen Gedachten laten verteren zonder ze te missen Luisteren naar het ruisen van de waterval, regen Me schoon wassen van wat er komt Cirkelen als een biddende vogel, alles en niets zien Tot er een…

Ballonnen varen boven zee en in gedachten vaar ik mee de wereld in, vaar ik over wapperende was Onze schaduwen glijden door de poort der winden adem van de zon en de maan het fluisteren van geheimen Onze schaduwen drijven over de sfinx zodat haar blinde ogen even naar ons lijken te knipperen Ook de wijzers van de klokken…

Voor papa waren de liefste woorden ze kloppen in mijn hart maar nu zijn ze voor jou Nu is alles anders nu weet ik dat ik pas nu volwassen ben Mijn brein is verbouwd en dat weet het mijn borsten zijn anders en mijn armen zullen voortaan onhandig leeg op jou wachten wanneer jij elders bent Ik ben gelukkig en zal dat zijn als jij het…

Schreeuwen in een leeg gebouw waar niets wordt gemaakt klinken de geluiden door op zoek naar zinnige woorden waar het gedicht kan beginnen Zo klinken de klanken in een samenspel van vormen van geluiden om ze telkens terug te laten keren en de zinnen tot het laatste woord af te laten breken laat de echo maar schallen uit een diepe put…

Zwervers zijn de sprookjes van de stad slecht vermomde gevaren, grijnzende tanden boven mijn kinderwagen Ik oefen me in gewoon aardig zijn, ik oefen me in glimlachende gedachten Maar een kind, mijn kind laat ik geen pokdalige pad of landlopende koningszoon kussen hoe waar het ook is dat boze feeën, oude koninginnen heksen, hongerige…