na de bommen weer de stilte voor even maar de eerste officiële daden wachten weer het nieuwjaarsconcert de oliebollen en koffie het schansspringen nou, voor mij… hoeft het niet naar schoonmoeders nou, voor mij… hoeft het niet misschien wat zwartgallig laat mij maar vandaag ik sla me er wel doorheen glimlachen op straat handen schudden…

Ergens is er een dood punt tussen in- en uitademen, op en neer of heen en terug Dat is de schuilplaats van bijvoorbeeld reizigers boven een wolkenlandschap die de tijd najagen maar ondertussen tijdloos in zwart geronk naar een tv-scherm turen want de ovalen ruitjes bieden slechts dat naargeestig uitzicht op de eigen uitzinnige drift…

Tussen rusteloze spinsels dwaalt de slaap verloren rond kan geen ruimte vinden voor een echte eigen plek In de luwte van de chaos waar geen maanlicht valt probeert het schaduwbeest de nacht te overleven Met zware zwarte vleugels vliegt het dwars door de tijd naar het land van bloemenhoning waar een zoete rust zal wachten met de morgen…

Het is niet dat de mist het duister aanlokkelijker maakt of omdat het nachtelijk denken het dromen verdwazen zal en mensen in gedachten samenkomen om zich aan de mist te ontrekken ontsponnen in gedachten zonder duwen, of hekken het doet er niet toe dat het eiland zonder roeiboot ook met de fiets is te bereiken of dat de poort van het…

in het vuur ziet een mens hoe het leven vlam vat en woedend hitte verteert in as legt wat gloeiend rood aan vuisten murw sloeg en verlangen smeedde de rook geeft signalen van rijk vergiste tijden de geuren verdampen in de weidse lucht uitspansel van beloftes dromen die daden wekken…

Ik wacht totdat de avond valt de dag voorbij is ik wacht totdat de nacht komt en ik wacht totdat in mijn dromen zelfs de goudvis lacht ik wacht wacht en wacht totdat de klok slaat in de laatste nacht en mij de laatste adem wacht.…

Van buiten naar binnen zweven zoete zinnen als begoochelingen in het gemoed. Maar soms worden woorden ineens disaccoorden, vervangt galbitter plotseling suikerzoet. 't Is misschien onnodig of zelfs overbodig uit te leggen wat ik zeggen wil; er is zuur naast het zout der aarde, 'k zag dofbrons naast het schittergoud, maar aan…

lief poppedeintje een cherubijntje op een baldakijntje het dansrefreintje een harlekijntje op het pleintje een tierelantijntje op een gordijntje in het treintje een olijk dolfijntje uitbundig fonteintje allerliefst kleintje *Een klankgedicht*…

men zij te allen tijde voorbereid op het ergste de kans is dan het grootst dat het allemaal wel mee zal vallen…

Dacht heel lang alleen te moeten dromen tot je bijna tastbaar maar toch o zo ijl mijn dagdromen bevolkte nachtverlangens binnengleed Soms denk ik even in het echte leven een glimp van je te zien dus blijf ik zoeken in de hoop je te vinden Maar tot die tijd ben je mijn heldere droomster ik jouw verlangende dromer…

De zomer had de buurman te pakken toen moeder even achterom keek stak vader de hark in een wespennest de dominee van onze jeugd had vele vragen maar niet een daarvan werd beantwoord door de wespen die naar de buurman vlogen er kwam een hiaat in het ooit zo frisse denken en we sloegen het boek dicht in een droom.…

blaas een luchtkussentje vol met het oog op morgen voor wanneer jij er niet meer bent uit voorzorg zodat straks je nabestaanden postuum over je laatste adem kunnen beschikken als troost of is dit erg naïef…

Als iets je tegenzit, zit het niet mee, als iets je tegenvalt, valt het niet mee, als iets je tegenstaat staat het erbij, alsof er nooit iets anders gestaan heeft, alhoewel: met een beetje tegenzin dan!…

Flarden van verlangen hinken op een gedachte van leven oeverloos verder niet ziend Spoelen grondzeeèn de bodem los van bestaan het wit slechts als schuimkoppen Op grauwe golven doet monotoon motorisch geweld het scheepsdek verlangend trillen Patrijspoorten kijken schimmig van binnen naar buiten slechts achter druilerige regengordijnen…

want pas voorbij de spiegel begint de onbewuste realiteit als fantasie en werkelijkheid zich geleidelijk vermengen tot een nieuwe werkelijkheid die warm blijft hangen tot het ochtendgloren genieten is geen niet zeggen tegen breekbare dromen breekbaar is vaak kostbaar al te licht ontvlambaar om de spiegel niet te breken spiegelbeeld…

op een dag ben je er niet meer bij, een zekere verandering verplaatst de toekomst je deed mee je doet er niet meer toe, met een beetje mazzel dementeer je nog enige tijd onbewust van wat eens was…

de dag staat op de zon schilfert zilver met een gouden rand dageraad wakkert wolken en takkenkransen aan tot een volle kus op de mond ik mag er weer zijn…

Zolang je maar niet naar de uitslag kijkt blijft de illusie bestaan dat je de hoofdprijs gewonnen zou kunnen hebben…

censuur maakt verzwegen gedichten teder als het eerste loof aan bomen na een lange winter ogenschijnlijk nietszeggende woorden die teneinde raad van zich doen spreken in doodstil duister zoals geluk bij het ochtendgloren kan zijn wanneer je ziet dat er een gedicht is geboren…

Stoppels op het veld kraaien zwart van begeerte meer staat op het spel populieren werpen al hun schaduw ver vooruit al wat krijst of krast doet het minder luid tussen het rijshout langs de sloot ziften muggen het avondgoud…