toen ik je niet zag niets zag niet dacht aan toen maar wel wilde weten waar je was wie je was greep ik je hand en wandelde met je langs het water blij met de hond blij met de jongens en herinnerde me dat ik je gevonden had en dat onze jeugd ver weg was en niets blijft maar alles terugkeert in bed de slaap niet vattend mijn buik tegen…

Hoog in zijn boom zat de vogel Iks Vermakelijk waren zijn bonte kleuren Die schitterden hel en fonkelden fel Want de zon scheen gratis voor niks De vogel Iks amuseerde zich niet Hij zat daar treurig te koekeloeren Hij was levensmoe: hij deed er niet toe Hij jankte haast van verdriet "Om mij heen wordt het oerwoud zo rap gekapt Dat ik straks…

(Blijk van waardering. Teken van vriendschap) Zij is een zeer aangename bries die in korte tijd naar een venijnige wervelwind transformeert Net als de lucht maakt zij draaiende bewegingen; als paar dat al enige tijd intens waar begeert Voedt zij passie Hoewel hij oprecht volle teugen geniet dartelt zij vrolijk zonder schroom…

Ik ken je naam Zie je gezicht Je korte pogingen Beschrijven wat je aan ’t doen bent Ken ik je nu? Peil ik je diepte? Voel ik wie je bent diep van binnen? Deel je jouw hart en alles wat er leeft? Ik ken je naam en herken je gezicht Dat is slechts mijn zicht op jou Boven, achter een scherm Heb ik duizenden vrienden Beneden, in de woonkamer…

(Dramatis personae) Brengt maand acht wat ik verwacht van karakters van het stuk. Betrokkenen met nuttige inbreng; althans op de keeper beschouwd? Grote vraag ook weer vandaag is hoe in lengte van dagen, maanden, jaren een ieder zichzelf vanaf nu zal gaan gedragen Relaties tussen mensen verschillen onderling Suf. Stabiel of samen…

Met overdadig van iemand houden, tormenteer je Jezelf Doet jezelf tekort in zowel woord als daad Een kwelling die voelt als terreur Aanhoudend mijn eigen Graf delf Ongewenst. Gewild. Leef! Vóór 't voelt als verraad Een duivelin zonder vleugels als feeks zonder gewaad De helft Van al het goede is Verworden tot kwaad…

We kennen mekaar niet En toch klikt het We zien mekaar niet En toch doen we het We horen mekaar niet En toch luisteren we naar mekaar We weten niet eens hoe de ander eruit ziet En toch respecteren we mekaar We kennen mekaar sinds kort Zonder beeld zonder geluid Echter ook zonder al dat voorgaande Is dit mijn besluit: je hoeft…

Ik sjokte door de heilige straten, terwijl ik dacht aan al die schrijvers en schilders die ooit hetzelfde deden, ik bezocht de plekken waar Rimbaud zijn onderkomen had genomen, ook met Verlaine, vlakbij de ingang van de Sorbonne, waar hij door soldaten is verkracht, dat ging me te ver, met mijn sperwerogen zoemde ik in en waande ik de barakken…

De schwung liet zich gelden Met een gemak van heb ik jou Oprecht vanuit het niets draaide alles in slechts string Het racket standvastig De pluim met veren lekker los Ongeveinsd met alles sloeg zij meteen hup! haar slag De kop'ren ploert verhitte Onze lijven met heel veel zand Harten gingen als 'n razende tekeer terwijl 'k zing…

Een verre Vriend die nu nooit meer zal komen Vanaf de zijlijn maakte ik zijn slopende gevecht mee en we spraken daarover. Lieve Vriend, je verloor helaas de ongelijke strijd Ondertussen ziet een blinde kennis van weleer reikhalzend uit naar onze volgende ontmoeting: hij moet en zal mijn stem weer horen En, lieve Vriendin uit…

Deed het met voorbedachten rade, Jij Deed het weloverwogen Jij Deed alsof je neus bloedde Jij Stapte niet eens opzij. Jij Trapte nog eens stevig na Jij Was voor de laatste keer aan zet Jij Hebt mensen overlopen Jij Was nietsontziend tergend Jij Was onstuitbaar in je doen en laten Jij Liet niet over je lopen o nee Jij Gaf mensen geen…

heb mijzelf afgelopen dagen gestalkt hoeveel takken ik tel die niet te benoemen zijn de straling is niet altijd verlangen naar fysiek genot dat stapsgewijs stijgt naar hoogtepunten platonische liefde verloren dreigt te gaan kan evenzo slapeloos breken redding is de enige optie laat mij dan als de wind zijn waar mijn naam een deel…

Altijd gedacht, dat vriendschap ons zou blijven verbinden Altijd gehoopt er een balans in te vinden Altijd verwacht, dat we elkaar konden vertrouwen Altijd. Maar niks is minder waar, want je betrad mijn vriendschap met voeten, dus hield de verbintenis op, te bestaan, onze vriendschap is finito, compleet naar de maan! Voor altijd…

*Voor een vriend* bij jou mag ik weifelen, twijfelen jij kent, bent het deelbare in een woord, een gebaar de bladzij uit een boek van vele levensvragen de kromme letters op regels die we samen dragen jij bent een geschenk kleurig als de omslag de band van vele delen gespeld door een lach de titel geponst met een laagje goud…

Amsterdam Herengracht nummer 380 3 hoog achter zijn spionnetje ingeklapt huisbel onklaar boodschappen voor een hele week hij wacht voorkantig leven leeft zich na de ijspret en dooi knoppen van bomen staan op uitbarsten spreeuwen bevliegen weer hij wacht dan, langzaam, ontspruit hij voelt energie en warmte van de ander een virtuele…

Nooit alleen, altijd een goede vriend bij de hand, mobiel naast haar in het HEMA-restaurant.…

plotsklaps was jij daar een fee met een fel verhaal draaiende woorden en zinnen maakten mij duizelig en anderen buitenstebinnen jij schudde een boom op zijn grondvesten om de boete te bekleden met een driedelig pak de vruchten die vielen waren een maat te groot want jij wilde niet dood gegooid worden met woorden die er niet toe doen…

Wazige beelden dwarrelen als dromenstof door de fluisterstille kamers , waar alleen de ruisende kledij van de gastvrouw ritselt als een overspelige beek, gespreid over de woelige lakens van het ontwaken, stromen voetsporen door het duister om dichterlijk bij haar ademtocht te raken. Het domein door duizend geuren verleid, dringt…

Door de kieren van de morgen golft verlangen naar het licht; vindt in beelden en in klanken verzen voor een nieuw gedicht. Door de kieren van de morgen ademt weer een nieuwe dag; glimlacht naar de vele mensen die ik in mijn dromen zag, die de dagen gaan beleven, elk met eigen vreugd en pijn; dat we voor elkander mogen vriend en tochtgenoten…

Aan de witheid van het blad probeer ik de woorden toe te vertrouwen die ik je zeggen wil of nog liever fluisteren maar ik kom niet verder dan wat omtrekkende bewegingen alsof mijn hand niet meer kan schrijven mijn hoofd nooit meer helder wordt bij de gedachten die elkaar verwarren ik verscheur het blanco blad vandaag geen woorden alleen…