een man voelt soms de drang op pad te gaan de weg is lang, hij weet niets van tevoren hij hoort sirenenzang en is verloren beloften aan de sterrenhemel staan in een geheimschrift, god weet waar vandaan hij staat vroeg op, vertrekt bij ochtendgloren is een oase daar, een stad, een toren? hij gaat voorop en leidt de karavaan doorkruist woestijnen…

Ik loop met hoge schouders door de stad, gehuld in stug zwijgen voel ik de koude. Auto’s en bussen zigzaggen om elke hoek, staal en glas op elke hoek. Aarzelend adem ik de ochtendspits en voel me als een kleine jongen in een veel te grote jas.…

Bovenop dat immense duin, bedwelmd door licht, verloor ik mezelf tussen wolken en aarde. Onzichtbaar voor altijd - de sterren. De maan - verdwaald, uit zijn omloopbaan geslingerd, met blindheid geslagen. Ik sloot mijn ogen en hield op te bestaan.…

Het middaguur verblindt de stranden: ondanks de late herfst rollen licht en branding als warme uitspattingen over het zand. Boven de uitgestrekte leegte wordt het roepen van meeuwen verdrongen door de overdonderende stem van de Atlantische Oceaan. Ik lik het zout van mijn lippen en houd bijna op te bestaan.…

Er was eens een reis Opwelling van gevoel Zolang verdrukt geweest Even een sprank van hoop Een beving van contact Mijn eerste haar was grijs Gesprek zonder doel Boeide het meest Mijn zuivere ik Gaf even vrij van zorg Los van daags geworg Emotie ten doop De contactsinus heeft zijn top Gaat licht dalen Mijn eigen wijs Zegt mij…

In Napels is het rustig; wat een wonder Kerkklok en voorganger zingen me wakker Getuigen van het leven van hun Makker De katholieken kunnen niet meer zonder Beland in Napels’ groene hart en longen Zijn ’Rijksmuseum’, kinderen en palmen Blijf ik bij honden en bambini talmen Voor ik ’t vermenigvuldigde, verwrongen Gelaat van Christus zien…

Ik ben naar Kauai gereisd om de berg van het murmelende water te vinden: Waialeale, gelegen onder oneindige wolken waaruit momenten als regendruppels op me neervielen. Ik opende mijn mond en dronk van de eeuwigheid.…

Door de steppen en de bossen, omringd door wolven, beren en vossen, heeft hij zich staande weten te houden, In gevangenschap en in de ijzige Siberische kou, opgejaagd door de Russische politiekorpsen, schuilend bij de boeren in de houten dorpen. In grote onbekende steden, met miljoenen mensen, leerde hij de levenswetten, wanneer te plaatsen…

twee zeewaardige karvelen een kraak met vierkant getuigde mast varen uit de haven van de Zilvervloot een landtong nabij de zuilen van Hercules hij vervalst tijdstip en afstand in het logboek om de matrozen niet van hun moed te beroven op zijn hoed plant hij een pluim, kruipt uit zijn huid waant zich op het grote oosterse schiereiland maar…

Treinend door nevelsierend Nederland Heb ik vele koeien en schapen afgelegd Slurpend scherp ziend naar buiten kijkend Verken ik de wisselende treintrajecten kant De trein massaal is superindividueel Verlies me in de massa als geen een Vergeet totaal mijn eigen werkelijkheid Hoewel levend onderdeel van deze tijd Zij slaapt hij leest stil…

Annecy draagt vandaag een kleurige oktobermantel en een kleed uit roestige kastanjes. Dit gewaagde ensemble wordt op geraffineerde wijze gecombineerd met glazen muiltjes en een subtiel wolkenhoedje. Het geheel wordt vervolmaakt met een shawl van wilde ganzen.…

vogels flierefluiten vol overtuiging een nazomers positief reisadvies luist’ren naar de natuur is het devies bij zo’n vrolijk stemmende betuiging een verwarmende trek naar het zuiden om drukbezette terrassen te beproeven zonder jassen in volle zon te vertoeven en het carillon op ‘t Vrijthof horen luiden nu de wind uit het oosten hoogtij…

(Moulins de Paillas) cirkels schrijven in de lucht het optellen van talloze nullen tot je er duizelig van wordt... als de wind eindelijk gaat liggen zwijgen de wieken de molenaar kan gerust huiswaarts gaan…

We studeren treinen, stoomlocomotieven met een sissende s. Een overhoring. Een dikke Duitse diesel dendert donderend door. Achter hem aan: een rijtje stilzwijgende goederenwagons. Nu even niet associëren. Bij de les blijven dus en onthouden hoe deze trein er nu uitziet. Dit is een repetitie. Vandaag leer je voor morgen. En morgen rijden…

Centraal station een remonstrantse dominee sprak mij aan en deelde mij al heel snel mee dat wij dezelfde school bezochten leraren passeerden de revue na veertig jaar nog steeds niet dejà vu na het overstappen ineens temidden van studenten voelde ik mij heel snel thuis in veertig jaren waren de meest boeiende studentenelementen nog steeds dezelfde…

Phuket 100 kilometer, de zon is een brandend wiel, hitte druppelt als was. Parelende handen sturen de auto over rivieren uit teer, de blik stuit op rubberbomen. Terwijl de verte nadert weet ik een glimp van koelte om de volgende bocht. Sproeiers en magnolia, gin-tonic en een bries, een stoel op de veranda.…

Onderweg zul je eilanden, oceanen en steden tegenkomen, je zult vrouwen omhelzen in de schaduw van olijfbomen en kinderen verwekken in koude of in warme landen. Dan op een dag, waarschijnlijk onverwacht, zul je iedereen achterlaten, je zult je ogen sluiten en met een sereen gezicht zomaar vertrekken. Hoe is het mogelijk het licht van…

Ik heb de gele zee doorkruist op een roestige vissersboot en rillend van de koorts naar parels gedoken in het groene water van de Andaman Zee. Ik heb tijgers zien rennen langs de zilveren schelpenstranden van Myanmar en papagaaien zien fonkelen als kleurige edelstenen gebed in het groen van de jungle. Ook heb ik de bergen van de…

Het was op een heldere oktobermorgen dat ik Nederland voorgoed de rug toekeerde. Slechts bepakt met een saxofoon en wat gedichtenbundels vertrok ik naar het oosten voor onbepaalde tijd. Vierduizend zonsopgangen later, herinner ik mij die dag als de gelukigste van mijn leven. Het gevoel van absolute vrijheid dat ik ervoer op het…

nooit ergens zoveel in onbruik geraakte stukjes spoor gezien als onlangs in Frankrijk restanten van idyllisch gelegen lijntjes van weleer waarover moeder natuur zich met liefde ontfermt sporen van oxidatie op vermoeide rails geven kleur aan woelige geschiedenis van jaren her... in het oude stationsgebouw van Vers dat in gebruik is als…