368 resultaten.
Messi
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
1.206 Lionel Messi is vader geworden van een zoon.
-----------------------------------------
Zijn goals zijn vaak van ongekende klasse,
Briljant en onnavolgbaar wonderschoon,
Nu is de maestro vader van een zoon,
Zo’n varkentje kan Messi ook al wassen.
Dat joch maakt - let op! - mijn voorspelling waar:
Na één jaar is dat net zo’n dribbelaar.…
Draagmoeder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
1.318 In Maine (Amerika) is een moeder draagmoeder geweest voor haar dochter, zodat zij van de pasgeboren jongen zowel moeder als grootmoeder is.
-------------------------------------------
Hij kan dus mama tegen grootmoe zeggen,
En tegelijk is mama ook zijn zus,
Hij is zijn moeders broeder dus,
Maar later is hem dat wel uit te leggen:
“Het is…
Een vrouw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
1.161 ze was een meisje
het kind
waar lang op werd gewacht
verwend
ze was een echtgenote
werd moeder
man stierf veel te jong
verloren
ze was een weduwe
wilde veiligheid
vond een man en zijn gezin
geborgen
ze was een moeder
ontzegde liefde
zichzelf misschien het meest
alleen
ze was een vrouw
verzweeg
verdriet en angst en drank
eenzaam…
Fiets
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
956 Hoera, ik heb een fiets gekregen!
'n zwarte... en uit India nog wel
van Joep, die heeft 'm meegenomen
bij thuiskomst vanuit Israël
gebronsd en blond stond hij weer voor me
met baard, zeg van 'n dag of drie
na 5 maanden koester ik me aan zijn glimlach
en aan de gein die 'k in z'n ogen zie
hij is wat slanker, ook iets ouder
en meer dan vroeger…
Nieuw leven in oude foto
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
1.048 Stofzuigend loop ik door de gang
als hij me staande houdt
een foto in de hand
Wat lijk ik sprekend op die man
zegt hij en kijkt me aan
ik kijk naar hem
het is zijn over-opa
in zijn jonge jaren
oud is hij niet geworden
hij stierf aan Spaanse griep
zijn dochtertje, pas twee
kende haar ouders bijna niet
tien dagen later
volgde moeder vader…
onze wereld
netgedicht
3.1 met 7 stemmen
1.319 Liggend op mijn rug in mijn warme bed
Turend in het donker luisterend naar jouw stem
in die vertrouwde bovenkamer in dat grote huis,
midden in die laan tussen dorp en wildernis
Voelend echter dat ik zweef, we vliegen
Zwervend door een heelal aan beelden,
opgeroepen door onze woorden, onze gedachten,
ons gesprek, kalm of heftig, tot de slaap…
Wijze woorden*
netgedicht
4.1 met 17 stemmen
4.983 Het troebele water waarin ik baad
leidt tot ‘t onvermogen van mijn geheugen
om op te vissen de infame leugen
die vriendschap thans tooit met een doodsgewaad.
Nog steeds hap ik naar lucht met volle teugen,
maar afgelegd loop ik stil over straat
met een gemoed dat is gekrenkt, geschaad
door wijze woorden die niet willen deugen.
Dat de tijd…
Mijn moeder loopt voorbij*
netgedicht
4.3 met 23 stemmen
4.676 Mijn moeder loopt voorbij. Schimmig, zo maar
is zij daar. Kordaat en rank op de been
schrijdt zij in opgewektheid langs me heen
en glimlacht met ogen grijs van de staar.
Mijn moeder ziet me niet. Passé de tijd
om duistere pijnpunten uit te praten,
het heden voor het verleden te laten
onder het mom van de verdraagzaamheid.
Met zwijgzaam alle…
Bacchusbosch
netgedicht
2.8 met 8 stemmen
890 Als je de Bacchusboschen kent
dan weet je dat de oudste rent
van vaste slijter naar de bak
waar wekelijks met groot gemak
een voorraad glas wordt in gedonderd
waarover niemand zich verwondert.
Want in die straat op nummer zes
daar leegt men menig goede fles
in fijn gezelschap weliswaar
(het eigen kroost, bleek zonneklaar)
Dan denk ik allemachtig…
Te vroeg
netgedicht
2.0 met 10 stemmen
1.209 Hoewel nog wat te vroeg voor weemoed
Zie ik nu toch
In die stille wintertuin
De zon, het bad, het spelende kind
Dat heel even
Zijn hoofd in mijn schoot legt
En "beppe" zegt.…
vervreemding
netgedicht
2.8 met 10 stemmen
1.562 alsof een ander
in mijn lichaam woont
en ik vanop afstand
de boel in de gaten hou
ik ben er wel
maar toch ook niet
en niemand die dat ziet
weg willen
toch blijven zitten
als versteend
antwoorden
op automatische piloot
mooi kader, lekker eten
neen dank je geen trek
iedereen is druk
niemand is zichzelf
maskers op en lachen
volgend…
Sprookje van Grimm
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
1.130 onder de wachtelboom
zong een vogel
het lied iewiet, iewiet
stiefmoeder kookte broertje
in de pot
vader at hem op
zusje weende tranen
tot de moordenaar
verpletterd werd
door een molensteen
vogel werd weer broertje
toen leefden zij
nog lang en gelukkig…
December
netgedicht
2.2 met 10 stemmen
1.293 December maand van donkere dagen
maar ook van warmte en gezelligheid.
Als een lage zon door versierde ramen
schijnt en de kou voor ons buiten sluit.
Verhalen verteld worden in een nooit
vergeten taal al zoveel lange jaren.
De zon in volle schoonheid haar licht
laat schijnen tot ze het langzaam dimt.
Dan de weg vervolgt in haar eigen…
drie in één klap
netgedicht
2.3 met 9 stemmen
1.085 de man slaat zijn zoon
en zijn dochter dit gade
en dan op de vlucht…
Vader, zoon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
1.152 Vader,
Ik wil een nieuwe naam
Zoontje,
Dan slaap je alle nachten zonder deken
Vader,
Ik wil een vest met een medaille
Zoontje,
Slaap dan volle winters zonder deken
Vader,
Er hangen pegels uit mijn ogen
Ik lees je een verhaaltje voor
Over de maanvis…
Lichtheid van het bestaan
netgedicht
2.3 met 9 stemmen
1.308 Ik zie mijn opa daar nog hangen
In zijn rookstoel bij het raam
Zachtjes prevelt hij een naam
Zijn blik verhult een groot verlangen
De scheurkalender aan de muur
Verhaalt een spreuk en bijbelwoord
Dat als dagelijks slotakkoord
Weerklinkt in ‘t vroege avonduur
Ik hoor de gangklok soms nog slaan
Als ik stil zit weg te dromen
in een haast…
regenbogen
netgedicht
2.7 met 11 stemmen
1.150 ooit had ik zoveel vragen
en ik ken nog wel van die dagen
maar nu heb ik jullie
en jullie onbezorgde lach,
mijn prinsen, gelukkig en blij
en als men mij zou vragen
wie schildert de regenbogen
zo vol kleur…
het antwoord is dan snel bedacht
jullie zijn een wonder, allemaal
net als de regenbogen vol kleur
jullie guitige gezichtjes vol vertrouwen…
Bronckhorst
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
811 onder de oude notenboom
vertellen wij elkaar
familieverhalen
beschenen door
milde nazomerzon
in opkomende avondnevel
zijn even
voetstappen hoorbaar
van de twee
die niet meer leven
zacht zweeft een
Memento…
mijn 'oude' oom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
868 Hoe zijn de paden in het leven
Voor een man ontstaan
Waar dacht hij te moeten geven
En waar te moeten gaan
Hoe zijn langszaam levenslijnen
groeven geworden in je hand
en, hoewel vitaliteit soms kan verdwijnen,
kracht en spirit zó gebleven
want...
In je gedachten terug te varen naar de tijden van weleer
Al wat karakter kan verklaren, een…
Foto van vroeger
netgedicht
4.1 met 7 stemmen
1.204 Je raapte het leven
als dwarrelende bloesems
van bomen in de lente,
gevangen door de zachte bries
van Astarte.
Je had er een in je haar gestoken,
als symbool van vruchtbaarheid
en eeuwige vreugde.
Het was een leven dat je zelf niet mocht tekenen:
je verwachtte zoveel,
en zou zo weinig krijgen
En terwijl je een stil gevecht leverde,…