En dan denk je je had vakantie en dus heerlijk uitgerust alle boeken die er lagen uitgelezen en gewandeld dat het een lieve lust was. En dan kom je thuis en draait je was, je opent post want ja dat gaat gewoon door En dan komen de kinderen met de kleintjes want die willen ook hun verhaal kwijt, daar ga je…

Ik ben met jou naar Spanje meegegaan. ’s Ochtends had het nog geregend maar ’s middags was er overwegend zonlicht op ons neergekomen. Hadden de mussen opnieuw een stofbad genomen. Was de Guardia Civil voorbijgekomen op zoek naar Iemand die Iets had gedaan. En ’s avonds dronken we thee met maan.…

Rustend op de bladeren van gemoed de zinnen langer laten groeien beelden van dromen, exotische kleuren oranje palmen met ingesmeerde decemberzon naakte schaduwvormen delven paden in een uitgestrekt licht, zo licht ver dragende fluisteringen in de sneeuw van stilte zoete sluimeringen sluimerwoorden levenszacht bedacht.…

Het geluid van de zomerlandse nieuwe spelend op de straten echode diep in mijn leegte. Dezelfde ruis als die van onder de gloed van schijnend zijden toen de zon van het land langs ”de laars” zich vermengde met het onweer van mijn dromenland.…

oh eiland van de eeuwige lente hoe zomers bruinde je mijn benen door regelmatig de passaatwind mijn equatoriale stiltegordel met aangename warmte te beroeren idyllisch lag je daar te stralen tussen de knipogende olivijnen die half verborgen tussen het zand het groen met verve verdedigden als ongeëvenaarde compensatie oh eiland van de eeuwige…

hoe raadselachtig 't licht hier alles belaagt en streelt langs het volle geel van zonnebloem en over het ruisend groen van druif en rank dwarrelend boven het geurend paars van lavendel dan weer spelend met vlinder en hagedis door al wat leeft bemind de ganse dag bezongen doch vooral verzonken in puur azuur van wolken en zee in…

je wil niet weten hoeveel mensen hoeveel zoutjes aan het hete strand in één dag eten op hun stoelen lakens matten of gewoon op zand witte uitslag op de huiden in vette vlekjes als bij kaas gesloten oogleden dicht gepekeld in scheveningen zeggen ze laconiek die zijn gaar voor de visfabriek…

Dwalen dolen dwarrelen De weg is ongericht Bestemming ongewis Schapen zoeken volgzaam Hun richting op de hei Volgen heidestruiken Dor gewas dommelt Camping Municipale Oorsprong van de Tarne Een plekje ideaal Grote keien in het water Tussenin kleine meertjes Een dunne gifgroene slang Waaghalzen duiken Op de hoogvlakte Riemen van…

Van verre komt de wind voorbij, je ziet het aan het koren dat meebeweegt en diep van kleur de avond helpt aan een odeur als nooit tevoren. Op goed geluk hierheen gegaan en in de countryside beland, waar dorpen je nog groeten - ook als je even stil blijft staan en op de kaart van Engeland niets zoekt om te ontmoeten. Zachtglooiend zijn…

waar strand en zee schuimend de liefde bedrijven schuren zand en zout zonverbrande lijven moet ik in wind en duin kind en kruin beschermen terwijl gaap en slaap zich over mijn geest ontfermen jij kust de rust en sluit het zonlicht buiten ik tel de schapen die wollig ook mijn ogen sluiten…

er waren bergen met witte dorpen en altijd een weg die kronkelde naar zee hoog proefden wij de hanen in stilte een stoofpot aubergine eelt op de handen er waren stranden met rotsen en stenen het hete zand wij dronken wijn uit gekoelde glazen en altijd rook het naar afscheid op rechte stoelen aan een tafel ergens een plein in een hart…

ik denk aan zomerchutney en zachte chilisaus of het kluiven van varkensribbetjes gemarineerd met een vleugje ahornsiroop misschien strooi ik wel wat muntblaadjes op rozenijs en tref je bij het lavendelveld in een onvoorspelbare zomerse bui…

Tijdens 'n verspilde citytrip pronkt ze grijnzend op de glimmende ballustrade van 't chocobruin balkon Plots hijgt wankelt en vlucht ze doorheen 't dromerige interieur van 't hotel door het uitzicht op culturele verzadiging Ondertussen borrelen uit de steegjes groepjes geïnteresseerde drukte op even later verwachten ze machtige en…

toen ik wist dat ik hier blijven wou tussen goden in een ander licht zocht ik een boom met grillige vorm en nestelde mij onder de olijven overdag boette ik de netten rond een veilige zee en wachtte op de nacht waarin ik eindeloos tuurde helder met een kalm gemoed mijn voeten vonden vaste grond ik voelde aarde beven en wist dat ik hier…

een avond na een dag gezoden door de zon de ribbetjes gekloven en gespoeld met kommen vol van ooft en sap en suiker ongegist het gras vertrapt de lach die verder draagt tot bij het spiegelfeest van buren achter groen en rooksignalen zonder doel in bundels boven bomen gemeenschap van de neus de vingers gretig vet rond glazen schuivend…

ik wil niet weg voeten hebben wortel geschoten in het losse zand dat als strand schelpen als juwelen verbergt ik kan niet weg handen dragen verwarmde stenen in elke kleur de wind geeft geur de zon is baken is leven ik moet niet weg ogen kijken oneindig ver mijn huid proeft zout hier word ik oud wil ik blijven met jou…

Eindelijk, de stadsverlichting Bakermat van Alcatel AKO's vol Da Vinci Code's Supersnelle DSL Losgeslagen tienermoeders Dixons blues of budget Dell Peuterstrings zijn in de mode Febo friet met frikadel Kijken zonder koopverplichting Tasjesdief, politiecel Voetbal achter de decoder Tien mag niet, maar Talpa wel Preparaten, vage poeders…

het overtollige langs de vloedlijn losgelaten tast mijn lijf bij elke stap in golvend zand weer onbevangen naar de einder in het luchtig spel van wolken en wind bevrijd…

Zodra het mooi weer werd, zette zij haar zonnebril af. Ze wilde de zon recht in de ogen zien. Kijken was een poging om te constateren dat. Bij bewolkte dagen vroeg ze zich af waarom ze zo deed. De hemel gaf geen antwoord, sloot het wolkendek tot de zon weer ging schijnen.…

Het groenblauw water schijnt en lacht en schommelt in een frisse pracht vol kinders die hun ruimte zoeken elkaar wat plagen, groeten, vloeken. Een zwaluw vindt wat water, vlug nipt hij en vliegt dan snel terug naar boven, naar die blauwe hemel ver van dit kinderrijk gewemel. De zon stuurt scherpe witte stralen die brandend op mijn hoofd…