Tegen Oostenrijk was ‘t gisteren “der Tag der offenen Tür”…

in de ochtendzon dansend op een hoge steel stralend biggenkruid…

Op de langste dag zijn je dromen het kortste over wintertijd…

Ik veeg het tuinpad, verstoor het liefdesleven van wijngaardslakken.…

panisch gestommel een rat in de kamerkast at bankafschriften…

na al deze storm ben ik ineens in haar oog haast heilige rust…

de strijkers zwijgen als de noten op papier de dirigent wacht in de coulissen handen en baton in rust hij sluit de ogen het applaus klatert een zachte milde regen stilte als teken papieren noten de wording van het verhaal bezielde handen een weidse wereld klanken vouwen zich open landen in de ziel de betovering het is dan dat…

Als wolken drijven soms mijn gedachten voorbij verbeeldend en vrij…

Schrijver en tekenaar treffen elkaar in een zaal vol schone werken: hun levens en kunst waaien samen over de wereld.…

Spatten van sterren in de nachtlucht boven mij dromen komen uit…

Glanzende wolken zie je in 't water terug als spookgestalten.…

mussen en kauwtjes bezetten al de straten langzaam opent zich nu een dieprode klaproos van wat verder weg een doffe spechtenroffel de magische geur van akkerhoningklaver in een vlindertuin wat avondkoekoeksbloemen op een dakgootrand twee luid tjilpende mussen in een kruldistel de eerste paarse knoppen het witte scherm van honderdbladig…

Kaarten schuiven voort: bulderend gelach verbergt tartende spanning.…

in de deemstering vliegt een ekster m’n oude lijsterbes binnen tracht takjes af te breken voor z’n eigen nest dat bijgewerkt moet worden bouwvakker ekster…

avondwandeling de maan hoog aan de hemel sterk vervuilde lucht de geur van een gele roos kwakende kikkers…

Bloemrijke tuin ontwaakt voor eerste kus van het licht pure stilte…

Nieuw seizoen- klinklankkleurige klokjes luiden het voorjaar in. Vogels zingen luidkeels alsof er geen winter is geweest. Bloesemblaadjes- parfum van een nieuw seizoen. Zomertijd- de zon mag langer opblijven. Lente- waterjuffer serveert eitjes op een blad.…

wie kan het lezen een gedicht zonder woorden je zou het willen…

ontluikend lover koestert zich in ochtendlicht van teder satijn…

door en door doortrapt moordmachine sobibor onvatbaar verdriet…