Heer, zou ik ooit voor U moeten verschijnen ik weet niet of het zal gaan als men verteld, dat ik U dan in de ogen kijken zal, en U mij in de mijne, weet U, ik weet niet eens of U wel bestaat Want laten we elkaar geen mietje noemen Heer, als ik de krant zo af en toe eens opensla, of ik kijk naar het nieuws op de TV: ik zal eerlijk zijn, dan…

Toen hij nog een koning was, en wijsheid alsook dwaasheid onderzocht, heeft hij zich in donkere kelders achter ijzer en beton opgesloten om daar alleen te zijn met schrift en krans. In eenzaamheid heeft hij, met zijn oor in schelp gedrukt, de zee omschreven en met lucht en leegte broederschap gesloten. De weelde van de echo van zijn…

in ‘t stille begin was daar duisternis in de oerstilte klonk het woord het woord schiep zijn gelijkenis die kan geloven hopen liefhebben herzien…

Bedek het met je sluier, je gezicht. Bewaar het, koester de kleur van je haar, onthoud je tere huid de aanraking van zon, wind en blikken. Doe het voor hem die van je houdt. Hij is het waard, je trouw, bovendien heb je het zo geleerd en doen ze het allemaal, je vriendinnen, de jouwen. Wees trouw aan je geloof, bewaar je schoonheid voor…

Twee schimmen in het schemerduister betreden wat eens resten van het klooster zijn geweest. De verse sneeuw reikt tot hun kuiten, hun sporen zeggen mij dat niemand voor hen uitgelopen heeft. Waarover ze zo ingetogen spreken laat zich gezien hun houding goed verstaan als ze hun passen doen vertragen en ik hun blijk van medeleven gadesla…

het strand nog onbetreden na het sneeuwen is melk en grijs van mist en stille meeuwen hoe steels belijdt het licht aanwezigheid het soevereine licht uit licht der eeuwen…

Dichte, onheilspellende duisternis omringt een oude oosterse olielamp. Daaruit kruipt, traag hortend, een bange damp, waaronder zwak schijnsel gevangen is. De vlam, nietig als een dorre gele lis, siddert in ademnood, voert verbeten kamp, wil drinken, zuigt moeizaam met hevig gestamp. Maar _ aan lavende vloeistof nijpend gemis... Storm en…

rijken baden nog in weelde de rivier is een naamloos graf voor jodenkinderen een zoon uit ‘t water gered en voorbestemd bevrijder van slaven onbegrepen en gekwetst eenzame in zijn woestijn thans herder naast god wat had hij een medelijden met de onsnapte naar egypte die stierf door blinde haat verraden en gekruisigd verlaten in…

De gedachte aan het Opperwezen wordt door vele nadenkers weggejaagd. Men gebruikt nuchter verstand, zoekt en vraagt, bouwt alleen op hetgeen is bewezen. Steeds meer vondsten laten zich lezen in de wereld, trots _ vorsend _ uitgedaagd! Is de hemel vertrouwen te gewaagd? Vrome mensen heten zwak en verwezen. Godloochenaars geven spottend verwijt…

De klank van mijn gang verbreekt de stilte van de middeleeuwse kerk. Waar ik ga zitten gaat het zwijgen verder. Hier zaten wij zondag aan zondag. Rond de antieke tafel droeg men brood en wijn. De kansel ademt geest van pluriformiteit. Eeuwen lang werd hier geloof beleden, leeuwenbank omgeven, voorover buigend namen in gedachten opgeschreven…

Over de bijbel gebogen zijn de zinnen harde gestalten uitdagend of werend langzaam aan vervagen ze dan tot traag zwevende schimmen die door elkaar heen dringen allerlei gedachten oproepen lust om steeds verder te zoeken al peinzend nieuwe beelden te vinden van zichzelf een vraagteken maken het boek dicht willen klappen mogen deze vele…

Het licht geschouwd, de vrede hier gevoeld, nu mag ik gaan. Intens verwacht, een leven lang gehoopt, nu mag ik gaan. Een Kind gezien, de toekomst geboren, nu mag ik gaan. Het heil ontmoet, voor alle volkeren, nu mag ik gaan.…

Horen naar de hemel- en wereldvorst in grote groep, bij boeiend sprekersuur of ontroerende zang van lange duur, is waar menige vragende geest naar dorst. Men luistert met warme springgrage borst. Gedachten verlangen verborgen kuur, ijlen zoekend voort. Als een laaiend vuur? Vinden tenslotte beschermende horst? Waar twee mensen, bezonnen…

pater Schelm kwam vrij dogmatisch in de kroeg liet de snollen biechten zelf had hij aan twee kruizen niet genoeg…

Hoe zou het zijn als in de trein een vesper werd gehouden, op zondag in een kerkcoupé we Bijbels openvouwen, men om de beurt gaat lezen, a capella zingt en in gesprek gaat over dat wat God en mens verbindt. Wie weet geeft het wel dat gevoel wat menigeen vaak mist maar nimmer onder woorden bracht omdat men het niet wist. Misschien…

Eenmaal ontwaakt over de drempel van de dood als u veilig in het avondland bent aangekomen ontdekt u in het tussenrijk andere gestalten omwolkt door herinneringen en aardse dromen. Een engel wenkt u, neemt u bij de hand voor een terugblik op ’t aardse leven, een déja vu. U voelt wat uw woorden teweeg hebben gebracht bij anderen, en tal van…

Gods aarde juicht in de geplante boomgaard, zij fluit een lied vol luister naar het zachte fietsgeluid. Zij voelt het zaad ontkiemen in de bloementuinen en glimlacht naar de zwerfvuilprikkers in de duinen, de schoongehouden sloten, zij bekoren haar zodat ze zingt uit vreugde, feestviert in de morgendauw: Hier houd ik van, dit is tot stand…

Vader hoe zou het gaan als niemand meer in ons geloven kan Jezus daar vraag je me wat zou het kunnen zijn dat we dan niet meer bestaan…

Onder de bomen die het plein omzomen valt de sneeuw nog onverwachts op de wandelaars teruggekomen van een lange reis door de nacht Misschien zijn zij engelen trillingen van geluid en licht kijken zij naar wat een mens is hoe of zij het heeft volbracht Bij een brug zoekt een Heilssoldate naar wie beschutting nodig heeft waarschuwt voor…

De Maagd die 't Kind zal baren, ze gaat nu stil op weg - wat zal de toekomst brengen, ze weet hier heg noch steg. De hemel zingt van stilte, geheimen zijn zo groot - de Maagd die 't Kind zal baren, ze baart Hem voor de dood. De toekomst blijft verborgen en God zwijgt nog altijd maar toch is Hij gekomen temidden van de tijd. Er schijnt…