928 resultaten.
Vlinder
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
553 De beslagen lens
legt jouw broze schoonheid vast
in de warme kas…
Twee Paarden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
502 Na honderd jaren voor de schillenkar,
stond een oud paard in de wei genietend,
iets in de war.
In de trouw gezworen ochtendmist
hoorde hij gehinnik.
Het was zijn oude vriendin, dat's wat hij wist.
Verward maar toch heel blij
keek hij rond.
Zag haar weldra staan in de naaste wei.
In vroeger jaren, lang gelee,
hadden zij verkering
waren…
De Tao van Charles Darwin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
382 Lopen in de voetsporen van hen,
die gebaande paden durven verlaten.
Charles Darwin ging ons moedig voor.
Durven we te denken zoals Darwin dacht?
Daarvoor moeten we angst overwinnen
voor wat anderen van ons zullen denken.
Daarvoor moeten we moed opbrengen
om over zanderige paden voort te gaan.
The Sand Walk.
De Tao van Darwin.
De weg van…
Merel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
344 Een merel op een schoorsteenpijp,
geeft een openlucht concert,
waardoor ik mijzelf begrijp.
Brengt zijn lied met de borst vooruit,
't is mijn binnengevoel,
dat hij naar buiten fluit.
O, vogel wat ben ik gek op jou,
als symbool van vrijheid,
neem ik jou in ogenschouw.
Zou je vleugels aan mijn rug willen zien,
ben dan pas vrij,
als een…
Wie is de mol?
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
655 Mollenvangers zijn een groot gevaar.
Wij mollen voelen ons bedreigd,
in ons ondergronds bestaan.
Wij leven niet voor niets verborgen,
maar toch proberen jullie mensen,
onze gangen na te gaan.
Wie is de mol?
Vraag het de mollenvanger maar.
Zij willen weten met hoeveel we zijn,
en waar!
Wat wij onbezoldig doen,
is het graven van ondergrondse…
Pestvogel
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
528 Ze staan op het bruggetje, puur voor plezier
En hopen een plaatje te schieten van hem
Dat vogeltje, hippend van bomen naar brem
De vogelaars, turvend op krantenpapier.
De kijkers en lenzen gericht op het dier
Dat vroeger gezien werd als bode des doods
Maar nu is hij hot en de foto’s zijn groots
En zeker het shotje van nummertje vier.…
In memoriam Rilke
netgedicht
4.6 met 5 stemmen
450 Vriendinnetje, het afscheid valt me zwaar
Hoe snel en rustig ben je weggegleden
Ik heb nog om wat extra tijd gebeden
Maar ik verloor het van een engelenschaar
Toch word ik iets opmerkelijks gewaar
Ik heb het al eens eerder aangesneden
Het wordt door atheïsten fel bestreden
Maar ik ben jou, jij mij, wij zijn elkaar
Hoe wonderlijk is het dat…
Koe in de wei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
825 In de wijdsheid van het groene gras
loopt een koe te grazen,
ik zou soms willen dat ik van zijn eenvoud was.
Ik staar over de wei met pijn in mijn hoofd,
vol van stress en drukte,
voel mij van mijn eigen weide beroofd.
Verlang zo naar de rust van dit vredig zijn,
maar zit gevangen in de mallemolen,
de aanblik van koe en gras doet zelfs pijn…
Apart stel
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
565 ze zijn er weer in onze tuin
het roodborstje en de merel
zij een rondborstige dame
hij is een statige kerel
hij zorgt een beetje voor haar
gooit dan wat eten naar benee
zij pikt het op tussen de tegels
het is genieten met die twee
ieder jaar vul ik de voorraad
hang een vogelhuisje aan de wand
en een vlaggetje aan hun gevel
wanneer ze…
Op een kalkoen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
458 Aan huichelaars heb ik de pest
sprak een kalkoenhaan zeer gestrest
dus helemaal aan valse zakken
die ons voor Kerst de kop afhakken
wij worden weer en masse gekild
maar Flappie, wordt hij ook gevild?…
laatste licht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
521 bij het laatste licht
vertrekken de kraanvogels
de lucht is zwanger
vol van vogels
boven het dal
wachtend op elkaar
zonder een aanvaring
smelten ze samen
om sierlijk op te gaan
in de grijsblauwe leegte
hun vogelvlucht zuidwaarts
in het allerlaatste licht…
De gebeten hond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
664 Vroeger, was hij: de gebeten hond,
zodra er iets gebeurde, had HIJ het
gedaan, echter: zonet is hij
gebeten door een hond, hoe kan
de gebeten hond, nou gebeten worden
door een hond?…
Leven als ratten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
425 Wij ratten leven zoals mensen leven.
Mensen behandelen ons als ongedierte.
Maken jullie ons daarom liever dood?
Leven is voor mensen één groot feest.
Mensen overleven als verwende dieren.
Wij leven van kruimels en van resten.
Wij hebben minder status dan een beest.
Sterven doen alle dieren, klein of groot.
Straks gaan we allemaal als ratten…
Serpent
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
472 Hij heeft een glazen woninkje,
De rappe ratelslang.
En beet in zijn
Terrarium
M’n schoonma in haar wang.
De slang was wars van poetsgedoe,
Maar zij een kuisneuroot.
Zo kreeg ze dus
Gegarandeerd
Een kusje van de dood.…
Verlichting
netgedicht
4.6 met 25 stemmen
503 Wie een kat bestudeert,
is een bioloog.
Wie een kat begrijpt,
is een theoloog.
Wie een kat aanvoelt,
is een gevoelig mens.
Wie van een kat leert,
is een wijze filosoof.
Wie leeft als een kat,
is verlicht.…
De mens en de mier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
423 Gezegend zijt gij God der mieren
Ik wilde U niet ontrieven
Maar ik heb een mier verpletterd
Ze was alleen en ontredderd
Ik zweer niet licht bij brute kracht
Het was meer een geval van heirkracht
Bij ‘t binnenkomen zat ze op mijn been
Waar moet je met zo een beestje heen
Ik kon haar nest niet localiseren
Kon ze moeilijk allemaal proberen…
Graspieper
netgedicht
4.8 met 4 stemmen
495 Grasland nog warm
van de zomer
jij pikt jouw zaden
uit de oogst
voor het vertrek
van vertekende wolken
neergestreken in een droom
zwerm je rond die ene boom
om het verhaal van de herfst te vertellen.…
Voor het dier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
404 vier oktober... oktober 4…
Huismens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
396 Ik zou het liefste met haar uit-
gaan, weet mij zeker van haar knik
vol trouw en eerbied, nauw aansluitend
op mijn instinctieve blik.
Haar tred is meegaand en spoorvast,
haar ritme aangepast aan mijn
chaotisch leefpatroon waarin
de tijd naar vorm en ruimte tast.
Zij is het antwoord op de vraag,
de bijzin van ons hoofdbestaan;
zij kan ook…
Eerst drie....en dan vier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
380 Rijdend langs 't weiland,
zie 'k twee paarden staan
maar het waren er toch drie?
Zou er eentje zijn doodgegaan
speurend over het geheel,
zie ik ineens in plaats van drie
dat een moeder haar veulen koestert.
Rijdend langs 't weiland op de weg terug
speur ik naar de vier, geboortes blijven
mooi!…