1.065 resultaten.
Woordkeuzes?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 220 Woorden wonen niet in boeken
ze leven in het hoofd, onder stenen,
tussen rottend blad en struiken,
witte sporen van paddestoelen
wel gesponnen, niet klaar om te
gebruiken, vloeken over herkomst en
afkomst in regenplassen te voorspellen
of om in schaduwen van het schemer
hun gelijkenis met de maat der dingen,
een ongelijkheid als onvoltooide…
Gelegenheids poes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 295 Op de vensterbank lag ze lekker in
het zonnetje.
De huismuis liep in de tredmolen,
De goudvis zwom zijn rondjes.
De klok tikte het einde der tijden
Het vloerkleed was nog nooit uitgeklopt
De grote baas lag te slapen op de bank.
Stilletjes is ze opgestaan.
Het geld heeft ze maar laten liggen.…
Letters
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 393 in gelezen zinnen
vind ik geen brievenmist
of wisseling van wacht in stappen
ik kan het uur bedanken, beminnen
in de vrouw achter de vrije hand
van letters
zij geeft mij flanerende kleuren
van vriendschap, van liefde
op zachte huiden
dat zich stil kan houden
doorheen de tijd
kent de grond der dingen
die gevleugelde woordjes beschermen…
niets spreekt vanzelf
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 159 ik zag hoe de dichter
zijn droom wilde vangen
in heldere woorden
hoe hij worstelde
met een gebrek aan zinnen
hoe zijn pen schipbreuk leed
op klippen van onbegrip
hoe hij zijn heil zocht
en uiteindelijk vond
in een aforisme…
Niet beschreven, niet bemind,
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 200 Wat wetenschap beweert te zijn
is slechts de weerschijn van de
moedertaal waaraan zich alle literaten
hechten, in een uur die alle dichters
knechten, denken hun heer en meester
te zijn, zich voltooien in lauweren
gehuld, zich te schikken waar leed
en schuld z’n eigen regels maakt,
verzoend met tergend ongeduld, in
uitersten gedreven…
Vormvast (Triolet)
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 357 Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven
Terwijl het vrije vers me beter ligt
Kan ik de plooien straks nog gladwrijven
Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven
Om mijn kostbare tijd te verdrijven
Of ben ik het aan mezelf verplicht
Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven
Terwijl het vrije vers me beter ligt…
Woordenschat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 Woorden lijken moeiteloos
te vallen, teksten van het
hart als ik ze drink, ze te
ademen, te proeven als ik
ze geschreven heb, zoals ze
te begrijpen zijn, zinnen
in een begrip als nasmaak
van een taal, achteraf gelezen
waarin een bittere bijsmaak
niet te ontkennen valt, maakt
de ziel van de wereld wijder,
verblijdt hét drinken uit…
Een tuin vol dichtersdromen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 schoorvoetend bezocht ik
een tuin vol dichtersdromen
onder een paraplu verscholen
tussen rozen en platanenbomen
ik vond er stemmen
als zingende nachtgalen
die zonder aarzeling het leven
in zinnen wisten te vertalen
van droevige hartenkreten
tobberige hersenspinsels
oprechtheid, vrolijke noten
wellicht ook eigen verzinsels
handen…
Smaakvolle verzen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 312 je hebt me laten wonen
in je kamers, een huis
vol dichterswoorden
ik heb er gezeten
aan tafels, een rijke dis
van smaakvolle verzen
verslond de letters
van gespijzigde zinnen
met gevoel doorspekt
ik was daar nooit alleen
in de geschreven klanken
heb ik jouw stem ontdekt
* opgedragen aan
julius dreyfsandt zu schlamm *…
Echomeer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 312 Op de rug van mijn hand
in blauwe inkt is deze tekst
herschreven, de graffiti van het
leven op roze gekleurd papier
wat ik in teksten beleef, ook
wat de prullenbak niet vrat en
een kortstondig streven had,
bleef nimmer een onbeschreven
blad daarmee worden boeken
volgeklad, er liggen opdrachten
klaar onverschillig voor de dood en
voor…
Talenkennis
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 114 Wil je een drink of wat help van de desk?
Adresseer dan onze fors met een tesk,
daar mennedsjen ze graag je risk.
Ja, ik geef toe, 't klinkt Pantagruelesk.
Wie vreemde talen niet beheerst
is in zijn eigen het hardleerst.…
Oei oei
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 bloei bloei
stoei stoei
snoei snoei
bloemenbloei
vlinderstoei
heggensnoei
groei groei
loei loei
broei broei
grasgroei
koeieloei
uierbroei
roei roei
boei boei
woei woei
bootjeroei
bakenboei
windewoei…
Nog even geduld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 van de minuscule zaadjes
die ik in de vroege lente zaaide
oogst ik nu de eerste vroege klinkers
de medeklinkers volgen binnen korte tijd
dus nog even geduld…
Wedloop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 154 Gereinigd door stilte
en ongeduld, op jacht
naar volwassen zinnen,
gedachten en het glas
rijkelijk gevuld, voelt
hij leegte van binnen,
elke streek bevat een
daad, een woord, stuurloos
bouwt hij voort, droes
sleurt hem door de tijd,
bakt het dagelijks brood
een plichtmatige roes,
buigt meewarig over frasen,
waarvan de strekking…
Woordenzon
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 405 Door het stopgat van
mijn woordenbad blazen
resten schuim een laatste
adem uit, eisen hun tol op
als de dag de nacht doormidden
breekt, als het duister zich
verslaapt in greppels, beroering
van ruimte in de morgen,zich
te bruskeren met beelden,die ik
reeds al zo lang verzon, me te
voegen naar de dynamiek van
vrije forellen, voorwaartse…
Ontzetting
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 199 Hij zoekt zijn grenzen
bakert taal in met waanzin
verstikt het gedicht…
Een mooi sonnet
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 493 Een mooi sonnet gaat zeker altijd over iets
en als je dichter bent zal dat geen zorgen baren.
Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets
of over iets dat je niet langer wil bewaren,
maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit
of over heldendaden die je wil vertonen,
maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit
en mogelijk…
Wijsheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 153 Vroeger schreef ik als een erudiete vorst
met een gouden pen
op de duurste perkamenten. Nu kras ik,
armer dan de armsten, in de basten van
bomen mijn roemloze klachten in de natte
modder van verpauperde dromen.
Ik ben toch niet mislukt omdat ik Vondel
niet overtref of niet eens evenaar, nee,
het is welletjes geweest, ik gooi mijn
woorden…
Aambeeld van de poëzie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 437 Aarde is hij, gestampte vreugde
en verdriet, teelt van verleden
en een toekomst op de akkers
van nog te vormen taal, waarop
hij alleen het onkruid wiedt,
gewassen woorden ontstaan in
trage groei, breekt inspiratie
open, gezaaid in onwelriekende
geuren van bemeste grond in
een bestaan dan komen literaire
knoppen geleidelijk tot bloei…
Een kruis slaan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 122 ( voor Paul van Ostaijen )
Gol-
go-
tha
ver-
school
zich
diep
in
hem
liefde aan zie…