(Dansen in Bohemen) Grenzend aan een Wolk van Weelde Draaiend om contouren van een strak gewelf Slepend de ronding van quick-quick-slow Genietend van mooi Praag haar kunst en cultuur (Dansende huis) Vlot dansend in Mooi Bohemen Swarovski-kristallen Zij-aan-zij met strass Versplinterd' vormen Picasso. Braque Praags' Zwarte…

We willen steeds het liefst vooruit. Die kant op, waar het lichter is, ontsnappen aan de duisternis, zo snel als kan het dal weer uit. Vergeten wat ons vast wil houden, niet denken aan de eenzaamheid. Ogen dicht, geen angst, geen spijt, geen twijfel aan wie we vertrouwden. De weg is steil, het pad vol stenen. Waar ben je? Hoor je me niet…

Ochtendnevel rijst uit boerensloten strekt witte grillige vingers uit belust om al zoekend te grijpen de verijlde zwevende dampen omvatten met zonneglans verblijd het gaarne bezochte dorp Grou strijken vluchtig langs strenge muren waarachter papieren en kunstwerken verhalen van de geschiedenis der beminde Friese grond begeven zich tussen…

(Sint-Petersburg (1997)) Deze stad Ademt een sfeer Van ongeloof Een atmosfeer van Niet te evenaren Deze stad Bergt een groot werk Laat kunst huizen In blijde genâ Met missie bewaren Deze stad Leidt jou via Nevski Prospekt Langs Dostojevski Nabokov naar haar ziel Deze stad Zichtbare geest Winterpaleis Kluis. Hermitage…

Kussen in bussen zijn buskussen, kussen in de lucht airbuskussen Reizend passie blussen - passe-partout in kusbussen…

Klaprozen langs het spoor de trein rijdt door het ijzer dendert bruin grind vermaalt bielzen, de ijzeren rails en verre lotsbestemmingen. Daar zal ik bloeien tussen zand en corridor. Klaprozen, laprozen, rozen, prozen, proza.. roza, roza, bloemen, za, za. Foto: Jolie Hakkert…

dit landschap, meer dan ooit met zonnig koolzaad geel getooid kleurt gaandeweg gedachten op de autoroute naar 't oosten van het Duitse land sluipt dan wel donkere geschiedenis naar binnen maar bij dit stralend vergezicht op doorreis naar verleden groeit de vrede ook in mij in Weimar aangekomen wacht ons een welkom in het woonhuis van…

Zij denderen door het openstaande raam mijn hotelkamer binnen Tergend langzame seconden razen oorverdovend door mijn hoofd Onafwendbaar blijven ze komen als duivels in de nacht Een vriend van overdag die kalm zijn kilometers maakt is bij toverslag veranderd in een briesend monster dat ijzeren stangen vreet en mijn hersenen doorboort…

Oude verf in langdurige lift brengt afgebrokkeld daglicht door grote spleten die de tijd vertraagt. Wielen stijgen door kabels en trekken zich op aan het komende zicht boven de deur. Een trein wacht op hellend vlak, maar hij blijft staan want het perron verdraagt vandaag geen voetstappen. Ik ga maar huiswaarts ergens een dagje…

grote koffer verraadt de reis die jij maken gaat, vol goede bedoelingen op weg de wereld te verbeteren draag je je kleuren met je mee door schade en schande wijs geworden vervolg je glimlachend jouw pad…

Verscholen in 't groen Naast een huis van God Opgetrokken uit hout Onder blauw Een wolk drijft voorbij Lange en korte Gezaagde planken Een Huis van liefde en Van lijden Met zerken verspreid Rondom op het gras Verscholen in 't groen Een wit gewaad dat (s)preekt Als mensen Zich samen bezinnen Noorwegen, richting Noordkaap (2000…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe van Europa’s ramp bewind pleite met de wind petieterig manneken pis aan de grote markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer wieg mij in uw armen op terrassen Belgisch bier ik jubel in het jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

Hoe mooi jij bent jaren meegeteld zelfs in de groeven van plaveisel ik twijfel met lichamelijk stijfsel jou te betreden doch jij hebt mij geveld jij kwelt tot in het bot in mijn verloren hart zo ik vergat jouw lieflijk kinderhoofd, met groot talent, aan te klagen als enorme voetenbeul de dader ben ikzelf.…

Gij, West-Vlaamse schoonheid op de zetel van het schoonste hof met uw gelaat naar het noordwesten van uw zo zeer gescheiden land gelijk een Venetiaanse van het noorden schittert gij in uw eigen poëzie waar uw beeld in menig harten sluit Gezelle zich niet omdraait in zijn graf achter zijn masker viel zelfs Ensor voor uw voeten die de kunst…

Zon over Wenen, schitter van edelstenen, keizerlijke pracht. Breughel en Hundertwasser: het alledaagse her-dacht.…

zondagmorgen de zon staat laag ik hoor het knorren van mijn maag iemand ronken die niet uitgerust de dag intrekt de stilte blust links van mij een dorp een wei een tent een fiets dan even niets de zon een plaag een knul een blaag boert cola bubbels hoog en laag de trein passeert een klein station erboven drijft een luchtballon…

Zo zou het eenvoudig worden brandstof voor vuur te zijn zich met de lucht verbinden Weg zweven met de wind opgewekt door een verschil tussen warm en koud Dan nog je verwonderd afvragen hoe het zou zijn met vleugels nieuwe landen te ontdekken als een albatros gemaakt voor zweven of hoger gegrepen een engel met harp zonder geslacht…

De buschauffeur meende soms lollig te moeten doen door met zijn piepstem 'Bier, bier, smurfenbier' te zingen, terwijl niemand hem durfde af te tuigen. Eenmaal in Praag werd ik geplaagd door schimmels en sterk vermagerde ratten, die onder mijn hotelbed een dubieus rattenfeest hielden, iedere nacht witte nacht. Ik had inclusief diner geboekt…

(Een koude nacht) We zweefden van liefde maar verdronken in glas We dichtten het eiland Vormden de dagen in Water dat glinsterde van genot. De hitte van de kade smolt ons IJs in de coupes. Een koude nacht deed onze lijven samen komen We dansten een oorlog In landen van heel ver Zon en maan bekeken Onze passen van toen Wij snel…

hilariteit alom in de stilte coupé enkele oudere dames krijgen de slappe lach... wanneer ze uiteindelijk lezen dat het hier stil moet zijn zijn ze niet meer te stoppen als excuus voeren ze aan 'een dag niet gelachen is een dag niet geleefd'…