zonder verblijfspapieren trekken in lompen geklede arbeidsmigranten over het platteland in krottenwijken vallen ze op beschimmelde matrassen doodvermoeid neer leest iemand weleens het woord: ANTISLAVERNIJ op certificaten in Puglia of Calabrië of waar dan ook? terwijl Philip uit Ghana vandaag met blote handen duizend stekjes jonge…

Ze praten over corrupte politiek liegende ministers en falende ambtenarij ze vertellen over oorlog en vrede defensie en de wapenwedloop de dood, een traan en een lach het bederven van vergane glorie vergankelijkheid in al zijn verschijnen ziekte en oorlog en hebzucht als belangrijkste verdienmodel de handel in aandacht economie van verdriet…

Het zijn zilte tranen die naar buiten moeten uit het kleine glazen huis milde dromen die de dronken mousserende buik en ingewanden verlaten, aangeschoten wild altijd op zoek naar gewillige prooi onder de sterrenhemel een gevormde mond half blind en straal bezopen in een grenzeloos fatalisme van de menselijke ziel in verloren…

als Aphrodite reisde door de Klassieke tijd in de strijdwagen fier met de regenboogvlag lachend gedragen door de zussenverenigingen wilde haar vader, Zeus, daar niks meer van weten de Archaïsche periode was voorgoed voorbij en vergeten ook toen waren ‘t de typische oude mannen die niet inzagen dat zij niks te zeggen hadden over pijlen die…

O diepe innerlijke worsteling van armoedige eenzaamheid het gebeurt nu slechts in de mysterieuze sfeer van in stilte geschreven brieven dat heuvels beklimmen en aan lianen hangen dat woeste drinken uit de oneindige woordenrivier: In deze geschreven liefdesaffaire ben jij de onovertroffen held de bevrijdende Tarzan uit de jungle…

Jij kwam en heerste driehonderd jaar over mijn land over ons over mij In drie eeuwen leerde jij de taal van mijn pijn niet spreken Hoe snel ik het felle woord van je zweepslagen verstond Een zonnebloem die zich gehoorzaam wendde naar de zon D’e ta boko S’anan Konde jij hoorde mijn slavenlied niet Mi ta kas porfin Ik ben eindelijk…

Goebbels leidde het publieke vreugdevuur Waarin de werken van Mann en Einstein Gejonast werden als zijnde niet puur Evenals die van Freud, Zola en Heine Of wie er politiek te kritisch was Er viel hier niets te protocollen Dit was de wil van het Arische ras Dat nooit meer met zich zou laten sollen En ook Picasso, Cezanne en Matisse Konden…

Te vroeg gestorven overleden. Voor armen deze dag geschreven. Zij-armen de schuld gegeven, onder-armen geleden. Boven-armen die in weelde leven, armen uitkleden. Wijsvingers die de duim opsteken neerdrukkend, armen laten zakken vrijpostig verwoorden, lage inkomens belasten zelfs niet om-armen Te vroeg overleden sprakeloos opgeschreven…

Zie hoe grote popidolen hier yuppies leren kennen. Wat door hun handen gaat op een zolderatelier is zo veelzijdig Lichtrijke schaalmodellen om voorstudies Sculpturen geboetseerd vragen om een visie ritmische herhalingen zijn tastbaar voor het oog…

het brandmerk twee tellen roodgloeiend ijzer tegen de bange huid het gebogen lichaam bezegeld getekend een ijle kinderstem zingt van ver vuursteen vuursteen brand me toch niet zo…

Orange Grove de terugkerende dief in de nacht hij berooft de man van zijn slaap flarden van gospels en geschreeuw vermengen zich tot een gekmakend lawaai De kompanen de sinaasappelbomen zon beeld en geluid gaan hun eigen gang heen en weer voor en achteruit van zwart naar wit van wit naar zwart De man keert zich meer naar binnen de…

Op die meedogenloze middag verstomt het leven in Orange Grove een woedende menigte doodt de plukkers hier is het bloed dat jullie dorst lest Een jongen van de Cariben sinaasappelplukker in Florida onzichtbaar verborgen in een greppel boven hem buldert de kolkende zon Een behoedzame vader steeds speurend naar veiligheid: pas op jongen…

Een jongen van de Cariben plukt sinaasappels in de Sunshine State de zon staat hoog, zij brandt Meerstemmige gospels golven over de orange grove: nobody knows the trouble I’ve seen hoe het voelt om zwart te zijn Zij kijken niet in de zon zij weten van het wit de jongen van de Cariben en zijn kompanen In de Sunshine State houdt…

poëet bied met een lint van lettergrepen de herinnering aan een veilige haven dicht een plek waar het verdriet kan rusten al vindt de striemende echo steeds de weg terug schrijf met trommelstokken roer je ben erbij sta ernaast vertel zonder te breken…

en zo gebeurt het dat het vee naar het water komt en het vee komt drinken in de ochtend het lijkt erop dat de springbok komt de springbokken lijken op het water van de zee ze bestrijken heel dit land onze taal zou net als wijzelf net zo weinig te betekenen hebben als vogelgekwetter aan het einde zullen de gedachten ons verlaten…

Wat je allemaal niet meer mag zeggen Negerzoenen Jodenkoeken Zwarte Piet Teveel om op te sommen vul het zelf maar in Wat wel mag in het spinrag van de hypocrisie De Heer van het boek der boeken vervloeken Wat dringt als een speer door de zielen van de kinderen van de Heer…

Bolletjesslikkers meld u aan De Marechaussee laat u gaan Ze pikken elke nummer honderd er uit Dat kan een invalide zijn, een offschore werker of een witte-broden-bruid Nee, nee, etnisch mag niet meer Criminelen overspoel ons weer Uw kansen zijn toegenomen want we gaan er woke aan voorbij dat 60 procent in de gevangenis etnisch anders is…

de woede raast door jouw lijf ik ben nog niet aan het oppervlak weet amper wat er diep in je leeft jij praat liefdevol met de doden ik hoor het niet jij toont jouw pijn zodat ik die in mij kan vinden beweeg me blaas leven onder mijn reprielenhuid schud me wakker open mijn ogen de ware liefde is onderweg…

bloemrijke woorden in harmonie met schurende feiten levendige taal een krachtig kleurrijk mozaïek brisant leed in duizend inktzwarte fragmenten uiteen gespat de scherven met zachte handen opgeraapt zorgvuldig opgeschreven…

Met dank aan Klukkluk, Ben, Bennie en Nico Noorman voor hun allesbehalve inktzwarte bijdragen aan het witter-dan-wit snelsonnet van vandaag... ________________________________ EBO NIET Toch vraag ik u in mijn gemoede af Dat wit is rozegetint hetgeen u ziet En zwart, dat is toch bruin, geen eboniet? Wit is geen kleur, en zwart geeft ook niet…