het geurt want open borrelen de geheimen en het stinkt want bloot ligt het mysterie en het sist: de nijdigen vloeken want de kans op een einde met fijne slierten en neuken tot 3 cijfers na de komma met de wulpse engeltjes van de apocalyps, blijkt al eeuwen terug onherroepelijk gemist. de mystici lachen want niets van wat er te zien is, is…

het handvat boort zich in de hand. de boor boort. het zingt: in struiken – wat warrig gewemel op straten – het laffe gebazel in zetels – het knoestige snurken in bossen – lusteloos vozen in de tabellen – schrikbarende hiaten op de schermen – onhoudbaar verval in de hoofden – de doorslaande angst op het terrein – de banale verschrikking…

Ik ben het zat, ik wil het niet meer horen al dat gezeur dat komt mijn neusgat uit ik draai mij om en richt voortaan mijn oren naar bos en boom, waar blij een vogel fluit Ik ben het beu, ik wil niet meer gedogen al dat gezwam dat grijpt me naar de strot ik keer mij om en richt voortaan mijn ogen naar wei en hei, voor bij- en bloemgenot Ik…

in het water in het wier in het waaien. in de golven wind doorheen het gras in de cel die zich verwoed in cellen splitst in de wolken vol van stapels en paleisplezier. in het schuren van planeten aan het donker van hun baan in het lonken van de sterren naar de nevels van andromeda. in het zwoegen van de slak in het krijsen van de meeuw…

wij kunnen niet, kunnen wij? wij kunnen niet ademen de lucht zit onder het water het water draait in de soep de soep stroomt over de stoep en komt aan de koekjes en de koekjes zijn wak van het water. wij zuigen en zuigen wij zuigen ons vol denken wij maar wij worden gezogen wij dat is al want niets kunnen wij niets van dat al.…

de grens van het toelaatbare ligt al weken te rotten achter ons. de woorden ondertussen en zomaar moet je pellen eerst en stevig pletten wil je er nog enige zin uit persen. nergens van, een buitenissig het is het, het houdt geen steek alsof het ooit. kijk, al dit hier en al dat daar. de differente kleuring ervan zal als gele pils in…

Soms loopt hij met de nacht mee over verstilde stenen straten langs rijtjeshuizen waar het duister onbeschaamd aan vensters gaapt een lantaarnpaal buigt schamel schijnsel houdt zijn schaduw even vast vanuit de verte krast een uil verbaast de stilte klinkers klagen slepende alsof ze weten dat haar lach niet licht te dragen is slechts…

In de lente gaan de krokussen groeien en kijk die narcissen eens mooi bloeien er huppelen lammeren in de wei net als jij en ik zijn ze heel erg blij in de zomer gaan we naar het strand bouwen een groot kasteel van zand en dan gaan we zwemmen in de zee kom op, wie gaat er met ons mee? in de herfst: die prachtige kleuren. ruik je ook die…

Leden van de Provinciale Staten Leden van het algemeen bestuur Der Veluwse Vallei schappen van water Die zorgen voor herstel van de natuur Zij hebben oog voor inkomsten en baten Zij houden allerwegen in de gaten De gaten in de fietsroutes en straten En groenvoorzieningen, als magistraten Drainages van de sloten en de vaarten Retentie drinkwater…

op ochtenden die in niets verschillen begeef ik mij statutair op gebaande wegen dan kruis ik paden met mijn dagelijkse passant driftige tred, versmolten met steen en been zij heeft zich de klinkers aangemeten haar fiets moet de weg kunnen vinden als een blinde holenvis in het duister ken ik haar, zij mij? meermin van tegenwinden…

Ik ga in taal gekleed en woon in louter woorden, omhulsel van de tijd die mij zo toe behoorde. Ze zijn met zes en twintig, gaan schuil in diepe grotten en wachten op 't ontbotten, na het lange onderduiken te rijzen, te ontluiken tot opschuim van het ABC, de letters schuimen tastend mee, van aarzelend begroeten naar innerlijk ontmoeten,…

de wasknijpers tegen de lucht geprikt houden de wereld tussen beiden vast boven vrij wijd uitgespreid en naar onder verbonden met de grond vaak wat drassig met waaierig gras geklemd blijft hoop levend hemels bevrijd golft het wasgoed dun rillend aan de lijn zo lang zonder weerstreven een verbinding in leven houden in een halve vlucht verbonden…

op de uiterste punt waar twee zeeën samenkomen zocht ik een geschikte plek kwam tot rust en maakte een mooi stapeltje het was moeilijk het vuur gaande te houden rook steeg op in noordelijke richting verwaaide beeld geur herinnering zeewaarts dansend daalde je op de schuimende golven teruglopend de etsende nietsontziende wind aan mijn handen…

Een mopperpot uit Bommelstein Vult graag zijn leven met chagrijn Hij kijkt altijd zuur Want na ieder uur Dan doopt hij zijn pen in azijn…

hoe de wind draait zonder reden raakt mij in alle droefheid want waarom keert de wind zich van mij af toch, neen ik ben niet bovenwinds of onderwinds, ben slechts de loefzijde en ben trouw aan ieder zuchtje in al mijn naakte verzen voel ik me als een gelaarsde windjammer, groots en bovenmaats en gemodelleerd naar tijd en evenwicht…

Een knecht van een boer te Zuidlaren Die wilde graag kleinvee vergaren Hij kocht toen een geit Zijn geld was ie kwijt Hij moet voor de kool dus gaan sparen…

Een strandjutter op Ameland Liep vele dagen op het strand Hij vond een vette zeemeermin -met een gezette onderkin- En bovendien een haaientand…

Zie eens waar spijzen genuttigd zijn en de drank geledigd kasten staan tot barstens toe gevuld genot en muziek vergeten ieder eenzaam staat ter zijde niet wéét hoe zich te voeden. Ik heb gezien waar geen spijze was geen water om de dorst te lessen kasten gevuld met laatste korsten brood de geest gevuld met muziek en dans eenheid in sober…

Ik wil de winter voorbij slapen in de plooien van het donker tot tijd mij weer wekt met vlagen voorjaarslicht wil dromen herbeleven ze ophalen uit het schrijn van herinnering hoe ik ooit in een ver verleden op jonge benen door vele zomers ging.…

Beste heren/dames der redactie Ik denk dat ik uit naam van ieder spreek Die hier zijn geesteskind komt etaleren Niet enkel in de vorm van een reactie Men wil zich met zijn vondst manifesteren Zijn mening uiten, graag zien hoe die valt Maar is verbaasd als plots om middernacht De sterrenhemel op nul wordt "gestald" En views verdwijnen als…