de verblindende schijn van het aardse genot weeft een donker gordijn om het wezen van God want ook al is Hij de bron van het eeuwige licht zoals een wolk voor de zon bedekt waanzin ons zicht wie de lust kan bedwingen en de hebzucht kan temmen zal Zijn glorie bezingen in ontelbaar veel stemmen…

Vertel mij hoe het eerste leven is ontstaan Na een oerknal volle dode materialen Hoe kan uit die dode stof leven bestaan Hoe is uit steen geestelijke emotie te halen Wie geeft vorm aan plant of dier En onderscheidt het menselijk intellect Hoe komt levensadem op aarde hier Vertel mij wie is die levensarchitect. Slechts Één schenkt ieder wezen…

soms hoop ik dat God niet bestaat zodat ik ongestoord mijn gang kan gaan geen straf krijg voor mijn kattekwaad en eigen baas ben over mijn bestaan maar al snel blijkt dat dit waanzin is een vernauwing van mijn trotse geest ik begrijp dan dat ik Hem echt mis en hoe eigenwijs ik ben geweest ik ben maar klein en zo beperkt en lig begraven…

Hoe hoog zijn bergen die men niet kan overwinnen Hoe diep dalen en ravijnen waar geen bodem is Hoeveel de redenen die wij als uitvlucht verzinnen Hoeveel lopen wij door beschuldigingen mis. Hoe breed rivieren die niet te overbruggen zijn Hoe ver zijn zeeën die ons van mensen scheiden Hoeveel hindernissen doorkruisen onze lijn Hoe nodeloos zijn…

Vertel mij waar de grenzen van liefde liggen De lach en zang van ’t stille hart Waar geen kwaad, angst of spot kan binnendringen Geen vrede door haat of jaloezie wordt verward Vertel mij waar de mensen, mensen zijn Die elkaar in liefde groeten Waar geen woorden vol afgunst of venijn In menselijke gevoelens wroeten. Vertel mij waar het geluk…

Vaak voel ik een aanwezigheid, terwijl niemand is verschenen. Wanneer ik droom. Wie droomt? Het is alsof ik een geweten heb, zonder dat ik dat weet of wist. Iets of iemand spreekt in mij, vaak wisselen we van gedachten, maar niemand spreekt of sprak. Steeds vaker neem ik besluiten, die ik onmogelijk zelf kan nemen, alsof een stille stem…

Stil strijkt de oostenwind over vlakte, bos en water door ruisend bladergroen en over wuivende halmen, verspreidt rust tot de horizon ontspant kabbelend, golvend, strijkend door de haren en dromend van een vredesrijk sta ik hier stil te staren. Zacht strijkt de oostenwind nog steeds over de aarde vertelt over een eenzaam kind dat niemand…

Toen alles al was uitgedacht, en in wetten vastgelegd. Wat blijvende normen zijn, wat eeuwige waarde heeft. Wat moest worden opgebouwd, wat weer afgebroken. Wolken breken. Water bevriest tot ijs. Sneeuw smelt onder de zon. Rivieren stromen. Mensen worden ongevraagd geboren. Tranen stromen zoals rivieren stromen. Ongevraagd moeten wij…

Gebeden zijn als harpesnaren in de nacht die trillen onder ranke handen van tederheid en moed, van dank ook en verlangen naar wat zin. Hoe schuilt mijn hart zo binnenin dit broos bestaan, vol klein vermoeden want zekerheid is slechts in droom te vinden, elders niet en nooit. Toch gaan de dagen verder, ongevraagd tot plots de vragen hier…

Nu, gekleed in goud en brokaat, een bisschop aan het hoogaltaar. Nog maar pas, hoog te paard, een stoere, trotse soldaat. En steeds opnieuw het gebaar van barmhartigheid, doorheen de tijd in lijn en kleur en vorm bewaard. Maar telkens ook de vragen. Moet ik, zoals Christus, niet nederig afdalen en naast de hulpelozen knielen op de aarde…

Het stormt als buurvrouw wordt begraven, zoals het in de wereld waait, iemand wordt vluchtig uitgezwaaid, auto’s vullen zich met de in raven- zwart geklede nazaten van Naam. langzaam trekt de stoet langs beukenhagen om haar naar de plaats van rust te dragen, meelevend trek ik jas en schoenen aan. Terwijl ik naar het kerkgebouw toe loop…

in donkere eeuwen, ooit het ongekerstend land. de schamele oogst ternauwernood een schutse tegen honger en kou. een zonnewende draait naar Wodan en Wulder als de landman omheen hoogslaande vuren danst. hij smeekt om goedgemutste winterdagen. uit het warme zuiden de mare: Martinus, de nobele heilige, van soldaat naar pontificaal. een…

ik heb de lijnen zien lopen tot aan de horizon waar zij samen verdwijnen er was geen ander perspectief het transparante random bestond toen nog niet al generaties lang hadden zij de verre blik in het zien van gods oneindigheid tot hun wereldbeeld van rechtschapen zijn en onvoorwaardelijke trouw in korte tijd schiftte twijfels…

de kerk luidt mijn ontwaken in met klok-geschrei, hoe luider de klanken de toren verlaten huist den angst in ogen die zoekend hun god nimmer zullen vinden god is als lego, een bouwsel van steen een puzzel die deze raadsel ontrafelt in oorlogen, doch net als het plastic slijt ook god en is zijn woord de mist die ik doorklief doch mijn…

Het feit dat ieder mens met ieder mens verbonden is, is zuivere religie. Moleculen bestaan niet zonder atomen. Weefsels niet zonder cellen. Er bestaan gelovige mensen, die religie niet begrijpen. Zij voeren een zinloze strijd tegen vredelievende medemensen die geloven in de werkelijkheid. Het feit dat alle mensen van medemensen afhankelijk…

God, onze schepper, U bestaat! U bestaat omdat wij u hebben geschapen. Omdat wij niet zonder schepper leven kunnen. Niet kunnen leven met verantwoordelijkheid. Niet kunnen samenleven in naastenliefde. Niet kunnen leven zonder onderlinge strijd. God, onze vader, ik blijf in U geloven. Ik geloof in U omdat ik U geschapen heb. Omdat ik niet…

Miljoenen mensen bezitten een smartphone. Bijna iedereen kan iedereen bereiken, vanuit kantoor of luierend in de zon. Zelf een brief bezorgen bij familie, in Australië. Geld sturen naar een missionaris, in Gabon. Duizenden ingenieurs gingen samenwerken. Duizenden brokjes techniek vonden elkaar. Duizenden jaren heeft het proces geduurd,…

Feestelijk straatgezicht, driekleurig landbericht, vierend de vrijheid van ’t aards vaderland, drievoudig eerbetoon aardoverstijgende van wie bevrijd is door Zijn Vaderhand.…

Ik kan godsdiensten niet belijden, die geloven in afgoden, die ons misleiden. Ik ruik de zoete geur van lentebloesems. Ik proef de smaak van zomervruchten. Ik zie donkere herfstwolken drijven. Ik streel de huid van mijn geliefde. Ik hoor kille stormen razen. Ik geloof in Uw heilige intuïtie, die al Uw, onze zintuigen leidt. Mijn, ons aller…

Wat is het doel van het leven is het bewust maar heel even om langer te leven in het hiernamaals eeuwige jachtvelden of om het even wat? Is het dat? Of is religie alleen ontstaan om volkeren te knechten en te weerhouden van niet meer te vechten tegen de gedachte, als was de dood ons doel. Het niet kunnen begrijpen De onbeantwoorde vragen…