1.738 resultaten.
Verwegzuster
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 145 Van wie ik ooit hield
in jeugdige dromen
vol overmoed en energie
Je woorden ademen vrijheid
maar ook heden vol verleden
nostalgie zonder toekomst
Laat me maar dromen
dromen zijn sterker
dan elke dood…
Philips 17 TX 123U
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 Morgen gaan we hem ophalen,
de trouwe Philips 17 TX 123U,
na zestig jaren vergetelheid.
Benieuwd ben ik,
of hij nog voor me spelen wil.
Benieuwd ben ik,
naar mijn goede ouwe tijd.…
Gezien vanaf een duintop.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 Verlangen deed ik,
naar idealen die onbereikbaar zijn.
Vrede in een mannelijke wereld.
Gelijke rechten voor allemaal.
Idealiseren van vrienden en vrouwen,
van wie je nooit iets hoeft of moet.
Edel van geest, een tijdloos lijf.
Helemaal trouw en alleen maar goed.
Onbestemd zoeken naar betere huizen,
met chique keukens en grote tuinen.
In…
Vooruit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 251 Vooruit dan maar, er is geen weg terug
We stappen nimmer in hetzelfde water
De tijd stroomt achterwaarts en vroeg wordt later
Verloopt zij traag, dan gaat ons leven vlug
Het bonte nu verbleekt in het verleden
De waterrimpel stolt op ons gezicht
Zij wist de voetstap uit van onze schreden
Zacht knarsend schuurt in ons het tijdsgewricht
Ons…
wegwerppoëzie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 143 in de jaren zestig van de vorige eeuw
had je een periode dat wegwerppoëzie
erg populair was...
dichters rolden over elkaar heen
om iets wat in de goot lag
als eerste te bemachtigen
de lekke tennisbal sigarenbandjes
het lege blikje Heinz sandwichspread
kortom een teveel om te benoemen
later toen de jeu er een beetje af was
werd alles…
Nu
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 Ik draag het heden
Onder mijn armen
Met mij mee
Continu
Verandert het heden
Naar verleden
Dat mij ongewild steeds volgt
Verandert toekomst
In het heden
Draag het even met me mee
Probeer het dan weer te vergeten
En te leven
Zoals ik in het verleden had gewild…
aan het oog onttrokken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 125 tweeduizend jaar ben je
adembenemend jong
je kinderlijf tachtig
stamelende centimeters lang
bij toverslag verdwenen
Isis' krachten
Ra stolde de zon
Horus doofde het licht
de mens stolde
het vloeibare lichaam
van de kleine jongen
tot onvergankelijkheid
de zachte hand van Anubis voerde
het kind naar het dodenrijk
de oever langs…
Driekoningen - Epifanie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 371 De opmaat van het verse jaar bespant
de grond met flinterdun wit vilt. De lucht
kneedt winterharde wolken, dicht beplant.
Een toverhazelaar pakt uit. Berucht
bericht van kale klauwen waar als vaan
een gele sjerp in hangt. Zo schel als goud
van ver. Van dichtbij zie je sterren staan,
van bloemblad, warm gekruld. Het hout blijft koud.
Kijk…
Nachtleven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 Wanneer ik de slaap niet vatten kan,
ga ik naar beneden, steek een kaars aan,
en ga aan tafel zitten.
En luister, naar het bewegen van de tijd.
In het suizen in mijn oude oren.
In het stromen van mijn adem.
In het tikken van de klok.
Ik zie, hoe dode dingen leven.
In kleuren die kleuren gaan.
In de nerven van de tafel.
In tulpen in een…
Ik ben van die tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 Ik ben van die tijd;
van voor deze tijd.
Ik heb geen spijt
te hebben geleefd
voor deze tijd.
Want de tijd voordien
heeft mij ingewijd;
en de tijd van nadien
heeft mij van zijn
beklemming bevrijd.
Ik ben van die tijd;
zonder voorkennis van
deze tijd. Ik heb de
uitkomst van deze tijd
niet voorbereid; maar
de gang haar te beleven…
De tijd vliegt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 De tijd vliegt.
Maar wat niet liegt
dat is de tijd.
Een oud jaar raakt
zijn verleden kwijt,
dat hem ontnomen zal
worden door het
nieuwe bewind. Het omzien
naar geleefde tijd wordt
door de toekomst even verblind.
De tijd vliegt.
Maar wat niet liegt
dat is de tijd.
Het oude jaar torst
een zandloper met vlijt,
die iedere laatste korrel…
We zullen wel zien!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Tegen het einde van het oude jaar,
voel ik aandrang om terug te kijken.
Vlak voordat het nieuwe jaar begint,
heb ik zin om vooruit te willen zien.
Als niet-roker rook ik graag een sigaartje,
om het leven beter waar te kunnen nemen.
Dan wordt het weer tintelfris in onze kop.
Wanneer we niets doen en aandachtig kijken,
lossen ook problemen vaak…
Brekend in een kus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 Door de schaduw
in mijn rugzak
besta ik niet, al
was het maar voor
even de dorst gelest
uit de tijd van gisteren
voortgestuwd en
aangevuld met andere levens
blijft hij mijn vriendin,
zwanger van een aanstormende golf
eerst veraf, nu angstig dichterbij,
wie niet wil winnen,
heeft al verloren,
kom aan mijn borst
spat in mijn…
Tijdstrap?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Verworpen
in de strijd,
geen doel dat
het middel heiligt,
we worden door
onszelf gestenigd,
oneindig traag
door tijdsbeelden gepijnigd
rollen de vurigste stenen
aan om in de laatste
uren tegenover elkaar
te staan, vonken bloed
en hoop
die samengaan
in de samenloop
van eb en vloed
van nog te
verkennende structuren…
Een levenslange dag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Wie één gewone dag beleeft
als één heel leven,
beleeft een ontdekkingsreis.
Gewoonten? Vergeet ze maar!
Sleur? Wat is dat nou weer?
Wat is er gewoon aan wakker worden
alsof je opnieuw wordt geboren?
Wat is er normaal aan inslapen
zonder dood te gaan?
Eén gewone dag is een unieke mix
van doodgewone dingetjes,
van gebeurtenissen en ontmoetingen…
afgesneden vinnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 op tijd recht de rug het verhaal
dat bij nacht doorregen is van diepe
wentelingen, repen van hangende dromen
sloffen mee op de restanten van een late geeuw
oogleden tossen om de wijn die als
een surrogaat het laatste beetje rood weerkaatst
aan het gehemelte dat de dag weerstaat
met het ontkurken van alle beleden raad
die weloverwogen werd…
Meer dan een Meer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Wanneer meningen me hebben verward.
Wanneer het in mijn kop gaat gisten.
Wanneer ik ben vastgelopen op mijn pad.
Dan wil ik weten wat de wijzen wisten.
Weer verlang ik naar dat stille meer.
Daar ga ik zitten op een houten bankje.
Het water stroomt er als mijn eigen leven.
Onzichtbaar blijft de geheime levensbron.
En toch, wat troebel is…
Ten dode toe
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 186 De mus tjilpt
precies als toen
ik kleuter was.
De zwaluw lijkt
als twee druppels water
op die van mijn jongensjaren.
De mees vliegt
onveranderd
doorheen mijn leven.
Alleen ikzelf,
dacht ik
vol zelfbeklag,
evolueer
ten dode toe.…
In de waan van de dag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 Hoog boven de waan van de dag,
vliegen vogels naar de horizon,
waar geen mensen onrustig jagen.
Diep onder de waan van de dag,
stromen ondergrondse rivieren,
waarin dromen zwemmen naar de zee.
Voorbij de waan van de dag,
dromen zieners over de toekomst.
Kinderen fantaseren met hen mee.
Middenin de waan van de dag,
bestaat de toekomst…
Alledaagse blues
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 De dagen zijn allen eender;
de zon komt op
en gaat weer af,
verdwijnt achter een horizon.
Wij sjokken naar de auto
en ons werk.
Eten wat en kijken tv,
om altijd te laat ons nest
weer in te stappen,
alwaar wij verzuchten in ons kussen,
en die verdraaide wekker zetten.
Zo sjokt heel het leven
aan ons voorbij,
en tekent het tekort aan…