dag mijn liefste op zolder het huis wordt binnenkort verbouwd in de kamer staan geraniums met eraan een kaartje ik hou van jou verzorg ze maar goed de grond moet vruchtbaarder zijn dan het stof waar mijn vriend in bijt ik ga naar pa buiten het dorp die met het voorjaar stoeit er al weken in verblijft hij lachte een beetje om mij toen…

Toverheksen in het bos rond paddestoelenkringen Hoorden bij de eik een lang verwachte tijding zingen Bladeren die fluisterden met 't ritme van de wind Waar zich onze Adriaan de Tovenaar bevindt Ras gingen de heksen hem een toverdrankje brouwen Staken met veel vlijt de handen uit de heksenmouwen In een pot speciaal gemaakt van goud en edelsteen…

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

Er bloeit een klaproos tussen de keien van de oprit. Dit is een dag om te wachten op wat niet komt : regen van november, het graf dat openrolt, een oude moeder die niet voorbijgaat. Wij kijken omhoog, zien tekeningen in wolken verdwijnen. Dit is levensecht. We dreigen te geloven maar er is wat altijd blijft. Onder de grond kiemt het…

Pasen zorgt voor ommekeer. Onmogelijkheden gebeuren. Dat er tóch nog groei in zit! U kan het nauwelijks geloven. Opschonen wordt uw toverwoord. Naar de wei met die kuierkoeien! Weinig gedijt in smerigheid. Ja, u zal uit de veren moeten. Zodra de zon weer heersen gaat, krijgen mensen jubeltenen. Met licht doe je meer dan met gezeik over…

Ik weef voor jou een kleed van gevallen tranen blonde kinderlokken en duizenden kusjes Ik maak een troostkleed vol liefde voor verdrietige dagen in zachte opbeurende kleuren warm en veilig Een schuilplaats voor de wereld waar ik altijd bij je ben ook als mijn armen er niet meer zijn…

Wanneer we hoop vaarwel zeggen. Wanneer we troost laten gaan. Wanneer we leren zwijgen. Wanneer we voor de afgrond staan. Wanneer weerstand wordt gebroken. Wanneer opstandigheid vergaat. Pas dan, keert troost troostend terug, en heeft angst geen reden van bestaan.…

Daar zit je dan te midden van alles wat is geweest. Vier muren en een bed en een boek dat zich niet leest. Stilte en alleen met jezelf en geluiden van de straat. Zoveel vragen zonder antwoord en niemand die vraagt hoe 't gaat. Daar zit je dan eenzaam en ontheemd. Jouw wereld bleef hetzelfde terwijl je van jezelf bent vervreemd. Stilte…

Waar haal ik mijn kracht sinds chemie en natuur zijn verdeeld in de praktijk verstoord zijn de afspraken die er inherent aan blijven, O, dwaas en blind mensenkind! kom leven, terug naar dat feest, comfortzone voorbij, dan kan je weer nieuw geloven in het origineel, dat de natuurwet nooit liegt alles samenbrengt en terug heelt. maar…

Als wij dan samen, Jij en ik, als vredevogels Zij aan zij, vleugel Aan vleugel, gewichtloos Naar het bos van de Eeuwige vrede vliegen Met beiden een groene olijftak Levensvatbaar in onze snavels Geklemd - geven wij het Oude leven rustig op En maken plaats Voor het nieuwe…

Mijn baken in zee ben jij, Strohalm die uitgestelde Teleurstelling genoemd wordt - En die toch het verlangen brandend houdt Waarvan het licht nooit doven zal In vriendschap opgedragen aan buurman Gerrit Hingstman, met de beste wensen voor een voorspoedig herstel.…

Satire gericht aan Een droeve moeder Die net haar Enige zoon aan Laffe pesters verloor - Die hem tergend langzaam Stukje bij beetje hadden vermoord - Het is van een treurigheid Zoals nog nooit gehoord…

Onaangedaan Reageer ik als Het erge nieuws Tot mij komt - Onaangedaan - Want er was Al zoveel pijn Aan vooraf gegaan…

Nieuwe ramen Waar ik blik Wijds Mijn kijk door Nieuwe ramen adem Amen in mijn ogenblik…

(voor Annelies) juist omdat je zoveel achterliet voelen vingers nog de randen van jouw leven ergens daar vertoeft jouw glimlach op een foto en ik beef geef me jouw tekens in lucht aan de wand en in geluiden, maak me blij want jij, je bent niet ver ik voel me bij je altijd als de achterkant van morgen zoveel schemert in vandaag…

lees een boekje over bomen: zie zijn lot in wintertooi, toch zal er weer kleur op komen lentegroen het mooiste mooi lees een boekje over pauwen: zie zijn wanhoop als hij ruit, toch komt er weer zelfvertrouwen straks een verenvolle huid lees een boekje over zeeën: zie zijn onrust bij een storm, toch golft hij straks weer tevreeën na de…

ik ben wildvreemd en toch, de warmte van een zonnestraal verfrissende regendruppel bottelende boom in een knokige herfst in lam in de springwei geurende bloei van een roos stappen gezet tijdens een boswandeling zwoele zomerlucht adelaarsblik vrij naar benee strelingzachte aanraking het kippenvel op je huid het zilte van een traan het…

Wie te luister ligt in 't woud hoort nu engelen fluisteren tussen de bomen Kom uit uwe nesten holen Allemaal! De zon zal weldra van achter de wolken stralend te voorschijn komen…

Vannacht ben ik luidkeels midden in een gedicht op het Minervaplein zittend op de meisjes van Perdu van mijn gazelle gevallen Hoewel volgens de regels van 't spel opgepompt bleken de stemranden te hard voor m’n villanella zodat de bloedbaan ontframede Hoogtijd met de stoplappen op rood mijn zwengel klem in de krimpkous tussen spatbord…

jij mijn rug overtrekt met de wijsvinger waar zenuwbanen geleiden naar ruggenmerg van welzijn jouw haren slepen mee over oceanen van tranen zo zout niets is ons bespaard gebleven zelfs het goede leven dat wij dronken als geperste druiven zelfs nu Tantaluskwelling is geland blijven wij overeind krullend inelkaarsarmen kusme.…