1.494 resultaten.
Ik heb haar niet gekend
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
309 Soms val ik terug in psalmen
samen met de paplepel
en dan denk ik aan haar:
mijn grootmoeder zong
met een glimlach rond de mond
de heer is mijn herder
mij ontbreekt niets
welterusten~~~~
zich op de zij draaide
en op haar sterfbed in slaap viel.…
Ik sterf niet onherroepelijk
netgedicht
4.7 met 6 stemmen
485 wat leef ik zegt de roos
in een groet naar werkelijkheid
waar reuk de tastzin is
van het eind waar het boek
zichzelf ontbindt
eindeloos maar schragen
en toch de val maken die was voorzien,
voorzien van roestige spijlen
dat als gif de weg door de aderen vindt
leef ik in verlangens of droom
ik de tekst op mijn graf, het maakt
niet uit hoe…
Jesus was een Rolling Stone...
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
379 Ik wil hun gif niet proeven
want de beloning als ik sterf
is te klein begrijpt U wel?
reed mijn tank tot sint Petersburg
stelde mij voor hoe het was
in hun natuur te kijken
te tonen dat doodgaan
niet zo erg is
wanneer ik zie dat het kruispunt
steeds…
Verschijning na Pasen in 2011
netgedicht
4.6 met 5 stemmen
442 De rust keert weer
in het gebouw
waar Thomas achterblijft
hij voelt zich
ongemakkelijk
één keer had hij
de samenkomst gemist
en juist die dag
was Hij zo duidelijk
aanwezig
hij was de enige
die het niet had gezien
waar was hij toch
wat was er zo belangrijk
dat hij dit niet
kon meebeleven
er speelt een melodie
door zijn gedachten…
IJDEL - OF NIET?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
307 De koel denkende Prediker vertelt
van vurig, maar zinloos mensenstreven:
rusteloos zwoegen in dit korte leven
doet wie domweg achter de wind aansnelt.
Over dubbende steden, het vrije veld
mochten we eens gewillig voortzweven
op luchtstromen, die kennis konden geven...
Wat werd ons al stijgend en dalend gemeld?
Vanuit de wolken oogt 's werelds…
De eerste geboorte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
365 Eva riep haar man erbij
de weëen kwamen regelmatig
voorbode van wie komen zou
het eerste leven uit een vrouw
met zwoegen prijsgegeven.
Onwennig pufte hij het ritme mee
terwijl zij steunend perste
twee zonen zagen 't levenslicht
en hun vaders lachende gezicht
omdat hij toekomst had gekregen…
Overgave
netgedicht
3.7 met 7 stemmen
434 geloven in onze eigen verrijzenis
is verder zien
dan wij kunnen denken
door het ritme van lente, zomer,
herfst en winter
wil de schepping juist
vertrouwen en rust schenken
tijdens schaduwrijke momenten
waarin wij ons leven hier
zo vaak met anderen delen
is nieuw licht te ontdekken
omdat onvoorwaardelijke liefde,
door Gods…
Kerkgangers na Pasen
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
414 Komend uit de kerk
nog vol van wat ze hoorden,
verkondigd door de
opgetogen predikant
voelen ze
vernieuwd, herboren
een diep versterkte band met
de verrezen liefdevolle Heer.
Ze groeten blij wie hen passeren
ontsluiten sloten van hun fiets,
uiten hun vreugde
tussen uitlaatgassen,
omzeilen glansrijk
glas langs de terrassen.
De kracht…
Gedachten na Pasen
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
469 Hoe zou de verlatenheid
na Goede Vrijdag
voor wie het beleefden
hebben gevoeld,
wij kennen de afloop,
de vreugde van Pasen
maar denk je hun wanhoop
eens in na Zijn dood.
Ik zou er toch niet
aan moeten denken
te leven zonder
de levende Heer,
Hem in een graf
in de rotsen te weten
achter een steen,
onbereikbaar,
niet meer…
Zou ik zo…
tussen de wieren
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
305 tussen de wieren
verbleekt een zonnebloempit
hij moet de grond in
stille zaterdag…
Goede Vrijdag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
372 Aan het kruis
of aan een draadje
met een doorboord lichaam
in de schaduw van alles
wat liefde was
Het blad sterft weg
kent geen Pasen
leeg blijft het sterfhout achter
de toeschouwers huiswaarts
zonder te beseffen.…
opgehemeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
287 opgehemeld
onbegrepen greep hij niet
en vergiste zich?…
Goede vrijdag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
340 Hij schiep het paradijs
waarin wij konden wonen
een tuin van mooie dromen.
Wij zijn daarin gebleven
Hij werd er uit verdreven
De Schepper werd verstoten.
Door de mensen uitgejoeld
kroon van doornen op zijn
hoofd, genageld aan het kruis.
Hij herrees stond op zodat
we zijn stem konden horen
liefde zouden voelen om in
vrede samen Pasen…
Stuur mijzelf een E-mail
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
328 Over de uittocht van Egypte:
de kruisweg van Jezus: naar Gogoltha
eieren schilderen met alle kinderen
voor de paasdagen
dat het een vreugde mag zijn
als ze dan schitteren; vol van kleur
met de opstanding op de achtergrond
er van alles weer op tafel staat
voor ons avondmaal:
helaas niet voor iedereen…
gaat er van alles door mij heen:…
Kerkelijk genoegen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
326 Hij is filosoof
en beweert met veel lef:
'De kiem van 't geloof
is het stervensbesef.'
Hij vervolgt, als-ie ziet,
dat een poes ligt te spinnen:
'Een dier zal vast niet
een religie verzinnen.'
______________
Ik ben atheïst
en dus geen protestant
of een sikh, maar beslist
ben ik héél tolerant.
Een moskee, kathedraal
of een aalmoezenier…
Zo in de avond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
389 zo in de avond
in die duisternis
vol van Uw liefde
in het verlaten
daar was ik stil
stil met U
U droeg de hoop
het licht naar mijn nacht
een voelbare kracht
de verbondenheid
door brood en wijn
met mijn aardse zijn
(Witte donderdag)…
proces
netgedicht
3.3 met 10 stemmen
459 wandelend
door zijn gangen
stil in gesprek
door dagen heen
en terug
rijpen gedachten
van vroeg tot laat, in het licht
als vruchten in de zon
van druiven tot wijn
Schilderij: Hans Montanus
Foto: Martien Montanus…
OPLUCHTING
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
282 Het bekende bijbelboek Openbaring
meldt huiveringwekkende harde strijd
van Satans macht met God en aards beleid.
Vastbesloten, aansluipende dreiging?
Engelen juichen de overwinning;
het ganse heelal is stralend verblijd.
Nieuwe Wereld voor alle eeuwigheid:
de mensheid aanschouwt haar schoonste kroning!
De apostel brengt zienswijze in zijn…
zij die dient
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
356 uit haar mond komen de vlinders
die in boeddha’s gelederen de strijd beginnen
hoe hij het wil dient zij de thee
schikt groene bladeren naar de loten
de bloemen zullen groeien, paarden buigzaam
verheven gaan trappelen voor hun leenheer
zo aanvaardt zij trots de tweesnede van het zwaard
na het leven zal ze keren als valk op zijn hand…
Naar de overkant
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
348 Mirjam brengt me naar het veer. ‘Dat was het dan’ zegt ze
en ze draait zich om. Ze zwaait niet meer. De veerman laat
de riemen rusten. Eerst wil hij geld zien, een kwadrantpenning.
Zo’n penningske heb ik niet, wel altijd op zak een zilveren kwartje.
Wilhelmina met hangend haar laat ik in het maanlicht glinsteren.
Hij grijnst en grijpt de riemen…