jij was gekleed met pure nonchalance waarbij sportieve touches aandacht trokken met subtiele vormen en speelse kleuren In het joyeus gewaagde circuit deed jij aardig wat blad opwaaien met een minimum aan stof en drie vuurrode stikkers met brandgevaarlijk er uitdagend op waarbij de juice net even over de strak bewaakte rand…

Ik pas op, op de kat in Maassluis Ik kijk uit de metro op kranen, ‘k zag Futureland en de silo’s containers vooral, sleepboten ‘k moet aan de Aldi‘s denken, de Lidl’s, Kruidvaten, Etossen, Ikea’s, Actions, meubel paleizen Aan wapens wil ik niet denken ook niet aan drugs Aan granen liever, maar velden genoeg in dit land Misschien…

je voelt je al ongemakkelijk als iemand zijn ogen op jouw élégance en gratie richt als Jij shined in de menigte in een licht dansant passerend bewegen waarbij een passende lach subtiel effect- verhogend terugkomt als donder na de bliksem nee geen geraffineerd geflirt en effectvol gejaag maar met elkaar praten met het hart op de…

ik zag de ogen ontwijken weinigen bleven iets langer kijken maar sloegen daarna de ogen neer zou het angst zijn om te confronteren bang om iets meer dan kijken te proberen zoals een lach of vriendelijk woord misschien maar er zijn de laatste tijd helaas mensen om minder vermoord of mishandeld de verbindingen rafelen…

Wel ging hij Er vaak even Tussen uit naar Het plantsoen tegen de grote boom zitten met rug en met handen contact maken luisteren naar de bladmuziek die bladeren en wind speelden daar heb ik hem gelukkig zien worden in zijn eerste contact met samen leven eerst neuriën en later zong hij ongekende woorden jong in het decor…

De navel van de wereld is een godvergeten strand een eiland als een jadesteen waarvan de streng zich hecht in nihilisme van de zielen dolend in het zand Hoe magisch is het influencer party eiland echt van zoekers, junks en miljonairs met noten op hun zang ze komen voor esotherie want Nepal trekt hen aan Zij geloven wel, maar geloven…

weer legden jeugdig en hip het af tegen klassiek dat in vintage een nieuwe toekomst spiegelen zag ondanks foutjes in constructie en korte duurzaamheid weinig houvast in kwaliteit en grillig in kleur en vormgeving die soms bizar in uitvoering is reparatie en herstel vaak moeilijk omdat mengnummers niet genoteerd zijn de kleine…

je verstilde in emoties die jij geen goede plaats kon geven op dit moment veerde altijd op om met meer kracht opnieuw te beginnen maar je staarde nu enkel voor je uit zonder moed keek naar je handen zocht naar verloren illusies met zoveel liefde terwijl tranen je ogen vulden met verdriet omdat het ook dit keer niet was gelukt…

verzamel de wolken die voorbij trekken gretig met donskoppen lui buikig aan de zomerlucht dik vol gevreten schapen in een kudde half verdoold dan weer trouw bijeen gezworven of trotse schepen met bolle zeilen op een wijd uitgezette koers het karveel aan een dunne kabel voortgesleept of een voc schip lodderig stil liggend in een windstille baai…

Wat nu niet is kan ooit wellicht nog komen begin van een project lijkt thans in zicht meerjarenplan, al tien maal doorgelicht maar wie durft nog van tien miljard te dromen wat wingewest werd lag ooit in 't verschiet voor pampus ligt het Flevolandgebied * Het plan begint bij eindpunt Lelystad maar wie wil in dat vliegveld investeren…

ik wist buiten drempelloos binnen te krijgen door transitie van plaats en tijd aan beide kanten ik was bij mijn uittreden op diverse sporen gestuit die nog niet lang geleden magie hadden gebruikt door partiele verdikking van brandpunten in het spanningsveld dat waren de grote gebouwen paleizen kerken en verkeer kruisingen…

pas later is de angst om te leven overgegaan toen onze ouders dachten dat wij op eigen benen konden staan maar tal van gebeurtenissen en calamiteiten houden die vrees nog altijd springlevend omdat wij vrijwel onervaren nu eenmaal niet op alles zijn voorbereid de modellen zijn ons bekend hulpverleners en coaches te over en…

buurmans roep op de vroege ochtend was het teken voor de groep om aan het werk te gaan nog glinstert de nachtkant van het gewelfde land dat nog dooiend vroor in de schaduw wachtend op de zon die toen de buurman zong in koper nog groener was dan de zwarte olijven die langer hangend in hitte verblijven stilte was nog onaards…

ik wist niet eens wat mooi was had er kleine woordjes zoals leuk aardig en best goed voor maar kon niet eens beschrijven wat het echt met mij deed tot handen en fantasie ermee aan het werk gingen en ik schoonheid tussen mijn vingers zag groeien en bloeien met goed kijken en nadoen haalde ik de technieken in stevige leerprocessen…

ik heb mensen altijd aangekeken met de hoop in hun ogen het eureka- gevoel te zien schitteren de steen der wijzen te ontdekken tussen hun edelstenen of liefde en warmte te zien stralen want hij heeft als schepper leven de opdracht gegeven ga en vermenigvuldig u wij zoeken samen voorbij het amen…

statig bewoog het zware verduistergordijn op de lichte tocht van de wind licht speelde met contrasten van de veel kleuren lokjes in jeugdig grijs vitaal vlot zei de kapster passend bij de zwart blauwe ogen en het lichte bruin van je huid naast je stralende lach met haar plezierige intonatie een aandachtfixer in schoonheid…

ik wist in de mimiek van je gezicht en uit je lach een tikje laatdunkendheid te distilleren het zweemde uit onbekend door even en niet lang genoeg om het goed te kunnen duiden licht sceptisch is misschien deel van jouw oordelen van de latente ambivalentie tussen goed en minder nog blijft de lach het mysterie van constante…

in samen stappen probeerde ik steeds je lach te vatten als ik jouw speciale intonatie hoorde een verborgen woord dat heden of toekomst duidde waarvan ik wel zo af en toe de klok had horen luiden ik stapte expres op jouw schaduw zo dat de zon op je haren scheen in het ludieke spel van de wind we lachten ieder om de eigen…

ik raakte voorzichtig je arm aan hoopte dat de vleug van je huid in dezelfde stand zou blijven staan als bij ons afscheid na tal van vele liefdevolle strelingen jouw rug indachtig waar willige handen het jeugdig landschap een glooiende zomer hebben gegeven die daardoor een ware metamorfose heeft ondergaan in een surplus aan…

ik raakte voorzichtig je arm aan hoopte dat de vleug van je huid in dezelfde stand zou blijven staan als bij ons afscheid na tal van vele liefdevolle strelingen jouw rug indachtig waar willige handen het jeugdig landschap een glooiende zomer hebben gegeven die daardoor een ware metamorfose heeft ondergaan in een surplus aan…