Mijn opa had een wandelstok waar hij op leunde als hij liep en ik moest lachen als hij riep verhip, ‘ik lijk net ‘n ouwe sok! De luie stoel waarin opa zat die kon je helemaal verstellen en hij wist altijd te vertellen dat hij hem niet echt nodig had Mijn opa had in zijn levensjas de kreukels van vergane jaren maar zei zelf in verwonderd…

Destijds kende ik de wereld niet je liet mij nog een sprookje leven door warme veiligheid omgeven en kussen heelden mijn klein verdriet Ons gezin was een kalme haven waar onze bootjes lagen gemeerd hier werd ons het varen aangeleerd voordat wij ons op zee begaven Nu is mijn verlangen groot naar thuis voor boot en zeilen zoveel reizen,…

Van alle vrouwen in mijn leven Is er slechts één mij trouw gebleven Zij droeg mij toen ik nog niet kon staan En liet mij nimmer ten gronden gaan De ware liefde heb ik van haar geleerd Wat in haar ogen goed was en verkeerd Bij zware tijden in mijn donker huis Hielp zij mij bij het dragen van mijn kruis Ofschoon er zovelen mijn hart…

Vanuit een dakraam Staar ik naar een plein Waarom zou het nu anders zijn? Brood ligt op de stenen Meeuwen en duiven vechten erom Waarom zou het anders zijn? Had ik maar brood waar ik op af kon Was er maar iets om voor te vechten En te vliegen in een groep Waarom zou het anders zijn? Vanuit een dakraam Staar ik naar een plein Mijn familie…

Even ben ik er geweest in die korte koude dagen wollen borstrok, kachel aan een liedje nog, dan moet je slapen gaan Even zomaar langs geweest ik zag twee mensen in een tuin haar grijze hoofd, het hoge gras alles was zoals het was Even mocht ik binnenkomen in een leven haast vergeten kom mee, dan gaan we vlinders vangen de warmte van die…

zo dicht ingebed in de schelp van je schoot kraaide ik op het klikklakken van de koekoeksklok het fluweel in je stem kleurde nooit buiten het lijntje van je harlekijntje gedragen door je melkzachte handen was ik te klein voor de wereld maar voor jou toch een beetje groot vleugellam in warme armen luisterde ik naar je wijsje van het sijsje…

als de waarde van mijn woorden tot het nulpunt is gezakt en de hoogte van de vriendschap door de tijd is afgevlakt is het tijd om te vergeten dat mijn naam jou nog iets zegt en dat ik ooit zal weten waar de oorzaak wordt gelegd als het verdriet om een verleden tot verbittering heeft geleid en het zaad van haatgevoelens opgroeit tot zinloze…

laten we samen strijden broeder tegen de zwarte draak we hebben elkander verzwakt voor zijn grijpgrage klauwen laten we vanonder één schild de puinhoop vlammen overschouwen en met twee zwaarden hakken tot rust uit zijn groene aders bloedt laten we samen over de middenweg tussen hart en hoofd ronddolen zodat we telkens met één oog door…

Zachtjes tikken seconden de naalden rond langs pennen groeien patronen van de jaren waarin je onbelemmerde liefde is te ontwaren tussen de lijnen en motieven van de achtergrond langzaam lussen de uren zich uit knopen tussen stille handen, die op zichzelf gelaten automatisch doorgaan als je lippen praten stellen wijsheid, strikken kennis, blijven…

ik zie je vingers dwalen, handen kunnen ook geen woord vertalen je laat de binnenkanten zien met het eelt van veel misschien je hangt geesten aan de muur loopt op stof van verre schapen in uren voel je nog geen duur je weet dat honger zal doen gapen je ziet wanneer de mannen gaan bent klaar als ze weer komen je schoont de kinderen en…

hij stormt binnen de eenzame buurman: opa geworden. Je leest een krant rookt een pijp en wacht af. Er wordt gebeld, je knapt in gedachten een lege kamer op en je gaat foto's langs: raad het gezicht. Wakker worden is anders: je wast je grijns, haalt een schoon voornemen uit de kast en trekt je afgezakte moed op voor vergeten dochters…

Haar hoofd een stad te vol om er weer kind te kunnen zijn. Maar in dat labyrint stond nog gegrift een vaderhuis met vele woningen; toen raakte zij op drift. Alle dimensies werden in haar wit, getallen cijferden zich weg uit reeksen en elke volzin weigerde te zijn. Zij werd een interlinie tussen dit en dit terwijl haar ogen keken…

hoe groot haar hart dan ook mag wezen hoe warm haar woorden dan ook zijn in haar ogen kun je lezen hoe jouw zwijgen voelt als pijn hoe haar liefde ook kan helen hoe haar lachen ook verleidt in haar geluk kun je pas delen als je haar je schuld belijdt…

Hier stond mijn krakend bed Ik fluister terwijl ik de klimplanten toon in het park waar de zwanen zwijgen en het naar jonge lente ruikt, zoals toen. Wat is het meeste dat ik wens? Een dame met de handen in de heupen die me met zijdelingse blik doorboort Een gestolde pop worden. Of de smaak van meer nog... de valse gewoonte te overdrijven…

Grootvader is een fuga want rots valt uiteen tot steen steen erodeert tot zand en zand wordt klei hij raakt verstrikt in mij het coda maakt ons een: voren in een akkerland.…

“Hier stond mijn vroegste bed.” Ik fluister terwijl ik de planten toon in het park waar de zwanen zwijgen en het naar kruiden ruikt, zoals toen. Dit is het meeste dat ik wens: Een dame, handen in de heupen, kijkt door mij. Voor mij: een moeder in felgestipte zetel. Voor mij, geruisloos: jij. Thuis nader ik opnieuw Achter glas gleed ik…

Feiligens de mûne oan ‘e râne de tsjerke yn it fermidden de kastanje op it hôf de skoalle noch hieltyd mei de Bibel ik rin derom hinne de tafel, de stuollen, it flierkleed de gong mei it húske dernjonken de koken mei it pannerek it swilk en de reade sône ûnderoan de trep boppe wennet yn iensumens en ûnskuld eangens ferside.…

Nog zie ik je kijken over het bollenland, met je sigaartje en je fiets aan de hand. In de verte hoorde je de golven van de zee, zo stond je, in diepe gedachten verzonken. Een man van weinig woorden maar met 'n lach, een stille man die genoot van elke nieuwe dag. Herinneringen en gevoelens nam je met je mee, van stil geluk en innige blijdschap…

je jas heb je als eerste aangetrokken gesprongen uit bed, door schaamte gekweld de paniek die je ontwaken heeft versneld maakt jou niet de enige die is geschrokken daar sta je verloren weggekropen met een agent vlak voor je, in de gang geen plek om je te schuilen, ben ik bang geen ruimte om van ons weg te lopen tegen de muur sla jij je angstige…

kleintje, met je blauwe ogen nooit voel je jezelf bedrogen hou je liefdes gescheiden probeer het mixen te mijden uit is uit, thuis is thuis werk is werk en kroeg is kroeg mijn vraagteken vroeg zwijgend naast hem naar huis Praat niet met vreemden…