Mollenvangers zijn een groot gevaar. Wij mollen voelen ons bedreigd, in ons ondergronds bestaan. Wij leven niet voor niets verborgen, maar toch proberen jullie mensen, onze gangen na te gaan. Wie is de mol? Vraag het de mollenvanger maar. Zij willen weten met hoeveel we zijn, en waar! Wat wij onbezoldig doen, is het graven van ondergrondse…

Ze staan op het bruggetje, puur voor plezier En hopen een plaatje te schieten van hem Dat vogeltje, hippend van bomen naar brem De vogelaars, turvend op krantenpapier. De kijkers en lenzen gericht op het dier Dat vroeger gezien werd als bode des doods Maar nu is hij hot en de foto’s zijn groots En zeker het shotje van nummertje vier.…

Vriendinnetje, het afscheid valt me zwaar Hoe snel en rustig ben je weggegleden Ik heb nog om wat extra tijd gebeden Maar ik verloor het van een engelenschaar Toch word ik iets opmerkelijks gewaar Ik heb het al eens eerder aangesneden Het wordt door atheïsten fel bestreden Maar ik ben jou, jij mij, wij zijn elkaar Hoe wonderlijk is het dat…

In de wijdsheid van het groene gras loopt een koe te grazen, ik zou soms willen dat ik van zijn eenvoud was. Ik staar over de wei met pijn in mijn hoofd, vol van stress en drukte, voel mij van mijn eigen weide beroofd. Verlang zo naar de rust van dit vredig zijn, maar zit gevangen in de mallemolen, de aanblik van koe en gras doet zelfs pijn…

ze zijn er weer in onze tuin het roodborstje en de merel zij een rondborstige dame hij is een statige kerel hij zorgt een beetje voor haar gooit dan wat eten naar benee zij pikt het op tussen de tegels het is genieten met die twee ieder jaar vul ik de voorraad hang een vogelhuisje aan de wand en een vlaggetje aan hun gevel wanneer ze…

Aan huichelaars heb ik de pest sprak een kalkoenhaan zeer gestrest dus helemaal aan valse zakken die ons voor Kerst de kop afhakken wij worden weer en masse gekild maar Flappie, wordt hij ook gevild?…

bij het laatste licht vertrekken de kraanvogels de lucht is zwanger vol van vogels boven het dal wachtend op elkaar zonder een aanvaring smelten ze samen om sierlijk op te gaan in de grijsblauwe leegte hun vogelvlucht zuidwaarts in het allerlaatste licht…

Vroeger, was hij: de gebeten hond, zodra er iets gebeurde, had HIJ het gedaan, echter: zonet is hij gebeten door een hond, hoe kan de gebeten hond, nou gebeten worden door een hond?…

Wij ratten leven zoals mensen leven. Mensen behandelen ons als ongedierte. Maken jullie ons daarom liever dood? Leven is voor mensen één groot feest. Mensen overleven als verwende dieren. Wij leven van kruimels en van resten. Wij hebben minder status dan een beest. Sterven doen alle dieren, klein of groot. Straks gaan we allemaal als ratten…

Hij heeft een glazen woninkje, De rappe ratelslang. En beet in zijn Terrarium M’n schoonma in haar wang. De slang was wars van poetsgedoe, Maar zij een kuisneuroot. Zo kreeg ze dus Gegarandeerd Een kusje van de dood.…

Wie een kat bestudeert, is een bioloog. Wie een kat begrijpt, is een theoloog. Wie een kat aanvoelt, is een gevoelig mens. Wie van een kat leert, is een wijze filosoof. Wie leeft als een kat, is verlicht.…

Gezegend zijt gij God der mieren Ik wilde U niet ontrieven Maar ik heb een mier verpletterd Ze was alleen en ontredderd Ik zweer niet licht bij brute kracht Het was meer een geval van heirkracht Bij ‘t binnenkomen zat ze op mijn been Waar moet je met zo een beestje heen Ik kon haar nest niet localiseren Kon ze moeilijk allemaal proberen…

Grasland nog warm van de zomer jij pikt jouw zaden uit de oogst voor het vertrek van vertekende wolken neergestreken in een droom zwerm je rond die ene boom om het verhaal van de herfst te vertellen.…

vier oktober... oktober 4…

Ik zou het liefste met haar uit- gaan, weet mij zeker van haar knik vol trouw en eerbied, nauw aansluitend op mijn instinctieve blik. Haar tred is meegaand en spoorvast, haar ritme aangepast aan mijn chaotisch leefpatroon waarin de tijd naar vorm en ruimte tast. Zij is het antwoord op de vraag, de bijzin van ons hoofdbestaan; zij kan ook…

Rijdend langs 't weiland, zie 'k twee paarden staan maar het waren er toch drie? Zou er eentje zijn doodgegaan speurend over het geheel, zie ik ineens in plaats van drie dat een moeder haar veulen koestert. Rijdend langs 't weiland op de weg terug speur ik naar de vier, geboortes blijven mooi!…

Reptielen, die de lucht gingen verkennen, werden Archeopterix en vogels. Zoogdieren, die de wal de rug toe keerden, gingen weer leven als een vis. Mensen, die de wereld onleefbaar maken, verlangen naar de ruimte. Biologen en dichters, weten nu al bijna zeker, dat dat niet verstandig is.…

Een dag onder wolken toen nevel boven het gras hing met donkerbruin bier en vergane glorie onder de mystiek van de oude stad die verlangend aan het water lag je liep naar de vogel in de zilveren kooi die in de kroeg op tafel stond je vroeg of de kanarie kon zingen wist jij veel over liefde en klaagzang er hing geen antwoord…

Hoe kwetsbaar het land aan de rivier die zomers traag de vraag naar water beantwoordt vraag van boer die 'n aanhoudende zon wil verjagen om puur lijfsbehoud en dat van het vee dat drinkt gedrenkt wordt op deze hete dagen waarin zon een gat, geen gaatje .....brandt.…

Mag ik je aandacht, zilvervisje ? Wat ik zo graag wil weten is je Ware reden voor die haast Je ziet opeens het licht aanknippen En wat mij steeds opnieuw verbaast Is hoe je snel weet weg te glippen En dan verblijft onder de plint Is daar waar jij de rust weer vindt ? Ik weet, er zijn ook taxonomen Die jou niet zien als een insect Iedereen…